"ငါတို႕ ႏိုး က မေတြ႔တာ ႀကာလို႕ ပိုမ်ားေခ်ာ
လာသလားလို႕"
"ေအးေပါ့ဟာ...ကို႔ လက္ထဲေရာက္လာေတာ့
လည္း ရုပ္ထြက္လွေအာင္ ဆင္ရျပင္ေပး
ရတာေပါ့"
"စႏိုက္ေႀကာ္မ"
ျဖိဳးႀကီးေျပာလည္း ေျပာ ေမေလးကိုလည္း တစ္
ခ်က္ရိုက္ျဖစ္ေအာင္ရိုက္သည္။ ထိုအခါ ခြ်ဲ ပါရဂူ
ေဒၚေမေလးသည္ ကြ်န္ေတာ့္ လက္ေမာင္းလက္
ဖက္ လာခ်ိတ္ျပီး
"ကို သဲကို မိန္းမႀကမ္းႀကီး အႏိုင္က်င့္ေနတယ္
ေျပာဦးေလ ဟင့္" ဟူ၍ တေရာ္ကင္ပြန္း
မူရာေတာ္ျဖင့္ ခြ်ဲသည္။
"ေနႀကပါဟာ နင္တို႕ကလည္း ငါ့ေတြ႔တာနဲ႔..."
"ဟင့္ ခုေတာ့ အဲ့လိုစိမ္းကားျပီေပါ့"
"ေအးေပါ့ဟာ အခ်စ္သစ္ေတြ႔ေတာ့လည္း ငါတို႕
ကို ေမ့တာေပါ့"
ေမေလးႏွင့္ ျဖိဳးႀကီးကို မ်က္လံုးျပဴး၍ ျပန္ႀကည့္
ရသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ႏွင့္ Bro ကိစၥ ကြ်န္ေတာ္တို႕
ကာယကံရွင္ ႏွစ္ေယာက္မွ လြဲ၍ ဘယ္သူမွ မသိ
ေသးပါ။
ျဖိဳးႀကီးသည္ ထံုးစံအတိုင္း စကားအတည္ေျပာ
မယ္ဆို ျဖစ္သြားတတ္ေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ပင္
"ႏိုး...အေနေဝးသြားလို႕ ေသြးေအးသြားႀကတာ
ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ေဘာ္ဒါရင္းေတြႀကားမွာ
personal ဆိုတာကို အကုန္ေျပာရမယ္လို႕
ေတာ့ ငါမဆိုလိုဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဘာ္ဒါရင္းေတြ
ကိုေတာင္ မသိေစခ်င္လို႕ ဖံုးကြယ္ထားရတယ္
ဆိုတည္းက ကိုယ္ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္အေပၚ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မွန္ေနတယ္လို႕ မခံယူႏိုင္ေသးလို႕
ပဲ။ ငါကေတာ့ နင့္ကို အဲ့လိုမ်ိဳးမျဖစ္ေစခ်င္တာ"
"ငါက ဘာအမွားေတြ လုပ္ေနလို႕လဲဟ"
"မလုပ္ဘူး လုပ္တယ္ ဆိုတာ နင္ကိုယ္တိုင္ပဲ သိ
မွာ။ နင္ မွန္တယ္ထင္ရင္ မွန္တယ္ေပါ့။ မွန္ကန္
ျခင္းက ရဲရင့္ေစတယ္ေလ"
ျဖိဳးႀကီးတစ္ခ်က္ျပံဳးျပီး စကားစျဖတ္သည္။ အေအးတစ္ငံုေသာက္ျပီး Choco cakeကို
အထစ္ထစ္ဖဲ့ခ်ျပီးစားသည္။ အစက စကားအျပိဳင္
ေျပာမည္ ေတးေသာ္လည္း ျဖိဳးႀကီး၏ ေအးေဆး
သြားေသာ အမူအရာေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္လည္း
ျငိမ္ခ်က္သား ေကာင္းရေတာ့၏။
YOU ARE READING
NO
Romance(Zawgyi and Unicode) Trust me,you are my one in millions Romance,Funny, Sweet & Pure BL Cover design by Su Myat Yadanar
