Uçurum (+18) (Ara Verildi)

16. Bölüm

Cengizden;
Çok kötü bir şey olmuştu. Bunu hisseder hissetmez "ne oldu?" diye bağırarak sordum.

Sonra bir silah sesi duldu ve sessizlik oldu. 

"Cemal abi ne oldu? Bir şeyler söyle!"

"Bir şey yok iyyiz biz."

Tebessüm ettim. "Tamam." dedim ve beklemeye başladım.

Yazardan;
Cemal ikinci katın düğmesine bastı. Kafasını Berdina'ta çevirdi. Sonra hiçbir korku belirtisi görmedi.

"Sen tekrar aşağı kata ineceksin. Tamam mı?"

"Tamam, anladım. Ben alt kattan sen üst kattan saldıracaksın."

Cemal "aynen." öyle dedi. Tekrar düğmeye bastı ve asansörden çıktı. Alt  kata essizce indiğinde güvenlik üst kata çıkmak için hareketlenmişti. Merdiven'in başına geldiğinde boğazına saplanan sessiz bir tek kurşumla yere yığıldı. Boğazından kanlar fışkırarak can verdi.

Berdina asansörden indiğinde yerde yatan güvenliği gördü. "Hadi gidelim patron." dedi.

"Tamam. Gideceğiz ama ilk önce kayıtlarını yok etmeliyiz."

Adriana sırıtarak "tamam." dedi.

"O iş ben de. Güvenlik görevlisinin bilgisiyarına yeni girebildim.

Cemal "tamam." dedi ve koşarak apartmandan çıktılar. Bu sırada apartmanın içindekiler güvenliğin cansız bedeninin önünde toplanmıştı.

Cemal gaza bastı ve hızla o evden çıktılar.

Berdina "şimdi ne yapacağız?" diye sordu.

Hava kararmıştı. Ay tepede bütün ihtişamıyla parlıyordu.

"İlk önce biletlerimizi alacağız. Sonra da eve döneceğiz."

Cemal dediğini yaptı ve bileti aldı. Berdina ile birlikte eve döndü.

Cengizden;
Cemal abi ve Berdina'yı beklerken boş durmak istemedim. Eşyalarımızı topladım ve yakılacak belgeleri dışarıdaki varilin içine bıraktım.
Benzini kenardan aldım ve varilin içine boca ettikten sonra cebimden kibriti çıkarıp varili ateşe verdim.

Bu sırada Cemal abi ve Berdina kapıdan içeriye girdi.

İçimde inanılmaz bir mutlulukla Berdina'ya koştum. Ona sımsıkı sarıldım. Kokusunu içime çekmeden bir gün bile dayanamayacağımı hissettim.

Cemal abi "evide yakmalıyız." dedi.

Berdina'ya sarılmayı bıraktım ve "tamam." dedim.

"Ama şimdi değil Cengiz. Yarın sabah."

"Niye şimdi değil?"

"Çünkü yarın sabah yola çıkacağız. Biletleri aldım."

"Tamam." dedim ve içeriye girdik.

İçeride Adriana televizyonu açmış ve haberleri izliyordu.

Cemal abi "plan başarılı olmuş mu?" diye sorarken koltuğa oturdu.

"Hem de fazlasıyla. Ortamın bu kadar gerileceğini tahmin bile etmemiştim."

Adriana'nın söylediklerini duyunca meraklanarak koltuğa oturdum. "Ne olmuş?" diye sordum.

"Fransa Başkonsolosunu Almanyadan geri çağırmış."

Sırıtarak "güzel." derken Berdina da yanıma oturdu.

Cemal abi "hadi yataklara." dedi. Küçük bir tebessümle ayağa kalktı.

"Şimdi biraz dinlenmeniz gerekiyor."

"Tamam." dedim ve sağdaki oda'ya girdim. Berdina da arkamdan beni takip etti. Kapıyı kapattı ve arkamdan bana sarıldı.

"Sana bir şey olacak diye o kadar korktum ki! Tahmin edemezsin!"

Tebessüm ettim ve beni saran ellerden kurtuldum. Yatağa oturduğumda Berdina'da kucağıma oturdu. Dudaklarını dudaklarıma bastırdı.

Kazağımı çıkarırken "bu gün olmaz." dedim.

"Dinlenmemiz gerek."

"Haklısın. Dikişlerin açılabilir. Ama sen yine de kendini bana bırak."

Gülümseyerek "tamam." dedim ve uzandım. Berdina kazağını çıkarırken onu izlemeye koyuldum. Gerçekten çok güzeldi. O simsiyah saçları ve bembeyaz teni beni benden alıyordu. Dudakları dudaklarımı bulduğunda sütyenini çıkardım ve elimi sırtında gezdirdim.

Berdina pantolonunu çıkardı ve ellerini yüzümde gezdirdi. Benim ellerimse onun saçlarında geziniyordu. Ellerim sırtına indi. Bir müddet sırtında gezindikten sonra daha aşağılara indim ellerimi. Parmaklarım kalçasında dans ederken dudaklarımız birbirinin oluyor arzuyla birleşiyordu.

Arzum dahada alevlendiğinde kapı çaldı. Şansıma küfürler savurarak "efendim?" dedim.

"Tahmin ettiğim şeyi yapıyorsanız yapmayın. Yatın, dinlenin."

Somurtarak ikimizde kapıyı açmaya tenezzül etmeden "tamam." dedik. Cemal abi'nin sözlerine ve benim yarama rağmen birbirimizin olduk.

💏BÖLÜM SONU💏