Chapter 5

85 6 0
                                    

Chapter 5: Runaway

Krista's Point of View

My name is Kristina Chrysoberyl Harrison. I'm 17 yrs old.

Pagkadating ko sa dorm building ay agad kong hinanap si twin Kei pero hindi ko siya mahanap. Pumunta na rin ako ng garden kung saan yung tambayan niya pero wala pa rin.

Impossible namang lumabas yun ng mag-isa dahil hindi yun pala labas. Kaya naman kinutuban na rin ako. Agad akong pumunta sa dorm building ni kuya.

"Kuya! Wala siya dun. Kahit sa may garden dito wala."

"She loves to read, right? Maybe she's in the library." Sabi nung lalaking concern daw kay twin kei.

"The class hour is already ended two hours ago. And the school library is already closed." Sabi naman nung feeling magaling.

Tsk. Naiinis talaga ako sa lalaking yan! Feeling alam niya na ang lahat! Bwisit!

"Ikaw na magaling! Mangbabara pa hindi nalang mag isip kung nasaan si twin." Bulong ko na parang napalakas. Dahil...

"What?! You're backstabbing me?! Who are you to say that?! I'm thinking too where did your twin go! I'm not just sitting here you know?!" Inis na sagot niya.

"Well kung nag-iisip ka nga bakit hindi pumasok diyan sa isip mo na may tumawag kay twin then--"

"Wait. Someone called her and if I'm not mistaken, after that she didn't get back? Right?" Nagulat kami at napatingin kasi yung lalaking kanina pa tahimik ay biglang nagsalita. (Another friend of Keith)

"Yeah. And badtrip kasi nakalimutan ko man lang sumilip para tignan kung sino yun."
-kuya

"And I'm sure that person know her real identity because that person wouldn't come here in Keith's Dorm Building if that person didn't." Yung lalaki naman na nakikinig lang kanina. (The Tripper)

"Si duke! Kasi siya lang ang nag-iisang kaibigan ni twin na nag-aaral dito eh."

"Wait. Tatawagan ko siya."-kuya

Wala nam kasing cellphone si twin kasi nga hindi niya naman daw kailangan kaya kami lang ni kuya meron. Ni-loud speaker ni kuya at inilapag niya sa lamesa kung saan pinalilibutan naming lahat.

"Hello duke? Kasama mo ba si keira?"-kuya

"No. But I'm following her now."

"What? Anggulo mo!"-kuya

"I didn't see her but I saw a group of guys na may kargang babae at nung tinignan kong mabuti nakilala kong that's our princess."

"Baduy mo duke!"

"Oh! Hi there kristina! Hindi ka parin sanay?! Hahaha! By the way, tumigil na yung sinusundan ko. After 30 minutes kapag hindi pa rin ako tumatawag sundan niyo na 'ko. Don't worry I'll do everything just to keep her safe. Bye."

At naputol na nga ang tawag.

Bakit kaya siya kinuha?

Bakit... bakit alam nung kumuha kung sino siya o kung ano yung code name niya?

Hindi naman namin pinagsasabi kung kanino iyon...

!!!¡!!!¡!!!

Keira's Point of View

Nagising ako sa isang madilim na lugar. Hindi ko naman alam kung saan 'to. Basta ang naaalala ko lang ay...

Binuksan ko yung pinto pero wala akong nakitang tao. Kaya lumabas ako ng dorm building ni kuya at tinignan kung nasa garden ba pumunta yung tumawag sa'kin.

HIA: All boys SchoolWhere stories live. Discover now