Territorio de los Hombres 1: Burt Sullen (Published by PHR, COMPLETED)

Chapter 18

"SO, I KISSED Rosanne," paliwanag pa ni Burt. "It was a favor and she was only too willing to oblige."

"Eeew! You've got sticky balls, bro?" sabi ni Julian, lukot ang mukha.

Bigla na lang humagalpak ng tawa si Antonio. Napatingin ang lahat dito. Naihampas pa nito ang mga kamay sa mesa habang parang baliw na tumatawa.

Nainis na naman si Burt. Tumayo siya at akmang susugod uli nang may pumigil uli sa kanya.

"Magpaliwanag ka nga, pare," sabi ni Wulfredo, parang inip nang hintaying tumigil sa pagtawa si Antonio.

"Praning ka, Burt. Iyan ka talaga—praning!" Tumayo si Antonio. "Saglit lang, kukuha ako ng ebidensiya." Tumalikod na ito at lumabas.

Naiinip na naghintay siya habang si Julian ay ayaw tumigil sa sticky balls ng kapatid. "Doesn't he soap it? Man, I even powder mine."

"We don't need to know that, Julian," sabi ni Salvador, astang naiirita na rin.

"What, are your balls sticky, Aya?" "Aya" ang nickname ni Salvador.

"Of course not!"

"How about yours, Cito?" baling nito kay Carmencito.

"Shut up, kid! What the hell...?" Halos lahat sila, nakababatang kapatid ang turing kay Julian. Extra lang talaga ito sa grupo nila. Aksidente lang ang pagkakasama nito sa kanila. Kahit sobrang kulit minsan ni Julian, maaasahan naman ito.

Pagkalipas ng mahigit kalahating oras ay bumalik si Antonio pero hindi ito nag-iisa. Kasama nito ang ilang tauhan ng hotel na may dalang trays na puno ng pagkain. Ipinababa nito iyon sa mesa at saka nagsimulang magpaliwanag. Dinampot ni Antonio ang isang malaking saging.

"A banana bigger than usual. It's a special banana."

"Yeah. Mom loves that banana. It's from Iloilo," sabi ni Julian.

"These are Belgian puff balls. The right way to eat it is you put everything in your mouth because it drips. It's filled with Belgian chocolate in the center. It's sticky. It looks hard but it's fluffy in the mouth. And this right here..." Inabot nito ang isang bote ng champagne. "Is a bottle of champagne Fate asked me to pop."

Magkabilang kamay ang naisapo ni Burt sa ulo nang maunawaan ang sinasabi ng kaibigan. Napakalaking tanga niya. It all might have been so funny, it was hilarious as a matter of fact, but he kept remembering all the horrible things he made Fate do because he thought she was cheating on him.

He honestly thought she was giving his friend head. And he believed it blindly that he had nightmares over it. Nabuhay ang insecurity niya noong matabang mahirap na bata pa lang siya, noong panahong naiisip niyang duwag ang turing sa kanya ng mga kaibigan. Ang lahat ng iyon ay dahil sa isang maling akala.

He was a gigantic fool.

"Cool!" bulalas ni Julian. "You went nuts over a set of sticky nuts."

Sabay-sabay na naghalakhakan ang lahat. Si Burt naman ay parang pinangangapusan ng hininga. Aalis na si Fate. And she was gonna leave believing he was the biggest jerk on the planet.

How was he to know they were talking about pastry, wine, and a real banana? He was so consumed with jealousy. Dahil nakita na siguro niya kung gaano kaespesyal si Fate. At siya, nagsisimula pa lang may patunayan. Siya lang sa mga kaibigan ang nagmodelo. Most of them were real, honest-to-goodness professionals.

"Oh, man," sabi ni Burt mayamaya. "Oh, man! I'm so fuckin' stupid!"

"'Langya ka, Burt!" sabi ni Cholo. "'Yon lang ang ipinagkakaganyan mo? In love ka nga. Uy, in love na si bilbil!" Nilapitan pa siya nito, saka ikinuskos ang knuckles sa ulo niya, gaya noong mga bata pa sila.

"Stop that, man!" Napatayo siya. "Ano'ng gagawin ko? Fuck!"

"Ipinakuha ko na ang passport mo sa inyo. Nasa labas na ang chopper. Pabi, building mo ang pinakamalapit sa airport."

"No problem," sabi ni Pabi na agad inilabas ang cell phone.

"Thank you! Thank you, pare!" Nayakap pa ni Burt si Antonio. "Sorry, ha?"

"Drama mo. Kadiri ka. Umalis ka na nga. Baka sapakin pa kita, eh."

Natawa siya at patakbo na ngang nagpunta sa helipad. Off he set out to bring back his love, his life.