help ⋆ kth ✓

[Hoofdstuk 22]

TAETAE'S POV

Toen iedereen weg was slaakte ik een zucht. Nu lig ik in het ziekenhuis. Weeral. Chosoo heeft wel beloofd langs te komen. Een glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik aan haar dacht. Ik kreeg het weer warm toen ik terug dacht aan een paar dagen geleden. Toen ik de nachtmerrie met mijn ouders had. Dan deed ze zo lief. Ik heb haar die dag 2 keer geknuffeld! Ik glimlachte en deed mijn ogen dicht.

Volgende dag, 2u 's middags :)

Iemand klopte op mijn deur. Ik zat op mijn telefoon. Ik was teleurgesteld toen het de verpleegster was, ik wou dat het Chosoo was. Ik sloeg tegen mijn hoofd. Ik denk teveel aan haar.
'Dag meneer Taehyung, heb je goed geslapen?' vroeg de verpleegster. Ik knikte. 'Goed, ik breng je even naar een andere kamer, door komt er een controleur je controleren.' zei ze.
'Kan je stappen?' vroeg ze er nog snel achter. 'Ik denk van wel.' zei ik.

Ik stond recht. Mijn benen begonnen eerst raar te trillen. Ik hield me even vast aan de muur. Na een paar seconden was het over en kon ik de gang door lopen naar de controle kamer. 'Ga hier maar even zitten, de controleur komt je zo halen.' zei de verpleegster. Ik knikte. Ik ging zitten op een stoel. Mijn armen liet ik rusten tegen mijn benen. Ik keek even naar mijn armen. Ze zagen er niet echt gezond uit. De ene was blauw, op de andere zaten rare velletjes. Ik trok een vies gezicht.

'Hallo jongeman.' zei de controleur. 'De vakantie begint nogal erg voor jou. Kom maar mee.' Ik knikte en stond recht. Hij wees op een soort bank. Ik viel er dankbaar in. 'Wat is je naam?' vroeg de meneer. 'Kim Taehyung.' zei ik. De ogen van de man werden groot. 'Kim Taehyung?' vroeg hij ongelovig. 'Ja.. Kim Taehyung.' zei ik nog eens. Ik was verward.
'Met "ae"?' vroeg hij. 'Ja.' zei ik snel. Deze meneer is raar. 'Hoe heten je ouders?' vroeg hij. Ik keek naar de grond. 'Ze heten Park Lia en John Taehyung.' (Idk 😂) zei ik. De mond van de man ging open.

'Oh my god..' zei de man. 'Zeg nou gewoon wat er is, het word irritant. Waarom zijn de namen van mijn ouders zo belangrijk? Waarom vraag je mijn naam 10000 keer?' vroeg ik half boos. De man keek me geschrokken aan. Hij haalde het mondkapje van zijn gezicht. 'Herken je me nog?' vroeg hij. Ik perste mijn ogen tot spleetjes, ik kende hem ergens van. Maar van waar? Ik schudde mijn hoofd. 'Je komt me bekend voor, maar ik heb geen idee hoe je heet en wat je met mij te maken hebt.' zeg ik.

De man zucht diep. 'Ik ben je broer.' zei hij stil. Hij keek naar de grond.
Mijn ogen werden zo groot als auto banden. 'Wat?' vroeg ik, ik had hem gehoord. Maar gewoon voor de zekerheid.. 'Ik ben je broer.' zei hij iets luider. 'Mijn broer? Dat kan niet! Die zit ergens in Amerika.' riep ik. 'Nou nu niet meer, ik ben nu hier.'. Zei hij.
'Hoeveel jaar verschillen wij?' vroeg ik. '11 Jaar, 11 maanden en 11 dagen.' zei hij. Mijn mond viel open van verbazing. Dat was inderdaad ons verschil. Ik was er best trots op. Hij ging in Amerika wonen voor zijn droom waar te maken, dokter worden.

'Dat kan niet.' zeg ik ongelovig.
'Dus wel, ik zit naast je.' Zei de man die zei dat hij mij broer is.
'Bewijs het.' zeg ik uitdagend. 'Nou ik ben Kim Jeong Gyu. (Is de echte naam van Tae's broertje.. Maar hier is ie ouder 😊) Ik wil graag dokter worden, dat is inmiddels gelukt. Jij was de pabo op school.' Toen hij dat zei begin ik te lachen. 'Je was verliefd op Yoona. Je lievelingeten was rundvlees met zoete noedels. Wij hadden vroeger een kat, Pringles. Je kijkt graag animes. Wat moet ik nog meer zeggen?' zei hij.

'We hebben nog een jonger zusje, Mia.
Hoe gaat het met haar?' Vroeg Jeong.
'Het gaat goed met haar.' zei ik.
'En met ma en pa? Gaan ze nog steeds ieder jaar naar de zee?' zei hij lachend. Ik keek naar de grond en zei niets. 'Wat is er? Heb ik iets verkeerd gezegt?' vroeg hij ineens bezorgd. Hij legde zijn hand op mijn schouder. Ik trok weg. Ik keek in Jeong zijn ogen.
De mijne waren rood. 'Ma en pa zijn overleden bij een auto ongeval.' zei ik.