Infernio Academy 1: Touch of Hell

Chapter 33: The formed alliance

⪼ S A P P H I R E

Nang itama ko ang patalim sa bakal na kama ay dali-dali niyang iminulat ang magkabilang mata. "Quinn..." Mas lalong lumapad ang ngisi ko. Her lips were trembling.

"I have questions for you." My eyes pierced at her shaking orbs.

"Sa tingin mo ba bibigyan kita ng sagot?!" Sigaw nito sa akin at hindi ko alam kung saan niya nahugot ang tapang na iyon.

I laughed with no humor. I laughed and laughed, slowly placing the knife near her neck. "Ikaw? Sa tingin mo ba bubuhayin pa kita kapag hindi mo sinagot ang mga tanong ko?" Seryoso kong tanong sa kaniya. Akmang sisigawan niya akong muli pero pinandilatan ko siya mg mata at inilapit pa lalo sa kaniya ang kutsilyo.

"Damn you, Sapphire Quinn." Mahina pero may diing sambit niya.

I clenched my jaw at that. Inilayo kong muli sa kaniya ang kutsilyo at umupo sa tabi niya. Sila Dannah naman ay tutok na tutok sa amin na para bang hinihintay ang susunod na mangyayari. "Who you think you are?" The atmosphere is so heavy and serious when I asked.

Pero mukhang wala siyang balak sumagot kaya naman dahan-dahan kong inangat ang pulsuhan niya sabay lapit ng kutsilyo rito. Nakita ko ang kagustuhan niyang magpumiglas pero hindi niya magawa. Gusto ko siyang tawanan. Ngayong gagamitin na sa kaniya ang sarili niyang kutsilyo takot na takot siya?

"I think she's Thalia. Ang isa sa bumubuo ng Top 10 noon." Silver said.

Noon. So that explains her insecurity. She attacked a newbie for that reason? She really stoop that low?

My eyes pierced at woman named Thalia, and now she's giving the same intensity back.

"Are you defending her? Why are you in her side, by the way?" My mouth shuts because of the clapback. Hindi ko alam kung bakit napatahimik ako kahit alam ko na naman ang sagot. No. I'm not defending her and I'm not on her side. Nakikialam lang ako dahil damay ako, that's it.

"I'm not giving you permission to ask me." Mistulang nainis ito pero wala siyang nagawa kundi ang tumahimik. I like it. I like it when people fears me. "Ngayon, sagutin mo ang tanong ko. Sino ka para saktan si Dannah?" 

"Naghirap kami dahil sa pinaggagawa niyo! Kung tutuusin, kulang na kulang pa ang ginawa ko Dannah! Nagsisimula pa lang akong ubusin kayo!" Napatayo ako nang bigla siyang bumangon at walang ano-ano'y bigla akong tinulak saka sinugod si Dannah. "Papatayin kita! Papatayin kita!" 

Mabilis na tumayo sila Ford at Blake para awatin siya.

I clicked my tongue as I pulled Thalia's hair, forcing her to go back in bed. Her back clashed against the sheets and she groaned in pain.

Hell. The people in this institution have some serious anger management issues.

"Mamamatay ka ngayong gabi! Mamamatay kayong lahat!" Sigaw pa ni Thalia. Galit na galit ang boses niya habang nanlilisik ang mga mata. "And you, Sapphire Quinn." Her eyes are filled with so much resentment. "Papatayin kita!"

I wanted to laugh at her because she looks pathetic and stupid, but something in her eyes makes me wonder. I feel like there is something more.

Saan nanggagaling ang galit niya?

Bigla na lamang bumukas ang pinto at iniluwa noon si Mr. President. Suddenly, Silver walked and stopped in front of me. I felt his hand secretly stealing the pocket knife and pretended to fix something beside me. I thought he ain't slick enough, but it seems like the President didn't notice something since he's too focused on Thalia. 

"I want to talk to ypu, Ms. Fernan, personally." Matapos iyon sabihin, doon niya lang kami sinuri isa-isa. Una siyang napatingin sa sugat ni Dannah at huminto naman ang tingin niya sa akin at bumaba ito patungo sa mga kamay kong nakatago sa aking likuran.