Uçurum (+18) (Ara Verildi)

17. Bölüm

Güneş henüz yeni doğmaya başlamışken perdenin açılmasıyla gözlerimi açtım.

Berdina kırmızı bir gecelik giymişti. Geceleğini usulca çıkardı ve yanıma uzandı. Sol elimi okşamaya başladığımda yine dikişlerimin açıldığını, yaramın kanamaya başladığını fark ettim.

"Şu yarayı tekrar dikebilir misin?"

Berdina ani bir refleksle ayağa kalktı.

"Dikşin yine mi açıldı?"

Gülümseyerek "evet." dedim ve yatakta oturma pozisyonu aldım.

"Boşver, açılacağı varmış. Sen hemen dik şu yarayı. Geç kalmayalım uçağa."

Berdina "tamam." dedi ve geceliğini tekrar giydi. Odadan çıktı. İki dakikaya kalmadan geri geldi.
Yarmı temizler ve dikerken Adriana odaya girdi. Birçok ilaç ve bir bardak suyla gelmişti.

"Ağrının kesilmesi için ve enfeksiyon kapmaman için şu ilaçları al."

"Tamam." dedim ve ilaçları teker teker yuttum.

Berdina üzerini giyinirken telefonum çaldı. Komodinin üzerindeki telefonu aldım. Bekletmeden açma düğmesine bastım.

"Efendim aşkım?"

"Hayatım, ne zaman döneceksin?"

"Bileti aldım. Bu gün döneceğim."

Abella'nın derin bir oh çekişi bana kadar geldi.

"Bu gün buraya dönmen çok iyi olur. Eminim biliyorsundur ki oralarda işler karışık."

"Biliyorum hayatım. Üzerimi giyindikten sonra geri döneceğim. Davayı hallettim."

"Görüşürüz o zaman."

Gülümseyerek "au revoır." dedim ve telefonh kapattım.

"Siz çıkın. Ben de birazdan gelirim."

Berdina ve Adriana "tamam." dedi ve odadan çıktı.

Ben de rahatça üzerimi giyindim ve
odadan çıktım. Çıkmamlada Cemal abi'nin bakışlarını üzerimde yakaladım.

"Neden dün akşam sözümü dinlemediniz? Bak yine yaran açılmış."

Yarama baktığımda bu sefer açılmadığını gördüm. Cemal abi'nin daha öncesini kastettiğini anlamıştım.

"Önemli bir şey yok." diyerek koltuğa oturdum.

"Ne zaman çıkacağız?"

"Sen Berdina ve Adriana ile birlikte çıkacaksın. Adriana İspanya'ya dönecek. Sizse Alman'ya döneceksiniz."

Cemal abi biletleri bize verdi ve televizyonu açtı.

"Peki sen ne yapacaksın?"

"Ben de bu evi küle çevirdikten sonra Ankara'ya döneceğim. Abella da yakında Ankara'ya gitmek için Almanyadan ayrılır sanırım."

"Tamam." dedim ve vedalaşmak için Cemal abi'ye sarıldım. Geri çekildim ve kuruyan dudağımı dilimle ıslattım.

"Almanya ile Fransa'nın arasını bu kadar bozmakla kötü bir şey mi yaptık."

Cemal abi kaşlarını çatarak meraklı bir şekilde bana baktı.

"Neden kötü bir ley yapmış olalım ki?"

"Almanya ve Fransa'nın arası bu kadar bu kadar bozuk olıursa üçüncü Dünya Savaşı savaşı çıkmaz mı abi?"

Cemal abi kaşlarını çattı. Suratı bir anda sekil değiştirmişti. "Üçincü Dünya savaşı bizi ilgikendirmez." dedi.

"Bizi ilgilendiren vatanımızdır. Hem kimse böyle bir riski göze alamaz. Savaş olursa Almanya ve Fransa arasında olur."

"Tamam." dedim ve Cemal abi'ye son bir kez sarıldım. Arabayabindik ve hemen yola çıktık.

Araba aheste aheste yol alırken birden kar bastırmaya başladı. Gaza bastım ve kısa sürede havalimanına ulaştık. Arabayı garaja park ettim. "Parmak izlerini temizlemeliyiz." dedim.

Dediğimi yaptık ve kısa sürede arabayı temizledik. Sonrada uçağa bindik. Kaptan sağolsun bizi bekletmeden uçağı kaltırdığında Berdina gülerek elimi tuttu.

Telaşla ve ani bir hareketle elimi geri çektim. Berdina'nın kulağına eğildim. Fısıltıyla kimliğimizi saklamalıyız." dedim.

"Sevgili gibi güzekmeyelim. Böylesi daha iyi."

Berdina "tamam." dedi gözlerini yumdu.

Yüzüne baktığımda bozulmuş bir hâli vardı. Gözlerine bakarak "Kızdın mı?" diye sordum.

Berdina tebessüm etti ve "hayır." dedi.

"Sen haklısın. Kızılacak bir şey yok."

Küçük bir tebessümle "tamam." dedim ve telefonuma baktım.

"Ben bir lavoboya gidiyorum. Hemen gelirim."

Berdina "tamam." derken ben de ayağa kalkmıştım. Telefonumu cebime soktum ve lavoboya gittim. İçeriye girecektim ki omzumdan birinin tuttuğunu hissettim. Kötü bir şeyler olacağını anlamıştım.

🍬BÖLÜM SONU🍬