"ကေလး"
"ဟုတ္ကဲ့..."
"မနက္ျဖန္ ေဆးရံုလာမွာလား?"
"လာေတာ့ Broက ဘာလုပ္မလို႕လဲ?😯"
ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ ျပန္ဘုေတာလာမွပဲ က်ေတာ္အသက္ရႈေျဖာင့္ေတာ့တယ္။ ႀသ...
ကိုယ့္အျဖစ္ အေခ်ခံရမွ စားလို႕ေသာက္လို႕ဝင္
တဲ့ ပံုျဖစ္ေနျပီ။
" ကေလး ကို မုန္႔လိုက္ေကြ်းမလို႔...လာခဲ့မလား
ကေလး"
စာရိုက္တဲ့ သေကၤတလႈိုင္းေလးေတြ ေပၚမလာပဲ
ခဏတာ ျငိမ္သက္သြားေတာ့ ဒီလူ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္း
မမွန္ေတာ့။ စားပြဲေပၚအသင့္တင္ထုပ္ပိုးထားတဲ့
Tabletဗူးကိုႀကည့္ရင္း အသက္ပင္ရဲရဲမရႈႏိုင္ပဲ
replyကိုေစာင့္ေနမိတယ္။
"မနက္ျဖန္လာမွာေတာ့ ဟုတ္တယ္။ လိုက္စား
ဖို႕ မစားဖို႕က သားစဥ္းစားဦးမယ္။ ဒါနဲ႔Bro
က တကယ္ေကြ်းမွာလား?"
"ေကြ်းမွာေပါ့ ကေလးရ"
"တစ္နပ္စာအလကားစားရလည္း နည္းေတာ့
မနည္းဘူးဆိုေတာ့...😐😐"
စဥ္းစားေနတဲ့ emojiေလးအတိုင္းျဖစ္ေနမယ့္
မ်က္ႏွာေလး ေတြးရင္း ဖ်စ္ညႇစ္ခ်င္လာသည္။
"ကေလးသာ စားမယ္ဆို တစ္နပ္မဟုတ္ပါဘူး။
တစ္သက္လံုးလည္း ေကြ်းထားႏိုင္ပါတယ္"
ဟာေမာင္ခန္႔...မင္း တယ္သြက္လာပါလား။
ကိုယ့္ skill ကိုယ္ခ်ီးက်ဳးရင္း ေက်းဇူးရွင္ေလး
ဘာျပန္ေျပာမလဲ လည္း ေစာင့္ရေသး။
"ဘယ္မွာ စားမွာလဲဲ?"
ဟားးးးးထခုန္မိမတတ္။ ဒီေလာက္ေတာင္လား
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကေလးကို ေတြ႔ခြင့္ရျပီ။
"ဘယ္မွာဆိုကေလး အဆင္ေျပလဲ?"
"လွည္းတန္းက Ice berry...okလား Bro"
"ဟုတ္ျပီ။ ကိုယ္ ေစာင့္ေနမယ္။ ဒါမွမဟုတ္...
ကိုယ္ လာေခၚရမလား?"
အမွန္ေတာ့ မနက္ျဖန္ဆို Night dutyထြက္ရ
မွာ...က်ေတာ္အိပ္ဖို႕လိုေနတာ ႀကာေနျပီျဖစ္
ေပမယ့္ က်ေတာ္ သြားေခၚခ်င္တယ္။ သူတို႔
အေဆာင္ဆီသို႕ ဒါဟာ က်ေတာ့္ကေလးဆိုတာ
ကို အတည္ျပဳ အသိေပးခ်င္တယ္။
သို႕ေသာ္...
YOU ARE READING
NO
Romance(Zawgyi and Unicode) Trust me,you are my one in millions Romance,Funny, Sweet & Pure BL Cover design by Su Myat Yadanar
