Trapped (Book 1)

Kabanata 5

Kabanata 5: Pleasure

Narinig ko ang tawag sa akin ni manang sa labas kaya mabilis na kinuha ko ang pouch na nakapatong sa table at nagmadaling bumaba at lumabas. Sumakay ako sa likod ng sasakyan habang nasa harap naman sina Tito Raul at Manang Lory.

"Dalian na natin para makatulong tayo sa kanila." Sabi ni manang kaya mabilis na pinaandar ni Tito Raul ang sasakyan.

Ngayon kasi naming susunduin sa airport ang anak ni Manang Lory na si Trisha. Sumama na lang ako dahil ayokong maiwan sa bahay kasama sina Kuya Led at ang buo nyang tropa. Ngayon na ang kanyang kaarawan ngunit mamaya pang gabi ang celebration.

"Hindi mo naman kailangang sumama, Chelsea. Baka naabala ka pa." sabi ni manang na nakatingin sa kanyang di-keypad na cellphone. Nakalayo sa kanyang mukha ang cellphone at nakakunot ang kanyang noo habang nilalabi ang mga binabasa nya. "Naroon na raw s'ya." Bigla nyang sinabi na dahilan ng pagngiti nito.

Umuuwi naman si Manang Lory sa probinsya pero tuwing pasko at bagong taon lang kaya kahit papaano ay nagkakaramdam sya ng pagngungulila. Nagkakausap naman sila sa cellphone ngunit minsan lang dahil busy rin si Trisha sa kanyang trabaho. Ang alam ko ay isang teacher si Trisha ayon sa pakakakwento sa akin ni manang.

"Na-miss ko rin ang batang 'yon." Biglang sinabi ni Tito Raul. "Naalala ko pa kung paano sya tumatakbo sa bahay namin kapag pinapagalitan mo." Natatawang sabi pa nit okay manang.

Nakita ko ang simpleng pagngiti ni manang. Sa pagkakaalam ko ay magkababata sina Manang Lory at Tito Raul. Naunang namasukan sa amin si manang, bata pa lang kami ay nasa bahay na s'ya at ilang taon lang ang lumipas at si Tito Raul na naman nakuha ni daddy. Hindi nga naming inakalang magkakilala ang dalawa dahil kamakailan lang naming 'yon nalaman.

Naramdaman kong nag-vibrate ang phone ko kaya kinuha ko ito sa aking pouch. Napuno ng notifications ang lockscreen ko kaya nilinis ko muna lahat 'yon bago in-unlock. Karamihan ay galing sa mga social media, mga greetings para kay Kuya Led na sa akin pa idinadaan. May mga personal messages na galing sa mga classmates ko.

Binuksan ko ang message ni Jean. "I'm still alive but I'm barely breathing~ Today is the day!" sabi nito. Hindi ko alam kung sa akin lang nya 'yon sinend o group message.

Nag-scroll up pa ako hanggang sa huminto ito sa pangalan ni Ryde. "Shout out to my ancient friend! Alled Vellarde, happy beerthday! Good morning and I love you, Earth!" ngumiwi ako sa sinabi nya.

Ibinalik ko na lang sa aking pouch ang cellphone ko. Good morning, Earth! Good afternoon, Earth! Good night, Earth! I love you, Earth! What's with Earth? Fuck, Earth!

Hindi na kami bumaba sa sasakyan at tanging si Manang Lory na lang para puntahan si Trisha. Napansin ko kung paano sundan ng tingin ni Tito Raul si Manang Lory. "May crush ka ba kay Manang Lory, tito?" biglang tanong ko.

Nabigla ito sa tanong ko bago tumawa. "Oo." Sagot nya na mas ikinagulat ko.

"W-Whoa! Seriously? Teka... Wala ka pang asawa?" tanong ko. Oh God! Umaandar na na naman ang pagkamausisa ko.

Umayos ng upo si Tito Raul. Since nasa likod ako at sya ay nasa harap, sa rear-view mirror ko lang sya nakikita. Nakatingin ito sa labas ng binatana. Maraming sikreto si Tito Raul at hindi sya gaanong nagsasalita. Minsan nakakatakot din sya dahil sa sobrang tahimik nya.

"Tama ang narinig mo at sa tingin ko ay hanggang doon lang ako."

"Wala kang asawa, byuda na siya. Oh, come on!" I rolled my eyes. Ayoko sa lahat ay ang torpe dahil naartehan ako sa kanila. Yes, I know mahirap ang umamin pero mas mahirap ang magtago ng feelings.