HIA: All boys School

Chapter 11

Chapter 11:

Keira's PoV

Habang parami ng parami ang mga estudyante ay pahirap ng pahirap ang gawa ko.

Naasign kasi ako bilang taga-hugas ng plato isama pa yung grabeng mga nakakainis na tingin at meron pang mga bakla!

Gaya ngayon... natapos na akong hugasan ang lahat ng mga hugasin ng may pumasok sa kusina.

Akala ko hugasin ulit yun pala magpapapalit lang. Lalaki siya.

"Bakit mo naman napiling makipagpalit?" Walang emosyong sabi ko.

"Pinagti-tripan at pinahihiya kasi ako ng mga estudyante eh!"

"Ganun ba? Okay. By the way... I'm keira jad--"

"Keira Katherine Jade Harrison. The daughter of the owner of this school. In short... the princess. I know you."

"So... who are you?"

"I'm Prince."

"Okay... so wait me here, okay prince? I will just talk to them first. But can i know what table they are?"

"Okay. There in table 1,17,26 and 30."

Tumango ako at inayos ang damit ko pagkatapos ay lumabas na ako ng kusina.

Dire-diretso ang lakad ko tapos ay tumigil ako sa gitna ng mga canteen pagkatapos ay hinanap ko ang mga iyon.

Table no.1 - yung table nila kuya
Table no.17 - mga mukhang gangster

Yung no. 26 at 30 naman parang normal na estudyante lang sila. Tsk.

"Bully rin pala tong grupo nila kuya."

Una kong nilapitan yung no.30. Kitang kita ko sa mga mukha nila yung pagngisi nila habang nakatingin sa'kin.

"Hey there!" Tawag ko sa kanila.

Napatahimik ang lahat at napatingin sa'min.

"Hey! Where's the boy waiter? The funny one! Hahahah!" Sabi ng isa.
Na sinundan naman ng iba ng tawa.

"How he come funny? Did he joke?"

"No but his face-- hahahah!" Sagot ulit nito.

Napa-palatak ako tapos nagsalita ulit...
"Mga walang magawa! Tigil-tigilan niyo ang pangbu-bully! Lalo na sa mga nagtatrabaho dito sa paaralan na 'to!"

"Woooh! She's angry now! Hahaha!" Nagtawanan ulit sila.

"Oh baka naman gusto niyong KAYO ang mag-isang kumilos dito? Kaya niyo bang magluto? Maghugas ng plato? Kausapin niyo ang mga magulang niyo at itanong kung anong napag-usapan. Para hindi kayo magulat kapag pinag-serve kayo dito." Mahabang sabi ko.

Napatunganga naman ang lahat dahil sa sinabi ko. Naglalakad ako papuntang table no.26 nang biglang mag-ring ang. Cellphone na binigay sa'kin ni dad.

Agad ko naman iyong sinagot...
"Hello? Kei?" Unang sabi palang alam ko na kung sino ito.

"Yeah?"

"Where are you?" Sabi nito.

"School."

"KIA? Can i come?" Malungkot ang boses niyang sabi.

"HIA. Sure. But i have class. Maybe later."

"Okay. Lunch. Bye."

"Bye." Gusto ko mang tanungin kung bakit siya malungkot, hindi ko ginawa. Mamaya na lang siguro.