သူရွိေနမည့္ Unitထဲ သြားရမည့္လမ္းစကမျမင္
ရင္ သူလာလား မလာလားလည္းသြားႀကည့္ဖို႕
သတၱိကလည္း ကမ္းမျမင္။
ခုထိေနမေကာင္းေသးတာလား? က်ေတာ္
မုန္႔ေကြ်းမယ္လို႕ ေျပာထားရဲ႕သားနဲ႔ေတာ့ Bro
တစ္ေယာက္ မလာႏိုင္ပဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။
ဆယ္နာရီ။ ဆယ့္တစ္နာရီ။ အဟာရဒါနအလွဴ
ရွိ၍ သြားတန္းစီေနႀကသူေတြပင္ စီေနႀကျပီ။
က်ေတာ္ဖုန္းဆက္ရေကာင္းမလား?? ေနပါအံုးကြာ။ သူက အႀကီးပဲ သူအရင္ဖုန္း
ဆက္ေပါ့။
သူစားခ်င္တဲ့လူပဲလာခဲ့ေပါ့။က်ေတာ္က သြားပင့္ရေအာင္ ေရငန္ပိုင္ဦးရွင္ႀကီး လဲ မဟုတ္။
မသြားဘူး။
"ကိုႏိုး"
က်ေတာ္တာဝန္ယူထားေသာ ကေလးသည္
မေယာင္မလည္နဲ႔ ေဘးနားလာရပ္ျပီး ပုဆိုးစ
လာဆြဲျပီး မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ ေမာ့ႀကည္သည္။
၈ႏွွစ္ေပမယ့္ ထင္သေလာက္မဖြံ႕ျဖိဳး၍ က်ေတာ့္
ခါးေလာက္ပင္မရွိ။
လက္ထဲမွာလည္း သူ႔ဘြားေအျဖစ္သူေရေႏြးထည့္
ေသာက္တဲ့ ေႀကြရည္သုတ္မက္ခြက္အျဖဴ
္ႀကီးကိုင္ထားေသး၏။
"ဘာတုန္း"
"သား ဆန္ျပဳတ္စားခ်င္လို႕..."
အလွဴရွင္ေတြလာေရာက္လွဴဒါန္းသည့္ ဘဲသား
ဆန္ျပဳတ္နံ႔က ဒီဖက္ထိျပန္႔ေမႊးေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းေအာက္နားကိုလည္း လွ်ာနဲ႔သပ္ျပေန
ေသး။ ေမ်ာက္မူးလဲေလး ဥာဏ္မ်ားေနတာ။
လက္သာက်ိဳးတာ တစ္ခ်က္မွ အျငိမ္မေနဘူး။
ေဆာ့လြန္းလို႕ ထိန္းရေသး၏။ ခုလည္း ဘြားေအ
ႀကီးေဆးသြားဝယ္ေနတုန္း ခြက္တစ္လံုးဆြဲျပီး
ေရာက္လာတာ။ ေျပာသာ ေျပာသာ စိတ္ထဲမွာ
ေတာ့ တူးခါးမေနပါဘူး။
"ေပး ခြက္။ ကိုယ့္ခံုမွာကိုယ္ေစာင့္ေန"
မက္ခြက္ႀကီးကိုင္ျပီး သူတို႕အေဆာင္ေရွ႔ ဆန္ျပဳတ္ေဝေနသည့္ ေနရာတြင္ တန္းစီဝင္
ရပ္္ေနရင္း အေဆာင္ထဲ လည္ပင္းဆန္႔
ႀကည့္ေတာ့ Duty coat အစအရိပ္အေယာင္
ေလးပင္မေတြ႔။
"ခုနက အိမ္ျပန္သြားရတဲ့ ဆရာေလး ဘယ္လို
ေနလဲမသိ?"
ေရွ႔တြင္တန္းစီေနေသာ အေဒၚႀကီးႏွစ္ေယာက္
ေျပာေနသည္ကို အာရံုစိုက္နားေထာင္ေနလိုက္
သည္။
YOU ARE READING
NO
Romance(Zawgyi and Unicode) Trust me,you are my one in millions Romance,Funny, Sweet & Pure BL Cover design by Su Myat Yadanar
