Nentitull: Ndjenja te Hekurta.
Lufta sjell vdekje , urrejtje , tmerr e terror. Po cfare do sjelle lufta per Aron dhe Anastasia ?
Lufta gershetohet me nje romance te viteve 1860. Ndjenja qe burojne nga arma dhe gjejne forcen ne plumbin e tyre. Ndjen...
Kishte me shume se nje ore qe qendronte e shtrire ne shtrat me syte e mbyllur duke prekur ende buzen me dore. A thua s'i besohej ende ajo cka kishte ndodhur vetem pak minuta me pare ? Nje zot se di se ku do te kishte ndaluar ajo puthje nese sdo te ishte per zerin e Felisias. Kishte filluar te bertiste emrin e Aronit qe sapo kishte hyre ne pallat. Ishte dashur pikerisht ardhja e saj qe Anastasia te kujtohej se ai ishte i ndaluar per te. Ai ishte i fejuar dreqi e marrte. Ai i perkiste dikujt tjeter dhe ajo puthje qe ndodhi ishte gabim . Keshtu mendonte ose te pakten keshtu deshironte te mendonte. Por... Kur ishte gabim , perse nuk po i shqitej nga mendja ndjesia ? Cte ishin valle ato gumezhitje qe i percane stomakun ? Cte ishin valle ato morrnica qe i sulmuan gjithe trupin ? Cte ishte valle ajo nxehtesi qe i perveloi zemren ?
U zgjua menjehere nga mendimet dhe u ngrit nga shtrati sapo degjoi trokitjen e deres. Ishte ajo , Felisia.
"C'deshironi zonje ? "
"Je pastruese apo mysafire ? "
"Cdoni te thoni zonje ? "
"Me pergatit nje shtrat te zbukuruar mire per mua dhe Aronin. Na pret nje mbremje e gjate."
Pohoi me koke dhe doli nga dhoma. Vertet pohoi , por sapo ato fjale dolen nga goja e saj , ajo u ndje keq. U ndje e tradhetuar. Por... Perse ndihej e tradhetuar ? Ata ishin te fejuar , Felisia ishte tradhetuar. Aroni dhe ajo nuk ishin asgje. Asgje nuk kishte midis tyre. Po atehere, cdo te thoshte ajo puthje ?
Sapo mbaroi me rregullimin e shtratin beri te ngrihej por koka e saj u perplas me nje kraharor te mireformuar. Menjehere e dalloi se me ke ishte perplasur. Nuk kishte guxim te kthehej ,thjesht qendronte me shpinen e ngjeshur pas kraharorit te tij. Beri te largohej ,por nje fryme e nxehte teksa perplasej me qafen e saj , e ndaloi. Deshironte te largohej , por nuk i bindeshin kembet.
"Mos u largo! " - i foli me nje ze te thelle e burreror.
"Me ler. " - ia ktheu me nje ze qe i kishte dale kunder deshires se saj.
"Nuk mundem. Edhe sikur une te dua , nuk mundem."
"Perse ? "- guxoi dhe e beri kete pyetje , por nuk mori asnje pergjigje me fjale. Ne vend te kesaj ndjeu duart e tij rreth belit te saj dhe buzet e tij t'i pervelonin qafen duke i shenuar ne te qindra puthje te flakta e plot pasion.
Tashme ajo harroi gjithcka : harroi ku ndodhej dhe perse kishte erdhur. Thjesht humbi ne kenaqesine qe po i falnin puthjet e tij . Ndjente serish te njejtat ndjenja si nje dite me pare , jo te dobesuara , por edhe me te forta. Deshira kerkuese i ishte rritur dhe nuk mundi t'i rezistonte.
U kthye vrikthi nga ai duke i kapur fytyren me duar dhe duke i dhuruar nje puthje te gjate ne buze. Ishte nje ndjesi e paperjetuar me pare, ishte ndryshe nga ajo e djeshmja , dukej sikur ata ishin bashkuar ne nje trup. Ndjeu gjuhen e tij te eksploronte te sajen , ndjeu shijen e tij te embel te guduliste siperfaqen e gojes se saj dhe per nje moment iu desh te ndahej nga ajo puthje per te qeshur.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Buzeqeshja jote rrezellit me teper sesa shkelqen bora nen rrezet e diellit" - i peshperiti fare prane veshit dhe dergoi duart e tij ne te pasmet e saj . Nuk beri asgje per ta ndaluar, thjesht buzeqeshi lehtas me fjalet e tij dhe veprimin qe sapo beri . I pelqeu ndjesia qe perjetoi dhe mendoi ta gershetoje me nje puthje tjeter te gjate. Ishte ajo qe nisi serish kete puthje. Ku ishte ajo vajza e turpshme dhe e ndergjegjshme ? Ta kishin vrare keto ndjenja dhe emocione te reja dhe te panjohura qe po perjetonte tashme valle ?
E shtriu lehtas ne shtrat , duke i lene puthje te lehta e te shpejta ne buze , nderkohe qe me dore kishte filluar te ulte njeren menge te fustanit. Ajo e kishte lene veten te lire e duart e tij , nderkohe qe shijonte embelsine e puthjeve te zjarrta qe shenonin cdo pjesez te buzeve te saj dhe me ne fund arriti te prekte ato floke te mirekthyera ne njeren ane.
Ishte pikerisht kercitja e disa hapave qe i bene te ngrinin ne vend. Me siguri Felisia do te ishte duke erdhur. Anastasia duke mos pasur mundesi per te dale nga dera, u ngrit e shqetesuar dhe shkoi menjehere pas perdeve te dhomes.
Sapo dera u hap , u duk Felisia te hynte ne te.
"Imzot! Cben shtrire ne shtrat ? Apo... Po me pret mua ? "
"Jam i lodhur Felisia. Me ler rehat. "
Injoroi fjalet e tij dhe shkoi drejt tij. Duke e vene posht filloi ta perkedhele me disa puthje te lehta.
E nderkohe Anastasia qendronte aty duke u bere deshmitare e ksaj skene qe me perpara po e shijonte vete.
