MELEZ | Kim Taehyung | ✔️

~5~

Düzenlendi ☑️

Medya Namjoon, Jin, Yoongi

-KURT ADAM TARAFI-

YAZARDAN

'Melezleri öldürmek istiyorsanız eğer...''

Eva, eğerden sonrasını okuyamıyordu. Çünkü bilmediği bir dilde yazıyordu, tam arkadaşlarına sesleniyordu ki yazı uçup gitmişti. Eva bunun üzerine bağırmıştı.

''Hey! Ne oldu?'' dedi Holland, Eva'nın yanına gelirken. Eva gözlerini devirip;

''Lanet olsun! Burada bir yazı vardı, farklı bir dille yazılıyordu ve ben okuyamadım. Sizi çağıracaktım ama yazı yok olup gitti. Bu nasıl olur?'' dedi. Holland bakışlarını Eva'dan diğerlerine çevirdi, hepsi anlamamış gözlerle birbirlerine bakıyorlardı. Holland, Eva'nın saçlarını okşayıp;

''Burada bir şey yazmıyor Eva, kendini bunun için yıpratmayacaksın dimi?'' dedi. Bu Eva'yı sinirlendirmişti. Onu sinirlendiren sözleri değildi, onu sinirlendiren arkadaşlarının ona güvenmiyor oluşuydu. Kitabı kapattı ve ayağa kalkıp;

''Ben gidiyorum'' dedi ve kitabı çantasına koyup, arka kapıya doğru ilerlemeye başladı ama elini kapının kulpuna atacak cesaretti yoktu, şuan gerçekten korkuyordum tekrar, bir köpeğin veya köpek olmayan bir şeyin onu ısırmasından korkuyordu.

''Neden gitmiyorsun Eva? Sorun ne? Dışarıda bir şey mi oldu?'' dedi Jin. Eva bakışlarını ona çevirdiği zaman tişörtünü çıkardı, hepsi ona şaşkınca bakarken. Eva atletini sütyenine kadar çekti ve sargısını açıp, yarasını göstererek:

''Dışarıda beni bir şey ısırdı, bir köpek olduğunu düşünüyorum ama değil sanırım. Başka bir şey bu, gözlerimin önüne bir şeyler getirip duruyor.'' dedi ve kendini yere bıraktı. Namjoon, Eva'nın yanına gitti ve yere çöküp onu kollarının arasına alıp;

''Köpek ısırığından başka bir şey olamaz rahatla, psikolojik olarak görüntüler görüyorsundur, rahatla tamam mı?'' dedi Namjoon ona destek olmaya çalışarak. Eva gülümsedi ve Namjoon'un yanağına bir buse kondurup;

''İyi ki varsın, iyi ki varsınız.'' dedi ve başını Namjoon'un göğsüne koyup rahatlamaya çalıştı, Namjoon ayakta onlara bakan arkadaşlarına;

''Hadi! Ödevi yapmaya devam edin.'' dedi. Eva güldü ama diğerleri oflayarak tekrar kitaplara gömülmeye başladılar. Namjoon, Eva'nın saçlarına bir buse kondurup;

''Seni eve bırakmamı ister misin?'' dedi. Eva başını iki yana sallayıp;

''Hayır, belki hala dışarıdadır. Sana da bir şey olmasını istemiyorum.'' dedi. Namjoon gülümsedi, Eva da ondan ayrılıp, Namjoon'un gözlerinin içine bakmaya başladı. Elini yavaşça Namjoon'un gamzesinin üzerine koyup;

''Gamzelerini görmek bana huzur veriyor.'' dedi. Namjoon başını öne eğerek gülümsemeye başladığı zaman, Eva elini Namjoon'un çenesinin altına koydu ve çenesini yukarı kaldırıp, ona bakmasını salladı. İkisi de yavaş yavaş birbirlerine yaklaşmaya başladı ve tam dudakları buluşacakken Yoongi'nin iğrenmiş ses tonu üzerine birbirlerinden ayrılıp gülmeye başladılar.

''Iy!!! Burada yapmayın bari, ödev yapıyoruz!'' demişti. Yoongi dışında hepsi Yoongi'nin bu haline gülümserken, Namjoon Eva'yı aniden kendisine çekip dudaklarından öpmeye başladı, Eva da ona karşılık veriyordu. Yoongi gözlerini devirdi ve iki tane kağıdı kırıştırıp, ikisininde kafasına attığında, ikisi mecburen ayrılmışlardı. Yoongi tekrar kağıdı buruşturup Namjoon'a attı, Namjoon kağıdı havada yakaladı ve tekrar Yoongi'ye atıp, Eva'ya çevirdi bakışlarını. Eva ona o kadar güzel bakıyordu ki, tekrar etkilenmişti ve onu tekrar öpmemek için kendini zor tutuyordu. Eva, Namjoon'un bu haline gülümsedi ve başını Namjoon'un dizine koyup gözlerini yumdu, Namjoon onun saçlarına bir öpücük kondurup arkasına yaslandı ve o da gözlerini kapattı. İkisi de ilk kez kendini bu kadar güvende ve huzurlu hissediyordu.