7. Bölüm

2.5K 65 7
                                    

Kısa bir süre içinde Cemal abinin yanına vardım. Araba'yı kafenin önüne park ettim ve yanına oturdum.

Yanımıza gelen garsona iki tane Latte söyledim ve Cemal abi'ye baktım.

"Beni neden böyle apar topar çağırdın."

"Çünkü önemli bir görevin var."

Dirseklerimi masanın üzerine koydum ve öne doğru eğildim. Merakla "ne göreviymiş?" diye sordum.

"Dün gönderdiğin fotoraflar çok işe yaradı. O fotoraflar sayesinde teröristleri anında yakaladık. Yeni görevinde daha fazla başarılı olacağına inanıyorum."

Artık sabırsızlanamya başlamıştım. Tırnaklarımı yavaş yavaş masaya vurmaya başlamıştım.

Cemal abi "tamam." dedi ve doğruldu.

Bu sırada siparişlerimizde gelmişti. Hemen bir yudum aldım ve Cemal abi'yi dinlemeye başladım.

"Fransızlarla Almanların tarih boyunca düşman olduğunu biliyorsun değil mi? Özellikle Alsas Loren bölgesi için."

Sırıtarak "bilmez olur muyum?" dedim.

"Hitler Kavgam adlı kitabında bunu bangır söylüyor."

"Evet öyle. Hitler Fransızlara ve Yahudileri karşı ölesiye düşman."

"Hitler kime düşman değil ki?"

Cemal abi bu söylediğimle kahkaha attı ve nir yudum latte içti.

"Abella'nın da bir Fransız olduğunu biliyorsun değil mi?"

"Tabi ki biliyorum. Asıl konuya gelecek misin?"

"Almanlarla Fransızlar terör örgütü pkk konusunda beraber hareket ediyorlar. Pkk'nın Amerikayla birlikte arkasındaki güç bu iki Devlet. Malesef  aralarındaki ilişkiler şu anlık iyi."

Cemal abi'nin konuyu nereye getirmek istediğini anlamıştım.

"İki Devletin arasını bozmalıyız." dedim.

"Evet bunu da Alsas Loren bögesi sayesinde yapacağız."

Merakım iyice artmıştı. Beynim yanmış, resmen alev almıştı.

"Nasıl?" diye sormamla Berdina Bess masamıza oturdu.

"Pardon biraz geciktim patron."

Patron. Bu lakabı sevmemiştim. Cemal abi bizim abimizdi. Ama bu kız patron diyordu.

Düşüncelere dalmışken Cemal abi' gülümseyerek koltuğuna yayılmış ve "önemli değil." demişti.

Nasık önemli değildi. Ben geç kalsam kuyamet kopardı.

İşte bu kıskançlık krizini çabuk atlattım ve kendime boşver dedim.

"Evet abi. Planınız ney. Alsas Loren ile ilgili planımız nedir?"

"Alsas Loreni Almanlar Sedan savaşıyla Franzılardan aldı. Birinci dünya savaşından sonra tekrar Fransa'ya geçti. İkinci dünya savaşında Hitler Fransızlardan alsada yenilince bölge tekrar Fransaya geçti ve hâlâ Fransada."

Cemal abi sözünü bitirdikten sonra lattesini bitirdi ve garsondan iki latte istedi. Birisi Berdina'ya biriside kendineydi.

Artık kendimi tutamayarak "bunları biliyorum." dedim.

"Artık asıl meseleye gelebilir miyiz?"

Cemal abi sırıtarak "çok sabırsızsın." dedi.

Evet. Sabırsız olduğumu biliyordum. Sabırsızlıkla Cemal abi'yi dinlemeye devam ettim.

"Alsas Lorende bu kadar sorun varken o bölgede Alman bayrakları, Nazi bayrakları görünse ne olur?"

Cemal abi'nin ne demek, ne yapmak istediğini şimdi anlamıştım. Sırıtarak "İki Devletin arası açılır." dedim.

"Hem de öyle bir açılırki kapanması çok zor olur."

Cemal abi de sırıtarak "aynen öyle." dedi.

"Akşam saat dokuza iki tane bilet aldım. Berdina ve senin için. Alsas Lorene gidiyorsunuz."

"Peki sen?" diye sordum.

"Sen gelmiyor musun?"

"Sizi orada kızıl saçlı bir kadın karşılayacak. Operesyonu o yönetecek."

Bir tebessümle "tamam." dedim.

Cemal abi montunun cebinden çıkardığı iki bilet ve pasaportubana verdi.

Pasaportları ve biletleri ceketimin cebine koydum. "Akşama kadar ne yapacağız?" diye sordum.

"Senin evinde bekleyeceksiniz."

"Tamam. O zaman şimdi kalkalım."

Cemal abi "tamam." dedi.

Berdina "o saate kadar zanan da geçmez." diye söylenerek ayağa kalktı.

Ben de ayağa kalktım ve gülümsedim. "Evde internet var. Merak etme." dedim.

Cemal abi de ayağa kalktı ve masaya bir miktar para bıraktı.

"Dolu gitmeyi unutmayın Fransa'ya. Kimse size kontrol yapmayacak. Yapsa da kağıt üzerinde olacak."

"Tamam." dedim ve arabamın kapısını açtım. Araba'ya bindik ve cafe'den uzaklaştık.

Berdina "Abella ile aran nasıl?" diye sordu.

Ben de "sence?" diye sorarak soruya soruyla karşılık verdim.

"Patron'un sana yeni bir görev verdiğine göre yatmışsınız."

Vites değiştirdim ve hafif bir gülümsemeyle "doğru bildin." dedim. Araba'yı yavaş bir şekilde sürerek eve ulaştım.

👣BÖLÜM SONU👣

Uçurum (+18) (Ara Verildi)Onde histórias criam vida. Descubra agora