His Deepest Secret ☑️

[17] Kundi

K E N

"Ken, I'm telling you na kahit gaano pa karaming tao ang manghusga at mang-down sa'yo, you have to remember that you have your own world. Your own dimension. At ang nasa loob ng mundo mong iyon ay ang mga taong mahahalaga sa'yo. No toxic people, no negativity. Pure truth." Sabi ni Paul.

Katabi ko siya ngayon dito sa mga benches. Nandito kami ngayon sa kabilang part. 'Yung kakaunti ang tao. Lumayo kami sa cafeteria.

Nai-kwento ko na kay Paul ang nangyari. Sabi nya, sayang daw at hindi nya nakita yung eskandalo. Hindi ko alam kung nagpapatawa sya o ano. Pero ok na sigurong hindi nya nakita. Baka maturn-off sya sa akin.

I looked at him. Ang konti pa lang ng time na nagsasama kami, nagkaka-interes na kaagad ako sa kanya. I don't know. Baka kababawan lang 'to. Sana oo.

Ewan ko ba. Simula noong pumunta kami sa baybay, parang gusto ko na lagi siyang kasama. Kada mapapadaan ako sa benches, hinahanap ko palagi siya. Sobrang naku-curious ako sa kanya. Gusto ko pa siyang makilala ng lubos.

Paul may not be the most handsome, appealing, the hottest, nor the coolest person I have encountered, but he's the warmest. Tamang timpla lang. Tamang timpla lang ng mga lahok na gusto ko. Ewan ko ba, nalilito na rin ako.

I don't know.

Pero may na-realize ako. Na-realize ko na, yes, somehow may puwang pa rin ang puso ko para sa bagay na hindi ko napagtuunan ng pansin dati -- ang mahulog at muling magmahal. Kung dati, pinangunahan ako ng takot, ng anxiety, ngayon parang ayoko nang maulit pa 'yon.

Ang dami na kasing nangyari. Ang dami kong naranasan. At isa sa mga pinakamahalagang aral na natutunan ko ay ang lumaban. Natutuhan kong depensahan ang sarili ko mula sa mga nakakalasong tao sa paligid. At ang huli, ang may mapanindigan.

Hindi ko na kokontrolin ang puso ko. Hindi ko piligilan ang nararamdaman ko. Hahayaan ko itong magkusang mahulog at ma-attach sa mga tao hanggang sa ito na rin mismo ang sumuko at magtapat ng tunay nitong nararamdaman.

"Ken, may tanong ako." Paul said.

Nilingon ko sya.

"Anything." Sabi ko.

Nilunok nya muna kinakain nya at saka sya muling nagsalita.

"Sinong *ehem* crush mo?" Tanong nya.

Napatingin ako sa kanya. Really? Coming from him? Sobrang unexpected! Haha. Akala ko academic inclined ang itatanong nya. Walanjo mo, tungkol sa crush! Binata na si Paul.

At isa pa, na-awkwardan ako bigla kasi siya 'yung crush ko! Enebe.

"W-wala. Wala akong crush sa kahit na sino." Sabi ko sa kanya.

Tiningnan nya ako ng nakakaloko. Hindi siya convinced sa sagot ko.

"Talaga ba, Ken? Hindi ako naniniwala." Sabi nya.

"Alam mo Paul, kung meron man, sasabihin ko sa'yo. Promise." Sabi ko na lang sa kanya. Tiningnan nya pa rin ako nang nakakaloko.

Ano ba naman 'yan, Paul! Wag ka namang ganyan. Wag mo nang guluhin pa ang mapurol kong isipan. Kaka-encounter ko lang ng mga toxic na tao kanina at na-anxious na ako ng bongga. Tapos ngayon ikaw naman?

Baka mamaya mapaamin pa ako ng hindi oras. Hay nako.

"Alam kong nagsisinungaling ka. Sigurado ako na meron." Sabi nya.

Nginitian ko sya. "Ok, fine. Meron."

Ngumiti rin sya, "See? Sabi na eh. Hulaan ko kung sino 'yang crush mo."