Kinabukasan ay nagising ako dahil sa sobrang sakit ng tiyan ko.
Napahawak ako sa ibabang bahagi ng tiyan ko at halos di ako makatayo dahil sa sobrang sakit.
Nakita kong alas sais palang ng umaga kaya siguradong hindi pa gising sila Nanay.
Pinilit kong maupo at halos mapasigaw na ako dahil hindi ko kayang gumalaw.
Ano ba to? May nakain ba akong mali?
Pinilit kong tumayo at bumaba mula sa kama pero nahulog lang ako sa sahig dahil sa maling tapak ko ng kaliwa kong paa.
"Aray ko naman." Sabi ko habang bumabangon. Bahagya ngang tumama ang ulo ko sa sahig kaya pati ito ay sumakit.
Pinilit ko ang tumayong muli pero di ko kaya dahil sa sobrang sakit.
Then i feel something flowing off me.
Am i bleeding?
"Nanaaaaaaaaaaay!" Napasigaw na ako habang paiyak na ako sa sobrang sakit. Mas hihilingin ko pa yatang bawian nalang ng buhay nito dahil sa sobrang sakit.
Umiiyak na ako ng bumukas ang pinto at iniluwal nito si Nanay at Daddy na tumakbo palapit sakin.
"Anong nangyari anak?" Daddy asked panicking.
"Masakit, Daddy." Sabay kapit ko sa braso niya.
"Saan, dito ba?" Naramdaman kong humawak siya sa ibabang part ng tiyan ko na masakit talaga kaya tumango ako habang umiiyak.
"Jusko. Love please, call a doctor!" Nanay told Dad at tinulungan niya akong tumayo. Dinala niya ako sa banyo at pinunasan ang mga luha ko.
"Listen, baby. This is normal okay? Lahat ng normal na babae nararanasan to. Okay, i need you to wash yourself. Dadalhan kita ng shorts, undies and a napkin later okay? Mabilis lang to." She said kaya kinabahan ako bigla.
"Nanay, is this what you call menstruation?" I asked while trying to stop from crying.
"Yes, baby." She told me. Kaya hinayaan ko na siyang lumabas ng banyo at hinubad ko na ang lower coverings ko at ginawa ang dapat kong gawin.
Ang hirap pala maging babae. Kaya dapat di sinasaktan ang babae kasi sobra sobra to.
Dumating din agad si nanay at tinuruan ako kung paano isuot iyon and then, she helped me back into my room again.
Dumating na din yung Doctor at si Daddy. Pinainom niya ako ng gamot nung doctor at ilang minuto lang ay nagslow down na yung cramps na nararamdaman ko.
"Hija, umiwas ka ng malamig at maasim na pagkain ha? Moderate lang naman kaya wag mo din masyadong iwasan. Sasakit talaga ang puson mo kung magiging pasaway ka tungkol diyan." The doctor smiled.
"Opo." I smiled trying not to move dahil natatakot na akong maramdaman ulit iyon.
"Pag sumakit ulit iyong puson mo, magtake ka lang nito." Sabi niya sabay iwan ng isang banig ng gamot na gaya ng ininom ko kanina.
