Daughter of the unknown [Dutch/Nederlands]✔️

Hoofdstuk 1

Met mijn benen tegen mijn borst zit in een busje. Althans, dat denk ik. Het zwarte doek dat om mijn ogen gewikkeld zit laat geen straaltje licht door. Mijn voeten zitten onhandig aan elkaar vastgeknoopt met, aan de structuur te voelen, dubbelzijdige ducttape. Met mijn handen probeer ik tevergeefs het plakkerige spul van mijn enkels te halen, zonder veel succes. Denk even logisch, Delia. Hoe kom je hier levend uit? Na een aantal minuten gedacht te hebben, voel ik me ontzettend dom. Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb! Ik buig mijn hoofd zo ver mogelijk tegen mijn knieën aan, terwijl ik met mijn handen probeer de viezige doek los te peuteren.

Mijn ogen schieten heen en weer en ik kom tot een onaangename conclusie; in de bus is het pikkedonker. Geërgerd ontsnapt me er een zucht. Het voertuig slingert steeds onregelmatiger over de weg. Met moeite blijf ik overeind zitten. Ik gluur door het kleine raampje aan de achterzijde. Bomen flitsen langs me heen. Angstig besef ik me dat de persoon achter het stuur knettergek moet zijn, wil hij met een paar honderd kilometer per uur over de onverharde weg door een onbekend bos sjezen. Ik tast in het bijna complete duister om me heen. De vloer is glibberig. Dan begeeft mijn hart het bijna. Op de grond, zo'n twee meter naast mij, ligt een lichaam. De gestalte is ijskoud. Naast het feit dat ik er net achter ben gekomen dat er nog iemand in dezelfde ruimte aanwezig is, is dat niet hetgeen dat mij schrik aanjaagt. De persoon met, als ik het goed heb, halflange haren, heeft geen menselijke omtrek na zijn middel. Sterker nog, zijn onderstel bestaat uit een korte vacht. Vliegensvlug trek ik mijn hand terug. Ik probeer me voor de geest te halen hoe ik hier in de eerste plaats gekomen ben. Een doek... zwart...schoolreis...eten...wacht...schoolreis! We waren op biologie-excursie naar de Alpen. Beelden flitsen voor mijn gezicht. Lang tijd om hierover na te denken heb ik niet. Piepend komt het gevaarte tot stilstand. Met mijn hoofd knal ik tegen de zijkant van de bus. Langs mijn gezicht loopt een warm straaltje, waarvan ik vurig hoop dat het geen bloed is.
De zware deuren worden opengesmeten. Een man van middelbare leeftijd met een klein bruin baardje kijkt me aan. Hoewel zijn gezicht er vriendelijk uit ziet, zien zijn ogen gitzwart. Als door de duivel bezeten pakt hij me in een automatisme vast.

Nu ik buiten kom moet ik wennen aan het licht dat in mijn blauwgroene ogen schijnt. Er staan twee mannen achter hem, die het tweede gestalte uit de auto halen. De man duwt me hardhandig richting een verlaten uitziend spookhuis. Ik draai me om en knipper een aantal keren goed met mijn ogen. Heb ik dat goed gezien? De twee vreemde mannen houden een...wat is het...man-paard vast? De baard (zo heb ik hem maar genoemd, sinds hij zichzelf niet fatsoenlijk voorgesteld heeft) houdt een viezige zakdoek tegen mijn mond, waarna de wereld om mij heen begint te draaien. In mijn paniek sla ik om mij heen. Het laatste wat ik zie is dat er uit het niets water uit de grond omhoog borrelt en er verschillende gestaltes verderop vijandig op me af komen rennen.

Ik open mijn ogen. Alles om mij heen is zo wit als pasgevallen sneeuw. Langzaam verandert mijn zicht. Nu zie ik een beekje. Voorzichtig loop ik ernaartoe, hopend dat ik niet over een van de takken struikel. Een man staat aan de overkant. Van achteren kan ik alleen zijn donkere haren zien. 'Hallo, kunt u mij helpen?' Geen beweging. Nog geen seconde waarin de man eraan twijfelt of hij zich om moet draaien. Stilte.
'Help!' gil ik nu, nu iets hysterischer. Huilend laat ik me op mijn knieën in het gras vallen. Ik kijk naar mijn spiegelbeeld in het heldere water. Op een of andere manier heb ik het gevoel dat ik ernaar moet reiken. Mijn bibberende hand steek ik in het aangename water. Dan, alsof ik geduwd wordt, val ik. Hulpeloos kijk ik naar de oever van het water, maar de man is verdwenen. Ik laat me omsluiten door het water en adem de ijskoude vloeistof in...
------------------------
Bedankt voor het lezen van het eerste hoofdstuk!

Wat vonden je ervan?
Like, follow en deel graag :)

Xx StoryWriterLarissa!