My dear nightmare (BxB)

6

Later komen we bij Victor aan. We lopen de kamer in en daar treffen we de rest van de jongens aan die bezig zijn met feel of ander spel op de PlayStation.
Petra volgt me en verovert een plaatsje naast Steven. Ikzelf ga tussen Victor en Olivier inzitten. 'Nu iedereen er is, mag je het drank wel halen,' zegt Steven tegen Victor.

Ze hebben er trouwens nooit een probleem mee als ik Petra meeneem; ze vinden haar op de een of andere manier sexy. Iets wat ik niet begrijp, maar dat zal waarschijnlijk zijn omdat ik haar broer ben. Ik geef toe dat ze vaak rokjes draagt en sommige vindt mama te kort, maar verder heb ik geen idee.

'Hier zuipen,' zegt Victor en gooit iedereen een flesje toe. Petra is eerst een beetje terughoudend, maar als ik haar een knikje geef, neemt ze toch een slok. Nu is het dus mijn verantwoordelijkheid. Onze ouders zijn er absoluut niet mee eens dat ze drinkt, maar eens in de zoveel weken kan toch geen kwaad? En bovendien, ze hoeven het niet te weten.

Na een paar drankjes zijn we allemaal al wat losser. Petra heeft haar haar los gegooid en zit bij Steven op schoot. Misschien is dit het moment om op te letten wie Olivier leuk vindt. Ik observeer hem even en zie dat hij vrolijk aan het praten is met Victor terwijl hij soms de ruimte door kijkt. Zijn blik kruist even met die van mij. Zijn helder blauwe ogen schitteren heel even, of ik moet het me verbeeld hebben, dat ik het op de een of andere manier had gehoopt. Waarom denk ik hier de laatste tijd wel vaker aan? Is het doordat Olivier me het vertelde of ofdat er een stem in mijn achterhoofd is die wilt dat ik erover na zal denken?

Het is ongeveer twaalf uur als ik een bericht krijg van mama waarin staat waar we blijven. Ik werp enkel een blik op Petra, die veel losser is dan normaal. Mam zou het nooit goedkeuren als ik haar zo terug breng. Ik stuur nog even dat we bij Victor zijn beland en Petra al op de logeerkamer in slaap is gevallen.

Ikzelf kan vrij goed tegen drank en herinner meestal wel wat er die avond is gebeurd. Er zijn nog een paar in deze vriendengroep die ook nog helder kunnen denken. Olivier neemt nog een drankje en lacht een keer om Steven.

Rond drie uur zijn we richting boven vertrokken.
Ik pak mijn rugzak en wil er een joggingbroek uitpakken, maar mijn dagboek valt mee en beland voor Olivier op de grond. Hij raapt het op. 'Is dit het dagboek?' Vraagt hij en kijkt naar het oud-uitziende boek. Victor kijkt op. 'Heb je een dagboek?' Hij kijkt naar me alsof ik een vieze groente ben.
Dan schiet me iets te binnen: ze mogen niet zien wat erin staat. Ik trek een sprintte en trek het boek uit Oliviers handen. 'Dat is niet van jou,' zeg ik botter dan ik wil. 'Sorry,' mompel ik er nog achteraan.
Ik ga zitten tegen de muur aan en sla het boek open. Een pen die ik aan de binnenkant bewaar, pak ik eruit en ik wil verder schrijven.
'Lief dagboek, Olivier pakte je net van de grond, wat niet zou moeten, want dan zouden ze erachter komen dat ik homo was,' zegt Victor met een te hoog stemmetje.
Ik sla het boek weer dicht en sta op. Ik loop op Victor af en geef hem een stomp. 'Ik ben niet homo!' Schreeuw ik.
'Ja ja, en dat zou ik moeten geloven?' Vraagt Victor spottend. Ik zucht. Victor is een goeie gozer, maar als hij drank op heeft, is het echt een kreng. En als er iets is dat ik niet wil, is dat ruzie met mijn beste vriend. Ik laat het maar voor even rusten.

Ik sla het boek open en begin te schrijven. Victor hoor ik nog een paar keer een spottende opmerking maken, maar verder laat ik het. Olivier is zich gaan klaar maken voor bed, wat ik zo ook ga doen.

Na het winkelen zijn Petra en ik naar Victor gegaan. Daar zijn we wat drankjes gaan doen en uiteindelijk blijven we hier slapen. Ik wilde graag weten wie Olivier leuk vindt, dus ben ik erop gaan letten. Misschien ben ik blind, maar ik zie het niet en ik vraag me af waarom ik er zo geobsedeerd door ben. Ik hoor niet aan de dingen te denken, wat ik de laatste tijd doe, maar ik kan de gedachte niet onderdrukken.

Ik kijk op, want Olivier komt weer de kamer binnen. Vervolgens kijk ik weer terug. Zoals gewoonlijk staat er iets geschreven.

Het derde geslacht.

Het derde geslacht? Wat is dat nou weer? Laat ik dat morgen maar uitvogelen, want ik ben best wel moe. Ik kruip in het tweepersoonsbed van Victor waar we met zijn drieën in moeten slapen. Steven en Petra hadden de logeerkamer geclaimd, dus die was al bezet. Dus deze oplossing leek ons het beste.
'Dieren zijn beter dan mensen. Sven, het klopt wat je ziet. Ja, mensen bedriegen, ze vechten, ze liegen, ze zijn stuk voor stuk slecht, maar jij niet. Ze ruiken wel frisser dan dieren. Sven, helaas is dat waar. Ik zeg ja dat kan, behalve jij dan. Die zit, Sven. Weltrusten dan maar, slaap zacht. Droom van een mooie zomernacht,' zingt Olivier uit het niets. Ik schiet in de lach en Victor geeft hem een stomp. 'Shut up,' kreunt hij geïrriteerd, voordat hij het licht uit knipt.

Hoofdstuk 6
Dus wat denken jullie? Zal Lukas snel durven toegeven als alles erop wijst, of zal hij blijven ontkennen?

Lekker lang hoofdstuk deze keer. Ik had het op papier dinsdag al klaar, maar er kwam steeds iets tussen zodat ik het niet in een keer kon typen. Maar hoe dan ook, hier is het dan.

Ik heb straks clubkampioenschappen van zwemmen en ik heb mij concurrentie van mijn afdeling gezien, ik verwacht eigenlijk wel een zilveren of misschien wel een gouden medaille.

Gisteren in mijn tussenuur, kreeg ik een appje van mn crush dat hij pizza had. Dus ik zei dat ik ook pizza wilde en ik moest het maar van hem komen halen. Ik ben serieus richting de Domino's gerent. Hij had een vrij groot stuk voor me overgelaten. Echt super lief. Ik heb hem maar een stukje van het pizzastuk gegeven als bedankje. Daarna had hij me weer afgezet bij school. Echt super lief. Ik weet alleen niet ofdat ik er nog lang tegen kan om gewoon vrienden te zijn, zonder dat een van ons de mond opent om te vertellen wat we van elkaar vinden. Alleen ik durf het niet te zeggen.
Met valentijnsdag heb ik ook heel lang door gebracht, zonder dat een van ons weg wilde, maar het betekende vast niks voor hem.

Ondertussen krijg ik steeds snaps van een klasgenoot van me (hij is niet lelijk) met een hartje erin. Waarschijnlijk betekent dat niks en stuurt hij het naar meerderen, maar het zal. Ik weet echt niet wat ik ermee moet.

Hope you like it
Comment vote
Love you all
Xx dagmar