XXXI

1.4K 120 41
                                    

Ishte dita e tyre kjo e sotshmja,ai u zgjua me nje buzeqeshje ne fytyre dhe u fut te lahej. Ndersa ajo akoma nuk ishte zgjuar pasi nuk ishte aq e emocionuar sa ai, derisa e zgjuan prinderit. Ndoshta, ndoshta ajo mund te ishte pak e entuziasmuar pasi tashme ajo do te kishte nje njeri qe do te bashkohej me te, me pas do te kalonte jeten me te. Te pakten Kleo e donte ate, ku kishte me mire sesa te ndiheshe e adhuruar ne kete jete te vetme qe jeton? Per dicka i vinte keq, ajo nuk do mundte ti dhuronte Kleos ato ndjenja qe ai pretendonte, por atij nuk i interesonte. Deshironte ta bente te tijen, ne menyre qe askush tjeter te mos vepronte me shpejt se ai dhe t'ia merrte nga duart. Femren qe gjithmone e kishte pare me nje sy tjeter pervec te nje shoku, ti zhdukej sa hap e mbyll syte. Ashtu sic ndodhi me Xhulion,ai guxonte te largonte Iven nga Kleo por kurre nuk ia arriti. U be nje mesim per Kleon qe ta ruante ate sic duhet. E tashme do e ruante duke e bere te tijen.

Veshi nje kemishe te bardhe e nje pale pantallona serioze,u perball me prinderit te cilet ndodheshin ne sallon duke i buzeqeshur te birit te tyre qe i shkelqenin syte.Gjithmone kishin dashur qe i biri te perfundonte me bijen e fqinjes pasi ishin nje familje e nderuar dhe e kishin rritur me kulture Iven.

(ajo vajti u be rruspi dmth)

E njejta gje vlente dhe per familjen e Ives,Kleo per ta ishte djali i duhur qe te linin vajzen ne duart e tij.Gjithsesi te dyja familjet e respektonin shoqerine e tyre e jo me teper.Tani ishin kaq te lumtura qe endrrat e tyre po beheshin realitet.

Trokitja ne deren e shtepise e Ives i nervozoi te gjithe,me teper Iven.Ajo qendronte rrezellitese ne nje fustan te shkurter me lule duke bere kafet ne kuzhine dhe filloi te merrte fryme me veshtiresi.Nje lot i pafajshshem rreshqiti ne faqen e saj dhe e fshiu menjehere qe mos ta shihte i vellai qe ndodhej ne kuzhine bashke me te.

Papritur celulari i saj fishkelleu dhe e mori ne duar,nuk e dinte qe ai mesazh do e trulloste me teper.Pikerisht ne kete dite qe ajo do te fejohej nje mesazh i vetem do te prishte te gjithe humorin e saj.Rastesi qe ai po ne kete dite u kujtua ti dergonte asaj nje mesazh.

Kohe te bukura ;)

E lexoi ate mesazh te shkurter per dhjetera e dhjetera here,edhe mundimi per te mos leshuar lote ishte i kote.Edhe i kishte thene qe ata te dy duhet te ngeleshin te panjohur,nje mesazh shkaterroi gjithcka,gjithe ate mundim per te harruar njeri-tjetrin.Disa lote dolen dhe ajo as nuk arriti ti fshinte perpara se i vellai ti verente.

'Iva pse qan?'i terhoqi vemendjen asaj e cila kishte ngulur syte ne telefon.

'He?'

'Pse qan thashe'

'Aha..nje shoqe..me kishte shkruar nje urim per fejesen dhe u emocionova'genjeu hapur fare,nuk do te rrezikonte ti tregonte te verteten te vellait.Ai tundi koken dhe u nis drejt deres.

'Do ta bej me shenje kur duhet te vish me kafet'i buzeqeshi ai trishtueshem motres qe sot do te fejohej,me vone do ikte nga shtepia e do i duhej te mesohej vetem ne shtepi pa dike qe te zihej apo ta keshillonte.Pa nje moter te lirshme dhe ne varesi te askujt,tani ne duart e dikujt tjeter. 

'Ne rregull Serxho'e la te shkonte dhe menjehere fiku celularin duke e hedhur tutje.Ferkoi fytyren e saj dhe mori fryme thelle.

Ai nuk egziston me,nje i panjohur.I parendesishem,deshiron vetem te te hutoje.Sot eshte dita jote,sot duhet te jesh e qete dhe e lumtur.Duhet te besh krenar prinderit e tu.

Perseriste ne mendjen e saj te ngaterruar por ishte e kote.Gjithsesi duke e injoruar ate mesazh priti disa minuta ulur ne nje divan aty ne kuzhine dhe perplaste kemben ne parket.

'Uh,dreqi ta haje'mbuloi gojen e saj me duar dhe po mundohej te mbante veten.

Nje mesazh nga Serxhio erdhi ne celular dhe kuptoi qe ajo ishte shenja.Mblodhi veten dhe kapi tabakane ne duar.Sapo deshironte te dilte nga dera e kuzhines,prania e se emes e surprizoi.

'Ca ka o ma?'pyeti ajo pafajshem pa ditur asgje.Sot nuk do te ishte vertete dita e lumtur,absolutisht jo,ne fakt e kunderta e saj.Fytyra e zbehur e te emes se saj po e trembte.

'Ma cfare ka ndodhur?I ka ndodhur gje njeriu a ca?'ne ankth pyeste me shpejtesi por heshtja vrasese e se emes ishte e frikshme.

Vetem kur papritur,ndjeu nje djegie ne fytyre.Nje shuplake ishte perplasur ne faqen e saj te bute,ne fytyren e saj vajzerore.Tabakaja i ra nga duart duke bere nje lemsh ne dysheme,nje katastrofe.Xhama kudo,kafja e nxehte ishte shperndare e cfaredolloj ushqimi qe ndodhej ne ata tabaka.Por mamase se saj si interesonte.

Me shume lote rreshqiten lirshem nga syte e Ives sot.

'Pse ma?'deshironte arsyen qe ajo shuplake ishte gjuajtur ne faqen e Ives ne kete moshe.Cfare gabimi kishte bere?Ose ose,cfare fjalesh kishin dale pa dashur nga buzet e Kleos?

'Dhe te rrita me aq perkushtim e ti me vete..me vete..o zot me ruaj mendte!Po ku te coi perendia xhanem,ku te coi?A ke ndonje cik tru?Po tere ato vite shkolle,edukim e ti prape me vete me fle me Kleon?Pse moj cupe pse?Cfare te ka munguar me thuaj,asnjehere ste kemi penguar te dalesh me shoqerine,te lame te shkoje ne Tirane e te jetoje atje,nuk te bezdisnin sic bejne prinderit e tjere e ti na dole nga duart!Per me teper shkoje i ngjiteshe dhe cunin te botes ne feste e dehur!Atij Xhulios a si e kishte ai vatani!E mos e moho cupe se me erdhi videoja ne celular qe i tregoje djalit te botes si kishe fjetur me Kleon e perdridheshe si prostitute!Edhe djali i botes te emertoi si kurve!Ah moj bije ah.Ku kemi gabuar o Zot qe na e nxorre nga rruga!Turp,turp turp.Nuk di c'te te them Iva,me ke zhgenjyer pa mase.E Kleo qe i dinte te tera keto e prape donte ti ngecje ne duar,ah i mjeri djale sa naiv'

E ema mbante koken me duar e Iva ulur ne divan duke mbuluar fytyren me duar e duke qare me dhimbje.Asnjehere nuk kishte qare me kaq ngasherim,zhgenjimi i prinderve ishte me i dhimbshem se lendimet e emertimet e Xhulios.Kesaj i shmangej tere kete kohe,prandaj donte te martohej me Kleon,ndoshta te gjitha gabimet do te fshiheshin e ndoshta do te behej serish e paster.Por jo,kurre nuk do te ndodhte.Marredhenia para martese ishte e ndaluar kategorikisht ne familjen e saj,dhe neqoftese do ishte me te fejuarin.

I Prangosur Nga TIOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz