Not: Kızın ismini değiştirdim haberiniz ola kafa karışıklığı yaşamayın okurken
Bir de güzel yorumlarınızı eksik etmeyin❤
Başını karnıma yaslayıp, beni biraz daha oturduğu yatağa çekiştirdikten sonra kollarını belime dolayıp beni bacaklarının arasına aldı. O bahsettiği çok önemli toplantısı gece 1'de sonlanalı yaklaşık yarım saat olmuştu ve gürültülü kavgamız ise sanırım 10 dakika önce falan bitmişti ama ben, yine de kolları arasında durup yorgunluğunun geçmesini beklerken düşünüyordum.
Nasıl bu hale geldiğimizi, birbirimize karşı nasıl bu kadar ilgisiz kalıp uzalaşabildiğimizi ve diğer şeyleri. Beni mutsuz eden tüm her şeyi düşündüm ama yine de bir sonuca varamıyordum.
Onunla ilgili düşündüğüm hiçbir şeyde bir sonuca varamıyordum çünkü böyle bir şeyi yapabileceğine inanmıyordum. Ona yakıştıramıyordum. Beni bu kadar seven ve yaklaşık bir kaç ay öncesine kadar bizi her şeyden önde tutan adamın, beni aldatabileceğine inanmıyordum ama, düşünsenize başka hangi toplantı gece 1 de biterdi ki?
Siktiğimin ülkesini falan mı kurtaracaklardı? Aylardır halledemedikleri kadar büyük problem ne olabilirdi?
Saatlerce tartışmalarını sağlayan problem neydi? Her gece masaya yatırıp saatlarce üzerinde tartışmaktan bıkmadıkları.
"Konuşmamız gerekiyor." dedim ama elim hala saçlarının arasında şefkatle geziniyordu. "Az önce öyle yaptığımızı sanıyordum." uykulu ve gerçekten yorgun gelen sesi bir an kendimi sorgulamama sebep olsa da aptallık etmemem gerekiyordu.
Hiçbir toplantı gece yarılarına kadar sürmezdi.
"Bu kadar düşünmeyi bırak." elleri, geceliğimin eteğini belime kadar sıyırıp dudakları ince kumaşın üzerinden tenime değerken iç çektim.
"Rodger."
"Cherina." büyük elini belime bastırarak öne doğru eğilmemi sağladı ve düşmemek için omuzlarına tutundum. "Sadece biraz rahatla," elini yeniden bacaklarıma indirip dizimin arkasından baskı uyguladıktan sonra beni yavaşça kucağına oturttu.
"Yorgun olduğunu sanıyordum." sesimde ki ima bir gerizekalının bile anlayacağı türdeyken bozuntuya vermeden konuşmaya başladı.
"Söz konusu sensen asla yorgun olmam." öpücükleri boynuma yerleşip beni ikna edebileceğini düşündüğü hassas noktalarımda gezerken o bunu başarmadan önce saçlarını tutup başını boynumdan uzaklaştırdım. "Öyleyse bu enerjini oğlun için sakla, Rod. Benden çok onun sana ihtiyacı var ve onunla ilgilendiğin zaman kısıtlı."
"Evet, biliyorum. Bunu telafi edeceğim."
"Sürekli bunu söylüyorsun ama hiçbir zaman bir şeyleri telafi ettiğin yok. Her gece senin eve gelmeni beklerken kanepede uyuyor. Bu gece onunla maçı seyredeceğine söz vermişsin üstelik."
Ben önemli değildim ama oğlumun kalbini kırmasını istemiyordum. O küçük bir çocuktu. Babasını kendine idol olarak gören bir çocuk ama babası hiç de idol olarak alınabilecek hareketler sergilemiyordu.
Sevgisiz bir çocuk olarak büyümesini istemiyordum.
"Bebeğim biliyorum ama toplan-" aynı saçmalıkları gevelemeye başladığında omzuna vurup kucağından kalktıktan sonra işaret parmağımı suratına doğru doğrulttum.
"Eğer kendini toplamazsan, yemin ederim ki bir saniye bile düşünmeden bu işi sonlandırırım Rodger! Ya kendine gelirsin yada akşama kadar götünün dibinden ayrılmadığın Ruslarla banklarda sabahlarsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Burning Cigarettes 💏 zm
Fanfiction"Kocamı aldatmam yanlış bir şeydi ama onunla olmak her şeyden daha doğru hissettiriyordu."
