21 : βοήθησέ με

5.1K 579 75
                                    

Το βράδυ της Παρασκευής δεν έχω τίποτα ενδιαφέρον να κάνω. Ο Harry λείπει, φτιάχνω σενάρια για το που μπορεί να είναι, και παρακολουθώ τηλεόραση κάτω από την ζεστή κουβέρτα. Αλλάζω κανάλι! Σκέφτομαι τι να κάνουν άραγε οι φίλοι μου τέτοια ώρα, αλλά μετά θυμάμαι πώς θα έβγαιναν ζευγάρια και διώχνω την ιδέα να πάρω τηλέφωνο την Fay μπας και βγούμε.

Αποφασίζω να κάνω ένα μπάνιο. Το καινούριο αφρόλουτρο μυρίζει τριαντάφυλλο και χαμογελάω καθώς χτενίζω τα βρεγμένα μου μαλλιά.

Αλλάζω σε καθαρά εσώρουχα και καθαρές φόρμες επίσης. Με το που πέφτω στο κρεβάτι, ανοίγω το ραδιόφωνο στο κινητό και τυχαία ξεκινάει να παίζει πάλι το Believe των Imagine Dragons. Το λατρεύω εις τριπλούν. Τα μάτια μου κλείνουν χωρίς καλά καλά να το καταλάβω.

"Σκατά, σκατά, σκατά" κάποιος βρίζει.

Ανοίγω αμέσως τα μάτια μου σχεδόν τρομαγμένη για το τι μπορεί να συμβαίνει και βρίσκω έναν Harry πεσμένο στο πάτωμα του υπνοδωματίου μου. Αυτός ο άνθρωπος στ' αλήθεια πρέπει να με εκπλήσσει κάθε φορά με αυτά τα περίεργα που κάνει. Τρίβω το πρόσωπό μου μήπως και ονειρεύομαι, αλλά σύντομα καταλαβαίνω πως δε το κάνω.

"Τι κάνεις εκεί;"

"Τι σου φαίνεται να κάνω;" μουρμουρίζει. "Γλίστρησα στο χαλί".

Δαγκώνω τα χείλη μου για να μη γελάσω. Γρήγορα όμως ξεσπάω σε γέλια και προσπαθώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου.

"Ευχαριστώ για τη βοήθεια" ειρωνεύεται. "Ένα χεράκι το χρειαζόμουν".

Έχει πιει; Καταλαβαίνω που το πάει και αναγκάζομαι να σηκωθώ από την ζέστη του κρεβατιού. Πλησιάζω και απλώνω το χέρι μου στροβιλίζοντας τα μάτια μου. Εκείνος με πιάνει από τον καρπό με δύναμη και στην προσπάθειά του να σηκωθεί με ρίχνει δίπλα του γελώντας.

"Γιατί δε πας να ξεμεθύσεις, Styles;" μουρμουρίζω όλο νεύρο.

"Χμ ναι! Δώσε μου συμβουλές εσύ" χαζογελάει.

Στριφογυρίζω ξανά τα μάτια μου και με μία κίνηση στέκομαι πάλι στα πόδια μου.

"Τουλάχιστον εγώ δεν χρειάζομαι την βοήθειά σου" χαμογελάω ειρωνικά.

Σηκώνει το φρύδι του καθώς συνεχίζει να με κοιτάζει με εκείνο το απροσδιόριστο υφάκι. Σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου και υψώνω εξίσου το φρύδι μου κάνοντάς τον να γελάσει σιγανά. Τι χαζός, Θεέ μου...

"Ούτε εγώ χρειάζομαι την δική σου".

"Δοκίμαζε να σηκωθείς χωρίς να με πιάσεις τότε" τον προκαλώ.

𝐒𝐭𝐫𝐚𝐧𝐠𝐞𝐫𝐬Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα