Love Scenario ▪ k.sg x b.jh

Chapter 53

Seulgi's POV

Nandito ako ngayon sa labas ng infirmary ng school. Nagdadalawang isip kasi ako kung papasok ba ako o hindi. Nasa loob pa rin kasi si Irene at mag-isa nalang siya ngayon kasi nakita kong lumabas ang barkada kasi may kanya-kanya silang laro.

Napabuntong-hininga nalang ako at umalis. Pumunta nalang ako ng football court. Pagdating ko dun ay agad akong umupo sa may bench na malapit sa railings. Naglalaro pala ang section namin at kasali dun si Byul. Ang galing niya pa din pala.

Natapos ang laro at kami ang nanalo. Agad akong tumayo para umalis dahil baka makita pa ako ni Byul. Ayokong makita niya ako.

Pababa na sana ako ng hagdan ng bigla akong matapilok at tumama ang leeg ko sa may railing.

And everything went black.

----------------------------------------

Nagising ako ng maramdaman kong may nakatingin sakin. As soon as I opened my eyes, isang pares ng mata na alam kong kilalang-kilala ko ang una kong nakita.

Agad naman siyang umiwas ng tingin namg nagtama ang mata namin pero di nalaligtas sa paningin ko ang pamumula ng pisngi niya.

"Hmm~" Ungol ko at umupo

Nasa infirmary pala ako. I tried to scan the place pero agad ko din pinagsisihan dahil sumakit ang leeg ko.

"Ahh~ Sht." Daing ko

Damn it! Ba't kasi ang clum----

"Huwag ka ngang malikot. Baka mapano pa leeg mo nag-aalala na nga ako dito eh..." Rinig kong sabi ni Irene pero di ko narinig ang huli niyang sinabi

Di ko nalang siya pinansin at tumingin nalang sa labas ng bintana ng infirmary.

Tadhana nga naman, kanina gusto kong pumasok ng infirmary para malaman kung okay lang si Irene tas ngayon nakapasok nga ako pero sobrang sakit naman ng leeg ko.

"O-okay.....a-anong....ehem....I mean n-napano ka ba?" Bigla niyang tanong

Nagulat naman ako at agad napatingin sa kanya pero agad din nagsisi kasi nabigla yata ang leeg ko. Tngna...

"Aray!" Daing ko at napahawak sa leeg ko

Damn, ang sakit. Nabali yata leeg ko.

"You're so clumsy! Di ka pa rin nagbabago. Tsk, umayos ka nga!" Sita niya sakin

"S-sorry naman. Tsaka di naman talaga ako nagbago..." Sabi ko at binulong ang huling sinabi ko

Unfortunately, parang narinig niya ang sinabi ko. Damn, ano ka ba naman Kang Seulgi!

"Di daw. Tss. Naging playgirl ka nga eh di ka naman ganyan dati..." Narinig kong sabi niya pero di ko narinig yung binulong niya

"Di naman talaga ako nagbago, lalo na yung feelings ko." Sabi ko at umiwas ng tingin

Naramdaman ko naman na natigilan siya pero agad din sumagot.

"Talaga lang ha? I don't think so." Sabi niya at ngumisi

Di ko nalang pinansin ang sinabi niya at nagsalita.

"Ikaw. Ikaw ang nagbago." Madiin kong sabi

Nakita ko naman napakunot ang noo niya at mukhang nainis.

"Ako? Ako pa talaga ang nagbago sating dalawa? At anong pinagbago ko aber?" Inis niyang tanong sakin

"You changed. You changed your heart. Iba na ang mahal mo." Sabi ko at napatingin sa labas ng bintana

Di ko nakita ang reaction niya.

"Yeah, it changed. Naging mas matapang ang puso kong lumaban pero natuto din itong sumuko." Sabi niya kaya napatingin ulit ako sa kanya but thus time dahan-dahan na ang paglingon ko sa kanya para di sumakit ang leeg ko

Napatawa naman ako ng mapakla.

"So sumuko ka nga. Sumuko ka sakin. Hindi mo ko hinintay." Sabi ko at napatungo nalang para di niya makita ang namumuong luha sa mata ko

"Why not? Tell me, Ms. Kang. Sinong hindi susuko sa dalawang taong paghihintay? And FYI, I waited for you for 2 fvcking years and guess what I get of waiting for you? A heartache dahil nalaman kong may iba ka na pala." Galit niyang sabi sakin

"I understand you. Alam kong mahirap ang maghintay ng dalawang taon. Pero Irene, di lang ikaw ang nagdusa ng dalawang taon. I hope you'll understand me just like how I understand you. You don't know my reason." Inis kong sabi sa kanya not minding yung sinabi niyang may iba na ako kahit wala naman

Nakita ko naman na mas lalong nagalit si Irene.

"Yun na nga eh! I don't understand you because I don't even know your fvcking reason because you never told me. You left me hanging, Seul." Madiin niyang sabi at nakita ko ang namumuong luha mga mata niya

How I fvcking want to punch myself for making you cry, Irene.

Iniwas ko ang tingin ko.

"I fvcking want to tell you right now. I want to tell you my reason pero wala ng silbi. May bago ka na so I guess there's no need for you to know my reason." Sabi ko at di ko na napigilan ang luha ko

Ingat akong humiga ulit at tumalikod sa kanya dahil mukhang di na siya sasagot .

"Yeah, you don't need to since nakamove on na ako. And what's important is may bago na ako na alam kong mamahalin ako at hinding-hindu ako iiwan." Rinig kong sabi niya

Napapikit nalang ako at maingat na pinipigilan ang paghikbi ko.

I guess I'll try to move on from now on.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

IF WE GET IN ON~ BLAH BLAH BLAH ALL NIGHT ALL NIGHT ALL NAAAAYT!

Good eve. Btw GUYS PIGILAN NIYO KO MAY BINABASA AKONG TAENY FANFIC AT NABABALIW NA AKO DITO AT TAENA BAKA MAWALAN AKO NG GANA MAGUD AT GUMAWA NALANG NG TAENY FANFIC. (maim ship ko pa namam sila) HUHUHUHU SANA LANG MARAMING IDEAS PUMASOK SA ISIP KO😣😢😭

-Ms. Nobody