help ⋆ kth ✓

[Hoofdstuk 50/epiloog]

CHOSOO'S POV

Langzaam opende ik mijn ogen. Ik lag alleen in het bed, maar toch glimlachte ik breed. Sinds gisteren ben ik de gelukkigste persoon op aarde.

Weer staar ik dromend naar de ring. Ik kan maar niet stoppen met ernaar te kijken, het is echt prachtig. Ik zie elke mogelijke seconde Taehyung weer op zijn knie vallen, ik hoor hem elke mogelijke seconde zeggen dat hij wil dat ik zijn vriendin ben.

Ik dacht nieteens een halve milliseconde aan het woord "nee". Ik vond wel dat onze vriendschap mocht uitbreiden naar vriendje en vriendinnetje. Want ik voelde al een tijdje wat voor hem, en hij dan waarschijnlijk ook voor mij.

Ik spring het bed uit en loop naar het gordijntje. Ik piep er even door, dan zie ik Taehyung en ik begin spontaan harder te glimlachen.

Ik loop rustig in zijn richting, daar ga ik tegen zijn rug staan en sla mijn armen om zijn buik. Hij legt zijn handen op mijn armen en ik zie dat zijn mondhoeken omhoog zijn gekruld.

'Heb je goed geslapen?' vraagt hij. Mijn hart deed een sprong door zijn stem.
Het was een nogal hese ochtendstem gemixt met zijn diepe stem. Maar het klonk hot!

'Uhu.' zeg ik. 'Uhu?' doet hij mij na. Ik zucht en kijk hem geïrriteerd, maar toch met een kleine glimlach, aan. 'Gewoon "ja" is te droog, "mja" is twijfelachtig en "JAAA" is te overenthousiast.'

Terwijl ik dit uitlegde zat ik rare handgebaren te maken, toen ik klaar was legde ik ze terug tegen Taehyung zijn buik.

Ik hoor hem zachtjes lachen. 'Je bent echt schattig.' zegt hij en ik voel mijn wangen rood worden.

Ik leg mijn kin op zijn schouder en ik kijk naar zijn gezicht, een tijd lang.
'Waarom kijk jij zo?' vraagt hij glimlachend zonder naar mij te kijken.

'Ik bestudeer de pracht van de natuur.' zeg ik. 'Waaw, filosofisch.' zegt hij lachend.

Ik lach mee, maar ik zie heus wel de rode wangetjes. Als meneertje hier denkt dat hij dat kan verstoppen heeft hij het grondig mis, denk ik glimlachend.

Ik sluit mijn armen nog wat steviger om zijn buik heen en ik laat mijn hoofd rusten tegen zijn schouder. Even sluit ik mijn ogen omdat ik zo hard van dit moment geniet.

Taehyung draait zich om. Nog hou ik hem op dezelfde manier vast, maar nu dan aan zijn rug. Hijzelf heeft zijn armen ook om mijn onderrug geslagen.

We kijken elkaar aan, op een paar centimeter afstand. In zijn ogen zie ik een glinstering en hij heeft een glimlach op zijn gezicht, wat mij dan ook aan het glimlachen maakt.

Een seconde of 5 later drukt hij zijn lippen op de mijne. Natuurlijk ga ik erop in.
De zoen zit vol met passie en liefde. Mijn hart ging sneller slaan door het overweldigend gevoel.

Even later breekt hij de kus af door zijn voorhoofd tegen het mijne te plaatsen. Ik voel zijn warme adem tegen mijn lippen, dat geeft me kippenvel.

'Ik hou van jou.' zeg ik fluisterend. Die zin moest al veel sneller gezegt worden.

Een glimlach komt tevoorschijn op het gezicht van Taehyung. 'Maar ik meer van jou.' zegt hij terwijl hij recht in mijn ogen kijkt. Mijn hart deed een sprong toen hij dat zei en ik zat als een gek te glimlachen.

Ik voel dat hij zijn armen steviger om mijn rug kruist. Dat zorgt ervoor dat ik met mijn hoofd in zijn nek ga liggen. Een klein kusje wordt tegen de zijkant van mijn hoofd gegeven.

Het gevoel is onbeschrijfelijk. Ik heb me in maanden, misschien wel jaren, nog nooit zo gelukkig gevoeld.

Hoe wij hier nu staan, zou ik graag dat mijn hele leven zo zou zijn. In elkaars armen, samen oud worden, een gezellig huisje en misschien een schattig kindje. Ik glimlach bij de gedachte alleen al.

Maar nee, nu zijn we in het heden. Ik moet genieten van de momenten die ik nu met hem heb en ga krijgen. Ik moet hem laten zien dat hij vanaf nu van mij is en dat niemand daar tussen mag komen.

Ik zal hem laten zien dat ik echt van hem hou, op alle verschillende vlakken. Ik zal er altijd voor hem zijn, wat er ook gebeurd.

Ik hoop dat ik nog lang met dit geluk ga leven.

~♡~

Ayo ladies and genteman!

Its been a while! Een week om precies te zijn. Mijn eigen domme fout, sorry daarvoor. Ik heb daar eigenlijk totaal geen redenen voor, en dit deel is ook niet echt van de langste. Nogmaals sorry!

Jullie horen nog wel van mij!

Xoxo