I DIDN'T KNOW

"Ik wil dit niet"

*Alex POV*

We zitten hier nu waarschijnlijk al meer dan een anderhalf uur en ik snap spijtig genoeg nog steeds geen jota van men biologie.

"Ik snap het echt nog steeds niet" zeg ik voorzichtig.

"Kom op Alex, zo moeilijk is het echt niet hoor.." zucht Brandon een keer.

"Kan je het nog eens uitleggen?" Vraag ik dan maar voor de zoveelste keer.

"Ik denk echt niet dat dat nog zin heeft hoor, anders had je het tegen nu toch al gesnapt" zegt hij als hij al rechtstaat.

"Alsjeblieft, gewoon nog één keer? Als ik het dan niet snap laat ik je gerust" smeek ik hem zowat.

"Oké dan" zucht hij diep als hij toegeeft en weer gaat zitten. "Dus.. wacht even" wilt hij beginnen uitleggen als hij weer stopt en vervolgens wat dichter schuift waardoor hij tegen mij aanplakt. "Dus de dendrieten zijn verbonden met de receptoren aan de hand van deze kleine haartjes" duidt hij alles zorgvuldig aan waardoor zijn hand de mijne aanraakt. "En Euhm.." stopt hij plots met spreken als ik voel dat hij me zit aan te staren.

Ik draai men hoofd naar het zijne en merk dat hij nog dichter tegen me aan zit dan ik dacht, aangezien zijn borstkas zowat tegen de mijne aanplakt. Plots begint hij nog dichter met zijn hoofd richting het mijne te komen, waardoor ik wel weet wat hij van plan is. Hij blijft zijn hoofd steeds dichter naar het mijne brengen als ik zijn adem al zowat op mijn lippen voel blazen. Net als hij mij wilt gaan zoenen, sla ik helemaal in paniek en zet ik mijn handen tegen zijn borstkas zodat hij stopt, waarop hij me eens vragend aankijkt.

"Is er iets?" Vraagt hij stil.

"Ik wil dit niet" schud ik eens een paar keer met mijn hoofd.

Ik neem mijn spullen zo snel als ik kan en loop weg van wat er bijna had kunnen gebeuren.

*Brandon POV*

Ik zie hoe ze zo snel als ze maar kan de bibliotheek uitrent, waardoor ik me al meteen zowat voor men kop kan slaan.

"Fuck.." mompel ik stil.

Ik volg haar voorbeeld en spring ook meteen recht en loop tussen de boekenrekken door richting de uitgang.

"Alex?!" Roep ik in het wild als ik buitenkom, maar ik kan haar al nergens meer bespeuren.

Ik denk niet te veel na maar vervolg mijn geren gewoon richting onze kamer, waar Alex waarschijnlijk wel eens zou kunnen naartoe gelopen zijn. Ik loop ons appartementsgebouw binnen waarna ik meteen bij onze kamer aangekomen de deur openzwaai maar niet echt een spoor van Alex kan bekennen. Ik ga verder richting de kamer van Cane waar ik een paar keer snel achter elkaar op de deur klop.

"Is Alex hier?" Vraag ik meteen als hij opendoet.

"Wat? Nee.. Zij was toch bij jou in de bib?" Vraagt hij dan. "Ik zag jullie daar samen zitten dus ik wou niet echt komen storen" legt hij ook meteen uit als ik hem met een vragende blik aanstaar.

"Ze is weggelopen.." vertel ik hem.

"Hoezo, ze is weggelopen?" Kijkt hij me raar en wantrouwend aan.

"Ik leg het je nog wel eens uit" zeg ik vluchtig waarop ik weer wegloop richting de lift.

Ik ga naar het andere appartementsgebouw, waar ik de kamer van Heather zoek. Ik klop opnieuw een paar keer hard op de deur waarop ik wat geluid hoor.