Daughter of the unknown [Dutch/Nederlands]✔️

Hoofdstuk 20

'En nu ophouden allemaal!' roept een Artemis hysterisch. De vrouw die zich eerst zo beheerst leek te gedragen, lijkt het gekibbel spuugzat te zijn. Haar handen heeft ze in haar prachtige haren geklemd. Als iedereen haar aankijkt, trekt ze haar jurk recht en vouwt ze haar armen over elkaar.

'Vanwaar deze oproep, dochter?' Ze wendt zich tot Chloe, die met rozige wangen naar haar kijkt. Iets in mij zegt, dat ze dit "oproepen" al een erg lange tijd geleden heeft willen doen. Het is ook niet niks als je moeder je achterlaat op een plek als deze. Niet dat het hier zo slecht is; dat zeker niet.
Het voelt alleen alsof je een van de kinderen bent die eigenlijk niet hadden moeten ontstaan.
Elke avond die ik doorbracht in het pleeggezin, keek ik  naar de fonkelende sterren aan de hemel die, af en toe, ontzettend dichtbij leken. Eerst hoopte ik dat ze me kwamen halen. Dat mijn biologische ouders aan de deur zouden staan en me mee zouden nemen. Na ruim een jaar veranderde dit. Ik besefte me dat ze niet gingen komen, hoe hard ik er elke avond, tijdens een vallende ster, ook om wenste.
Elk persoon op de aarde zou naar dezelfde maan en sterren staren. Toen ik oud genoeg was, kocht ik een armbandje met een sterbedeltje. Alleen maar om niet te vergeten dat, ergens op deze wereld, mijn ouders naar dezelfde sterren en maan zouden kijken en (hopelijk) aan mij zouden denken.

De Goden kijken alledrie op. Dát zagen ze niet aankomen, en al helemaal niet van Artemis. Van Chloe heb ik gehoord dat het een stille, beheerste godin is. Het is maar de vraag of ze geen aandacht probeert te trekken of daadwerkelijk stil is. De vraag hoe de Godin der Maagdelijkheid ooit kinderen heeft gekregen, is daarom voor iedereen een raadsel.

Terwijl de kwestie door de halfgoden aan hun ouder uitgelegd wordt, kijkt Hades verveeld om zich heen.

'Jij, Hades, hebt het recht niet mijn zoon aan te vallen!' roept Poseidon opeens. Zijn geïrriteerde stem galmt door het bos, als snijdend glas. De onenigheid lijkt opgelost en ook Zeus voegt zich bij zijn broer. Bliksem schiet door de lucht en het water komt met bakken uit de hemel gevallen.
'Welke bruid zal aan mijn behoeften voldoen. Vertel mij, wie is prachtiger dan de dochter van Aphrodite?'

Met gefronste wenkbrauwen kijk ik rond. Dit alles gaat letterlijk nergens over. Er zijn miljarden vrouwen op deze aarde die aan zijn zijde zouden willen staan. Zoals Poseidon ooit op Tyro viel en Zeus een affaire had met Helene (niet te vergeten dat Hera, zijn zus én echtgenote, in opspraak is gekomen).
'Wat nou als ik een oplossing heb?' flap ik eruit. Alle ogen staan op mij gericht. Poseidon blaast op zijn schelp, waardoor het water langzaam verdwijnt.
'Vertel maar eens wat jij denkt dat het juiste is, Delia,'
--------------------------------------
Hee lieve lezertjes!
Hier is ie dan; het hoofdstuk waar ik oh-zo-lang over heb gedaan;zie vorige update"crisis")

De namen die bij de goden gegeven worden kloppen niet. De hoorn waar ik over geschreven heb is daarentegen in een aantal verhalen voorgekomen in de Griekse mythologie.

Laten jullie even weten hoe jullie het vinden? Vragen, ideeën en opmerkingen altijd welkom ;)

See ya soon,
L.