help ⋆ kth ✓

[Hoofdstuk 11]

CHOSOO POV

Trinnggggg

De schoolbel gaat. Iedereen pakt hun tassen en lopen de school uit. Het is weekend. Ik en Yuka zijn van plan om Taehyung nog eens te gaan bezoeken, we zijn al 4 keer gegaan, elke dag 1 keer. Iedere keer was het super gezellig. 'Vandaag gaat het weer leuk worden.' zegt Yuka.

Ja inderdaad, ik heb er zin in!' zeg ik terug met een glimlach. We lopen de gang door, naar kamer 278. We kloppen eerst, niemand antwoord. Ik doe de deur open en loop door de mini-gangetje van de kamer. Ik zie weer een uiteinde van een bed. Ik stap verder, en ik zie niks.

Ik blijf staan en kijk met sh00kogen naar het bed. Yuka komt naast me staan. 'Waarschijnlijk mocht hij naar huis.' zegt Yuka. Ik knik en loop de kamer door. Ik stap terug de gang op en ga op weg naar de balie. Yuka volgt me maar. 'Eh goedemiddag.' zei ik.

'Goedemiddag jonge dame. Wat kan ik voor u doen?' vraagt de mevrouw aan de balie. 'Is Kim Taehyung uit kamer 278 naar huis?' vraag ik. De mevrouw bladert in een boekje. 'Ja inderdaad, hij mocht vanmiddag naar huis.' zegt ze. Ik zucht. 'Bedankt mevrouw en prettige dag nog.' zeg ik en loop naar Yuka. 'Hij is naar huis.' Yuka knikt. We lopen naar buiten.

Dingdong doet de huisbel van Taehyung's appartementje. 'Niemand doet open.' zegt Yuka. 'Ja dat zie ik ook wel.' zeg ik terug. 'probeer nog eens.' zegt Yuka. Ik druk op de bel. Niets. 'Ok.. Dit is raar. Ik begin me ongerust te maken.' zeg ik half schreeuwend.

We draaien ons om en gaan zitten op het trapje voor zijn appartement. Ik staar voor me uit. Naar het park.
'Maar he, is dat niet Taehyung?' vraagt Yuka aan mij. 'Ik zie niemand.' zeg ik shouderophalend. 'Op dat bankje, helemaal links aan de vijver.' zegt ze specifieker.

'Ik zie een jongen, maar of dat Taehyung is? Ik heb geen idee. Er is maar 1 manier om dat te weten te komen.' zeg ik tegen haar met een raar gezicht. Ze lacht en sta op.

Ik neem Yuka haar hand en trek haar mee. We stappen over een brugje. door het gras, waardoor onze voeten helemaal nat zijn. Dan komen we terug op het pad, net achter het bankje. Er zit een jongen met een jas aan, de kap van de jas zit over zijn hoofd getrokken. Nu zie je niet wie het is.

Zijn rode haar is opvallend, dat helpt altijd. Voor het bankje staat er nog een bankje. Ik en Yuka gaan op dat bankje zitten. Ik probeer onder de kap van de jongen zijn jas te kijken, maar de kap is te groot.

Het bedekt het hele gezicht. Ik zie in zijn hand een telefoon, er zitten oortjes in. Dus de persoon waarvan ik denk dat het Taehyung is luisterd muziek. Yuka krijgt ineens een erge "hoestbui".

Waarschijnlijk was het gewoon om de aandacht van de jongen aan het trekken. De jongen trek de kap zachtjes naar achter. Ik kijk naar zijn gezicht. IEP. Het is Jungkook. Hij Kijkt naar mij, daarna naar Yuka.

'Doe voorzichtig met je hoest daar.' zegt Jungkook op een normale toon. 'Doe ik.' zegt Yuka. Ik kijk geschrokken naar Jungkook, Yuka dacht zonet dat het Taehyung was! 'Wat doen jullie hier eigenlijk?' vraag hij.

'Wij uhh wij nemen gewoon frisse lucht enzo, je weet wel.' verzint Yuka snel. 'O ja? Waarom staan jullie dan 5uur te wachten aan de deur van tomaatje?'
'Nou, Chosoo begreep wat niet van de algemene Koreaanse taal, en aangezien Taehyung uit Seoul komt, moet hij dat weten.' zei Yuka, ik knik maar.

Ik hoor een stem iets roepen. Ik ken die stem. Ik en Yuka kijken allebei tezamen naar het geroep. Het is Taehyung! Hij roept iets naar een hond die in het water is gedoken om een eend te vangen. Ik zie dat hij zijn hoofd schud en rond kijkt. Hij ziet ons zitten, wil naar ons toelopen maar zag toen Jungkook zitten.

Ik zag hem twijfelen. Hij kwam toch maar. De hond volgde hem, het was drijfnat. Taehyung ging tussen de 2 banken staan. De hond zat de hele tijd tegen zijn benen te springen, ondertussen was de broek van Taehyung helemaal nat. Yuka begon ineens te schreeuwen. 'En waar was jij?' riep ze.
Taehyung keek geschrokken.