𝐒𝐭𝐫𝐚𝐧𝐠𝐞𝐫𝐬

22 : κουδούνι

(Γεια σας! 50 σχόλια; Το έχουμε; 💕)

Την επόμενη κιόλας ημέρα ξέρω πως είμαι έτοιμη να βοηθήσω τον Harry ώστε να βρει και βασικά να επισκεφτεί τους βιολογικούς γονείς του...

Οπότε το πρωί του Σαββάτου πηγαίνω με την Fay για ψώνια στο εμπορικό. Δεν αγοράζω πολλά πράγματα, μονάχα ένα κόκκινο κραγιόν και δύο μπλούζες, ενώ η καλύτερή μου φίλη αγοράζει σχεδόν τέσσερα καλλυντικά της Mac. Την περισσότερη ώρα συζητάμε για πράγματα που αφορούν το σχολείο και τον Niall.

"Μπορούμε να πάμε τώρα για καφέ;" προσπαθώ να την αποτραβήξω από τα αρώματα.

Στροβιλίζει τα μάτια της. "Ένα τελευταίο..." γκρινιάζει.

"Όχι" χαμογελάω. Φεύγουμε.

Βρίσκουμε την καλύτερη καφετέρια του εμπορικού και καθόμαστε. Αργούμε να παραγγείλουμε γιατί ο χώρος είναι γεμάτος και ο σερβιτόρος, με το όνομα Matt, τελικά έρχεται και μας παίρνει παραγγελία. Συζητάμε λίγο και είμαι έτοιμη να της πω όλα όσα έχουν συμβεί με τον Harry, μα αποφασίζω εναντίον μου.

"Λοιπόν" πειράζει το φλιτζάνι της. "Σε λίγες μέρες έχω τα γενέθλιά μου, σωστά;"

"Σωστά".

Γνέφει καταφατικά. "Σκέφτομαι να κάνω ένα πάρτι στο σπίτι, γιατί okay, μία φορά γίνεται κανείς δεκαοχτώ".

"Γιατί; Δεκαεφτά πόσες φορές γίνεσαι;" ρωτάω κοροϊδεύοντάς την.

"Τέλος πάντων, δεσποινίς έξυπνη... Εκτός του ότι θα είσαι καλεσμένη μπορείς να φέρεις μαζί και αυτόν τον Harry" χαμογελάει πλατιά.

Ξεφυσάω. "Έλεος, Fay! Έλεος".

"Κάνεις λες και είναι κανένα τέρας! Γιατί να μην τον γνωρίσουμε κι εμείς; Να η ευκαιρία" χαμογελάει.

"Θα δείξει".

"Θα έρθει".

"Θα δεί-"

"Τέλος. Θα έρθει" πετάγεται. Δεν αργούμε να αλλάξουμε θέμα.

Η ώρα περνάει και σιγά σιγά μαζεύεται όλη η παρέα. Πηγαίνουμε για Κινέζικο και όλη την ώρα γελάμε με το πόσο περίεργος είναι ο τρόπος που τρώει ο Niall τα noodles. Ο Zayn μας γυρνάει πάλι στα σπίτια μας με το αυτοκίνητο.

Είναι απόγευμα όταν μπαίνω στο διαμέρισμα και λόγω του ότι μπαίνει ο Χειμώνας σε μερικές μέρες δεν υπάρχει πολύ φως στο εσωτερικό. Μπορώ να δω τον Harry να είναι ντυμένος τελείως με μαύρα ρούχα. Σηκώνω το φρύδι μου.