Twenty Second.

99 8 1
                                    

Lumipas ang mga araw. Pinipilit kong kalimutan ang lahat ng nangyayari.








Gaya ng ginawa ko nun kay Jeno, pero mas masakit to kasi alam kong di na babalik si Daddy. Wala na si Nana, wala ng pag asa.






Gabi gabi akong umiiyak at minsan di ako pumapasok sa school dahil sa stress sa pagkamatay ng ama ko.










Minsan nagsusuplada na daw ako sa mga kaklase ko. Nasisigawan ko sila minsan, at nag aaway kami ni Jeno.















Alam kong pinipilit nila akong intindihin pero diko kailangan yun.









I want my Dad back again. Namimiss ko na siya.














At naiyak akong muli habang kumakain kami dito sa cafeteria.






"Ssssssh. Baby, come here .." alistong naupo sa tabi ko si Jeno at ipinatong ang ulo ko sa dibdib niya.








Napansin ko ang lungkot sa mata ng mga kaibigan ko pero nakatingin lang sila sakin.







"Dapat .... Dapat pala, diko nalang siya nakilala." I said sobbing.






"Ssssh .. Baby, everything will be fine .. kahit na mahirap." He whispered.





Naiyak ako lalo.







"Nandito lang kami para sayo. Wag ka ng umiyak. Di ka namin iiwan." Herin said smiling at me.




I nodded sniffing.






Tiningala ko si Jeno at tiningnan niya din ako.






"Wag mo akong iiwan ah? Baka mamatay ako." I said crying still.







He smiled and kissed my forehead.










"You will be fine, baby. Okay? Hindi kita iiwan." He said and hugged me.










Pinilit kong patahanin ang sarili ko at di naman ako iniwan ng mga kaibigan ko. Lalo na si Jeno, Ni hindi niya nga ako binitawan kahit na bawal sa school ang pda.

















Pagkatapos ng buong maghapon namin sa school, nagpahatid nalang ako sa bahay at pinauwi ko na si Jeno kahit na ayaw naman niya talaga.






Nicheck ko si Nanay kung okay lang siya at ayun, tulog naman siya pero namumugto ang mata na gaya ko. Dumiretso ako ng kuwarto ko at nagbihis.
















Dahil sa takot kong baka mabaliw ako, nagpasya akong lumabas ng bahay. Nagpaalam ako kay Brent pero sinabi kong wag niyang sabihin kay Nanay. Nagliwaliw nalang ako sa may bayan at kung saan saan ako nakakarating.








Hanggang sa nakarating ako sa tapat ng isang Club at nagdadalawang isip ako kung papasok ba ako o ano.










Napahinga ako ng malalim.








"Gusto ko lang makalimot." I said to myself at pumasok na.






Pinapasok naman ako pero pagpasok ko sari-saring amoy ang nalanghap ko. Amoy alak, amoy sigarilyo tapos kung ano ano pa. Anong aasahan ko sa isang lugar gaya nito?









Overplay S5: HerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon