VOLG DIT BOEK'S PLAYLIST OP SPOTIFY: 'I DIDN'T KNOW' VAN 'Brent De Boeck'
Liefde kan soms wel eens een akelig monster zijn. Het dringt zomaar je huid binnen en voor je het weet neemt het je hele lichaam over. Vele zeggen dan: "Niets aan te doen!". M...
Ik wordt kreunend wakker als ik me een keer helemaal uitrek en bedenk dat het al lang geleden is dat ik nog zo goed geslapen heb. Ik zet me recht in Brandons' bed en zie hem nog steeds vredig liggen, slapen in de zetel. Ik kijk eens rechts van me naar de wekker en zie dat het al bijna tien na acht is.
"Brandon?" Fluister ik dan stil na even denken of ik hem wel zou wakker moeten maken.
Er komt geen enkele reactie van hem waarop ik uit mijn bed stap en richting de zetel loop. Ik raak zijn schouder met mijn vingertop aan, waardoor hij meteen rechtkomt en me in één of andere karaté beweging vastgrijpt.
"Wow!" Breng ik verrast uit als ik zowat niet meer kan bewegen.
"Oh shit.. sorry!" Verontschuldigt hij zich meteen als hij me met puppy oogjes aanstaart.
"Euhm.. geeft niet, maar kan je mij nu wel loslaten?" Vraag ik nogal awkward.
"Oww.. ja, tuurlijk" lijkt hij een beetje in de war als hij de greep rond mijn armen en nek dan eindelijk lost.
"Het was om te zeggen dat het al mega laat is" zeg ik dan maar. "Maar van waar kwam dat nou ineens?" Grinnik ik als ik richting de kast loop en wat kleren neem.
"Gewoon zomaar, dat doe ik altijd.. Het is een gewoonte geworden" zegt hij als hij zijn schouders eens opheft. "Ik had je misschien wel moeten vertellen dat je me nooit moet aanraken als ik slaap.. Roep gewoon maar een paar keer mijn naam, dan wordt ik na een tijdje ook wel wakker" verteld hij me als ik naar de badkamer ga.
"Zal het onthouden!" Roep ik als ik de badkamerdeur toesla.
Ik kleed me zo snel als ik kan aan en fris me wat op, waarop ik nog snel mijn haar wat fatsoeneer en de badkamer weer uitloop. Ik zie nog hoe Brandon zijn broek optrekt, waarna hij zich naar me omdraait en zijn hemd nog toeknoopt, wat er bij iemand anders waarschijnlijk best sexy uit zou zien.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Je ziet er leuk uit.." grijnst hij breed, hopelijk bedoeld op mijn zwarte topje en licht grijs shortje.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
'Ik kan zijn geslijm echt niet aan zó vroeg in de ochtend..' denk ik bij mezelf.
"Weet ik" zeg ik dan droog als ik hem voorbijloop en hij grote ogen trekt.
"Tot vanavond?" Klinkt het net als een vraag als ik mijn jas aantrek en men zak van de grond grijp.
"Waarschijnlijk wel ja.." probeer ik zo afstandelijk mogelijk te blijven als ik mijn schouders eens ophef en de deur uitloop.
*Heather POV*
Ik zit nog op het schoolpleintje te wachten op Alex als ik zie dat het al bijna half negen is.
"Hey hey!" Hoor ik haar dan plots achter me. "Waar is Jackson?" Vraagt ze meteen.
"Hij is wat boos op me.." probeer ik de reden te ontwijken.
"Hoezo?" Vraagt ze dan spijtig genoeg.
"Wel euhm.. het is eigenlijk nog al awkward.." wil ik het eigenlijk het liefst niet vertellen.
"Vertel maar hoor, ik ben niet zo snel verrast" grinnikt ze eens.
"Ik heb met je broer gekust.." vertel ik, waarop haar ogen helemaal opensperren.
"Wat?! Vertel" klinkt ze echt mega benieuwd.
"Ik vertel het je straks wel allemaal" beloof ik haar. "Maar hoezo was jij zo laat hier?" Vraag ik haar dan.
"Brandons' wekker stond blijkbaar niet aan dus we hadden ons wat overslapen" vertelt ze me, waarop mijn ogen dan weer groot worden.
"Brandons' wekker?!" Roep ik helemaal in shock uit.
