2

74 5 1
                                    

Eerste kerstdag. Ik ren nog in mijn pyjama naar beneden. Op zulke momenten kan ik beter een klein kind zijn. Onder de kerstboom liggen tientallen cadeaus en ik vraag me af hoe ze zoveel cadeaus onder, onze eigenlijk te kleine, boom hebben kunnen leggen. Mijn nichtje, Nikki, komt de kamer binnen lopen en wrijft in haar ogen. Ze is zes en gelooft nog in de kerstman dus voor haar is het eigenlijk nog leuker.
'Wow, wat veel cadeautjes!' Zegt ze vol verbazing. 'Heeft de kerstman ook wat voor jou meegenomen?'
'Laten we eens gaan kijken,' zeg ik en hurk bij de cadeautjes neer.
'Kijk deze is voor Lucy en deze voor Thomas, oh en deze voor mij!' Zegt Nikki vrolijk.
'Laat hem nog maar even dicht, iedereen zou zo wel komen. Zullen we alvast de tafel gaan dekken?' Stel ik aan haar voor. Ze knikt hevig en rent naar de keuken. Ik loop achter haar aan en pak gelijk de placematten voor alle familieleden.
'Leg deze maar neer,' zeg ik en haar de placematten. Zelf pak ik  borden en messen en ga achter Nikki aan om alles neer te leggen.

Ondertussen komt mama binnen en slaat haar armen ineen.
'Ach kinders, wat lief!' Roept ze uit en pakt brood en legt het in de oven die ze daarna afstelt. Mam is bijna op middelbare leeftijd en is kleuterjuf, dus ze reageert meestal nogal overdreven blij.

Iedereen is inmiddels wakker en we hebben uitgebreid ontbeten. Op dit moment zitten we met zijn allen rond de kleine kerstboom.

We hebben besloten dat de kinderen alle cadeautjes naar de juiste mensen mogen brengen. En aangezien ik 16 ben, val ik daar dus ook nog onder, helaas. Ach ja, ik zal de breekbare dingen wel pakken of mijn nichtjes en neefjes helpen met lezen naar wie het cadeau moet.

En zo geschiede. Ik hielp de kinderen die vrolijk om steeds beurten een cadeau naar iemand brachten nadat ik het de kleinsten had voorgelezen.

Er ligt nog één cadeau onder de boom. Mijn zusje staat op om hem te pakken. Ze pakt het vast en kijkt er even naar.
'Lukas,' zegt ze en geeft mij het cadeautje. Ik kijk er verbaasd naar.
'Maak dan open,' zegt tante Sanne. Vol verwachting kijkt iedereen naar mij. Ik maak het voorzichtig open en een kaft van een boek brandt op mijn netvlies. Een boek?! Ik haal het papier er verder af en zie dat het een dagboek is, die nog verder is ingepakt is in plastic. Ik haal het plastic er af en ga eens met mijn hand over de kaft heen. Het is van een mooi bruin kleurig leer met een slot erop. Ik pak het sleuteltje en open hem eens. Op de eerste bladzijde staat wat geschreven, maar dat bekijk ik later wel.
'Stoer ding,' zegt Timo die naast me zit. Ik kijk hem eens aan.
'Ja, dat is het zeker,' beaam ik

Later zit ik alleen op mijn kamer, dus pak ik het dagboek erbij om te kijken wat er al in stond geschreven.

Hallo gloednieuwe eigenaar van dit wonderlijke dagboek.
Je bent in bezit van een heel bijzonder boek, die je leven zal bepalen. Laten we zoeken naar jou gelukwensen en hartstochtelijke dromen. Deze zullen we samen gaan vervullen. Gebruik dit als een normaal dagboek, maar vergeet niet hoe dingen kunnen lopen als je niet naar jezelf luistert. Je diepste gevoelens en verlangens zullen aan het licht worden gebracht en je zal versteld staan. Vergeet nooit wie je bent!

Wat is dit nou weer voor rare tekst dan? Is dit een grap? Of proberen ze me gewoon bang te maken, want dat gaat echt niet lukken.

Hoofdstuk 2.
Dus Lukas heeft zijn dagboek gekregen. Wat zou er nou allemaal gaan gebeuren?

Ik had gisteren gala en dat was super leuk. Ik had een soort assepoester jurk dus vele leraren maakten er complimenten over of maakten voor mij een buiging dat was best geinig. Ook een stagiaire vroeg waar mijn prins was. Ik wees direct naar een vriendin van me (ze heeft jongensachtig kort haar en kleed zich graag als jongen) dus schoten we direct in de lach. Jammer dat ze tegenwoordig de leerlingen laten stemmen, van tevoren, wie er kans maakt op King en Queen. Eerder kozen leraren dat op de avond zelf en op die manier had ik sowieso Queen geworden. Nou ja maakt niet uit, het was gezellig en daar gaat het om.

Hope you like it
Comment vote
Love you all
Xx dagmar

My dear nightmare (BxB)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora