help ⋆ kth ✓

[Hoofdstuk 41]

(Kinders ik moet straks een hartig woordje spreken.. Be prepared..)

~De dag ervoor, na de photoshoot!~

TAETAE'S POV

Ik liep naar buiten, door het park, naar mijn huis. Mijn sportzak bungelde over mijn schouder en ik zuchtte diep.

'Taehyung! Taehyung wacht even!' schreeuwde iemand. Langzaam draaide ik me om en zag Jin aan komen rennen. Een kleine glimlach kruipt op mijn gezicht.

'Hi Jin. Wat is er?' Vraag ik. Jin schud zijn hoofd. 'Ik wou vragen of je je pillen al was gaan halen?' zei hij. Ik schudde mijn hoofd. 'Nog niet.'

'Gaan we ze dan samen halen?' vraagt hij. Mijn glimlach werd breder. 'Ja is goed. Bedankt.' zeg ik. Hij haalt zijn schouders op en geeft mij ook een kleine glimlach. 'Doe ik graag.'

Schouder tegen schouder wandelen we de stad door. 'Waarom wil je zo graag mee?' vraag ik. Jin kijkt me aan.
'Ik voelde me verantwoordelijk en alleen is boringgg.' zei hij. Ik glimlach, de uitleg volstaat.

'Ik zal ook af en toe eens langkomen.' zegt hij, meer tegen zichzelf als tegen mij. 'Waarom? Ik ben geen klein kind meer hoor.' antwoord ik. 'Weet ik ook wel hoor, maar iemand moet wel op je passen.' zegt hij.

Ik kijk naar de grond. Hij heeft wel gelijk. Ik heb geen ouders, en mijn familie leeft aan de andere kant van het land. Dus eigenlijk heb ik alleen maar hem.

Meteen daarna voelde een arm die om mijn schouder wordt geslagen. 'Aish, sorry. Zo bedoelde ik het niet.' zegt hij zacht. 'Geen probleem, ik ben wel wat gewend.' zeg ik met een glimlach.

'Ik ga je vanaf nu Viktor noemen.' zegt Jin na een tijdje. 'Waarom dat?' vraag ik lachend. 'Nou Victoria is in het latijns "overwinning". Je hebt veel meegemaakt in je leven, en je bent er doorgekomen. Maar Victoria, dat is een meisjes naam, dus daarom Viktor.' zegt hij.

(Hmm idk hoor, ik meng latijn met bts? Waar zijn mijn gedachten heen?)

Ik schud mijn hoofd. 'Viktor is een rare naam. Beter noem je me gewoon V' zeg ik. Jin kijkt me aan. 'Goed idee!' schreeuwt hij. Ik schiet in de lach en sla op zijn schouder.

Ik open de deur van de apotheek.
'Een goede middag heren. Wat kan ik voor jullie doen?' vraagt de mevrouw achter de kassa. 'Ik moest op doktersvoorschrift wat komen halen.' zeg ik terwijl ik het papiertje uit mijn zak haal.

Ik leg het papiertje in het hand van de vrouw. Ze kijkt ernaar en knikt. Haar vingers typen snel over het toetsenbord. 'Jij bent dan Kim Taehyung?' vraagt ze. Ik knik. 'Dat ben ik.'

De vrouw krijgt een glimlach op haar gezicht. 'Mijn dochter is fan van jullie, bts toch?' vraagt ze. Ik open mijn mond van verbazing. 'Ja dat zijn wij.' zeg ik.

'Het zijn goede liedjes, doe vooral zo verder.' zegt ze terwijl ze stempels zet op rare papiertjes. Ik glimlach.
'Doen we zeker.'

Ze geeft mij de papiertjes en 5 potjes met pilletjes. '5 lijkt veel, maar ze zijn snel op hoor.' lijkt ze mijn gedacht te lezen. Ik knik.

'Elke dag : 's morgens, 's middags en 's avonds neem je er 2. Het liefst zonder water inslikken en doe het voor je eten. Je mag ook nemen als je zenuwachtig ofzo bent. Meer als 10 per dag mag níet. Als ze allemaal leeg zijn, laat je je controleren door de dokter en dan zegt hij of je nog moet of niet.' zegt de mevrouw.

Ik knik langzaam. 'Als je het vergeten bent, het staat allemaal op het groene papiertje.' plakt ze er nog achter.

'Ok, ik begrijp het.' zeg ik en geef de 5 potjes even aan Jin. Onhandig neemt hij ze vast. Ik grinnik even en overhandig mijn portefeuille.