My dear nightmare (BxB)

7

31 decemer 2017

Gisteren wilde ik gaan uitzoeken wat het derde geslacht is, maar zoals gewoonlijk komt er dan altijd wat tussen. In dit geval eerder iemand. We hebben nieuwe buren gekregen. Ze hebben een jongen van mijn leeftijd, dus daar heb ik mijn middag mee besteed. Jimmy heet hij. Hij is erg aardig en houdt van ongeveer het zelfde als ik. 

Uiteindelijk heb ik net mijn laptop opgestart. Ik open Internet en typ het derde geslacht in op mijn zoekbalk. 

"De term derde geslacht wordt onder meer gebruikt voor mensen die zichzelf niet als specifiek mannelijk of vrouwelijk beschouwen, of die door anderen niet als zodanig worden beschouwt. Dit derde geslacht omvat meestal transseksuelen, soms ook travestieten of homoseksuelen."

Dus mijn eigen dagboek maakt mij ook al uit voor homo? Daar ben ik lekker mee. Ik zucht eens heel diep. Waarom zegt iedereen tegenwoordig steeds dat ik uit de kast zou moeten komen? Ik ben niet eens homo. Al zou ik dat zijn, zou ik mezelf zodanig haten dat het nooit meer goed met me zou komen. Het mag niet van de kerk of mijn ouders. Niemand wilt dat ik zo'n jongen ben. 

Maar aan de andere kant, Olivier doet iets met mijn gevoel, wat ik nog nooit eerder heb gevoeld voor wie dan ook. Zijn warme persoonlijkheid laat alle harten smelten. Met hem erbij kan je je geen moment vervelen. Altijd maken mijn lachspieren overuren als ik bij hem ben. Hij doet iets met me wat ongekend is. En toch mag ik me niet zo voelen als ik bij hem ben. Zou ik me dan als homofoob moeten voordoen, om de indruk te niet te doen dat ik homo ben of moet ik me aan mijn lot overlaten?

Vanavond heb ik afgesproken om met mijn vriendengroep oud en nieuw te vieren. Misschien zal dan alles voor mij duidelijk worden. Misschien is Olivier wel op totaal iemand ander dan mij. Ik had het gewoon moeten vragen voordat het een serieuze obsessie voor me wordt. 

Ik moet doen of dat ik normaal doen, ook al heb ik een obsessie voor Olivier. Misschien moet ik een dekmantel hebben en een vriendin nemen. Misschien laat dat iedereen denken dat ik geen homo ben. Bovendien hoor ik niet aan deze dingen te denken en gewoon verder met waar ik bezig mee was en verder leven. 

Mijn leven was prima voordat ik het dagboek kreeg en nu gaat alles anders dan het zou moeten of vergis ik me daarin? Ik had alles op een rijtje. goede cijfers, leuke vriendengroep, een lief zusje. Ik had alles wat ik wilde behalve een vriendin. Oké, ik moet toegeven dat mijn shoptic misschien zorgelijk was voor een jongen, maar meer dingen die bijzonder was, die waren er niet. sinds het dagboek is er een groot deel verandert. Iedereen noemt me spontaan homo zonder reden en ik voel me enorm aangetrokken tot Olivier. Er zijn mensen in het huis gekomen die al jaren leeg staat en dan heb ik het nog niet gehad over een dagboek die dingen erbij zet zonder er weet van te hebben. Ik heb geen idee wat ik moet doen of wat er van me verwacht wordt en er is niemand waar ik mee kan praten. Ze zullen het niet begrijpen. Ik zit in de knoei met mezelf en niemand kan me helpen. Dit is mijn probleem, dus ik moet het oplossen. 

----

Hoofdstuk 7

Arme Lukas, zou er iemand zijn die hem meer duidelijkheid kan brengen of is dit toch echt zijn eigen strijd? 

comment vote

love you all

xx dagmar