Helena E Rusisë

Pjesa 24.

Me ne fund kishte arritur te vinte ne vete. Kishte disa ore qe ishte zgjuar plotesisht dhe kishte kuptuar se ndodhej e lidhur ne nje dhome te erret. E gjithe kujtesa i ishte kthyer dhe tashme dinte cdo gje. Dinte emrin e saj , kush ishte , familjen e saj dhe menyren se si u shkaterruan te gjithe. Dinte genjeshtrat qe i kishte thene Aroni dhe i pikonte ne zemer. E donte ate njeri , por ai ishte shkaktar per shfarosjen e mbreterise , familjes se saj , keshtu qe duhet t'i vinte nje gur zemres dhe te mos ndiente me , por.... A ishte e mundur kjo valle ?

Nderkohe qe mendimet po luanin loje te piset me te , u degjua hapja e nje dere dhe pa disa rreze drite te hynin brenda ne dhome. Picerroi syte per te qartesuar shikimin , por ishte e pamundur. Vetem kur dera u mbyll arriti te dallonte flaken e nje qiriri. Ishte ...Felisia.

"Ju ?! "

"Po e dashur , une. Felisia Dorona ose ndryshe e fejuara e te dashurit tend. Nuk tingellon bukur , apo jo ? "

"Cfare...Cfare po thoni ?"

"Oh. Boll me keto lojera. Mendon se jam aq idiote ? Iu kam pare me syte e mi zemer dhe imagjino cfare pamje ka qene."

"Shiko... Nuk eshte ashtu sic mendoni ju "

"Qepe! Boll me prishe entuziazmin. I gjori Aron ! Ka me dite qe udheton nga Rusia ne Turqi dhe me pas serish ne Rusi. Aty kupton qe ti je zhdukur dhe niset per ne Norvegji. Mirepo sapo te arrije ketu do te duhet te zgjedhe midis teje dhe familjes se tij ; qe besoj se do zgjedhe kete te fundit. Derisa ai te kthehet serish ne Turqi, te gjithe do te jene vrare dhe ti gjithashtu . Pas disa sekondash do te plase dhe bomba ne pallatin e tij , keshtu qe dhe ai . Ta-ta ! Shkaterrimi i Perandorise " Vorosk" nga romanca e perveluar midis Aronit dhe nje sherbyeseje te pavlere. E shikon cfare ke shkaktuar ? Do te vdesesh , bashke me ty dhe i dashuri jot ... Por mos u shqeteso zemer. Do te te jap vdekjen me te dhimbshme.Nuk te le te vdesesh aq shpejt. Do te me pergjerohesh per te te vrare. "

"Kujton se me intereson ? " - foli me ne fund Anastasia.

"Normal qe te intereson. Dashuria...."

"Kujton se nuk dua qe vrasesi i familjes sime te vdese ? Keshtu qe ti je duke me bere nje nder "

"Cdo te thuash "

"Une jam Anastasia Ponomarev . Cfare te sjell ne mendje ky mbiemer ? "

"Jo..."

"Po ! "

"Dreq! Nuk ta jap kete kenaqesi . Te shohim cdo te beje Aroni kur te vije ketu dhe te kuptoje se gjate gjithe kesaj kohe ti e ke perdorur qe te afrohesh me te dhe me pas ... Nje zot e di se cdo i besh . Une do te jem pikerisht ketu per te shijuar shfaqjen teksa ai shikon vrasjen tende dhe nuk e ndalon. Me pas, pasi ti te kesh vdekur , do te martohem me Aronin dhe do te jetojme te lumtur , pergjithmone "

"Bla-Bla-Bla. Kujton se se kuptoj qe po tallesh ? Ti smund te jetosh me nje person qe te ka tradhetuar , zonjush Felisia."

"Une di te jap nje shanc te dyte per hir te gjithckaje. Nese Aroni me tregon se e meriton shancin e dyte , ai dhe familja e tij do te jetoje.Kontrata nuk do te prishet. "

"Cfare kontrate ? "

"Asgje qe te intereson ty. Eshte midis meje dhe te fejuarit tim "

"Qe te tradhetoi me mua " - perfundoi Anastasia fjaline e Felisias.

"B*shter!" - e goditi me shpulle dhe u largua nga dhoma ne te cilen ndodhej Anastasia.

E kishte genjyer. Nuk i kishte thene qe tashme iu rikthye kujtesa, sepse ne ate menyre ajo do i vriste te gjithe. Prakitikisht nuk duhet te shpetonte familjen Vorosk , por deshironte ta kishte ajo kenaqesine e shfarosjes se tyre.

Nderkohe Aroni kishte disa dite qe udhetonte drejt Norvegjise. Zemra i gufonte dhe mendjen e kishte gjetke. Do te mundte te shpetonte Anastasian valle ? Sapo kete ta bente , do i tregonte gjithcka dhe nese ajo do e kuptonte , do te jetonin se bashku , pergjithmone.

Te gjithe kishin endrra , mendime dhe ide te ndryshme. Jeta po tallej me ta , ashtu sic ndoshta e meritonin . Askush nuk e meriton te vritet , te tradhetohet , te genjehet dhe te bjere pre e pasionit. Askush nuk e meriton te jetoje nje jete qe nuk e deshiron , por... Te gjithe duhet tu bejne balle ketyre sfidave dhe jo te kapen pas tyre per te plotesuar tekat apo deshirat. Ndoshta kishin zgjedhur nje menyre te gabuar per te jetuar... Ndoshta...