Chapter 57

2.4K 88 38
                                    


Seulgi's POV

W-what?

"W-what? I....My A-appa didn't told me." Nagugulong sabi ko

Nakita ko naman na ngumisi siya.

"Oh really, iha? I clearly told your 'Appa' about it. AND your father agreed and he told me that you agreed TOO. So kung di mo pala alam, it means you just left my daughter with no reasons? Edi kawawa naman pala ang anak ko? Iniwan mo nalang basta-basta?" Nakangisi niyang sabi

Agad naman kumulo ang dugo ko. Naramdaman ko naman na binitawan ni Irene ang kamay ko. Fvck.

"No. I left because of what Appa told me. He told me to help him with our business for 2 years without any communication with my friends and Irene. And after that, if I still love Irene, then he'll let me be with her! That's what Appa told me! We have our own deal!" Sigaw ko

Mukhang na-amaze naman siya.

"Oh really? Well, that's not our deal and sorry but we need to stick with the original deal we made. So now, get you ass out of here Young Lady! And if ever I see you close with my daughter, I'll surely kill you and your father!"

Napapitlag naman ako sa sigaw niya at nakaramdam ng konting takot. No. Ayoko. Di pwede.

"No. I won't leave her this time." Matigas kong sabi

Ngumisi naman ulit siya.

"Hmm? Why? There's no use of staying here, Ms. Kang. I heard my daughter is already dating someone."

Yeah right. She's dating Bogum.

Napapikit nalang ako.

"Go out."

Napatingin naman ako kay Irene. She's looking at me at nakatingin lang siya sa labas ng bintana ng room.

"Who? Is it me, sweetie?" Parang batang tanong ni Mr. Bae

"Leave. Umalis ka na sa buhay ko." Sabi ulit ni Irene at tinignan ako ng diretso sa mata

Agad ko naman naramdaman na may unti-unting namumuo na luha sa mata ko. Napatawa naman ako ng mapakla kasabay ng pag bagsak ng mga luha ko.

My heart broke for the 3rd time just like what she did 3 yrs ago. I guess by the end of the day, I will always be the one who end up hurting and broken. Just like when she used me as her rebound.

"Okay." Sabi ko at tumingin ng diretso sa mata niya

Kung kelan handa na akong lumaban.

"Fine. If that's what you want, then I think I'll go now. I hope you'll be happy." Sabi ko at lumabas na ng room niya.

Pagkalabas ko ng ospital ay naagdesisyonan kong iwan ang kotse ko sa parking lot at nagsimula na maglakad. Habang naglalakad ay biglang bumuhos ang malakas na ulan. Napatawa naman ako.

"Haha, parang nasa pelikula lang? Umuulan habang mag-isa ang isang bida at may dinadamdam na sakit." Sabi ko at tumawa

May nadadaanan akong mga tao at halata sa tingin nila na iniisip nilang baliw ako but I don't fvcking care.

Basang-basa na ako pero nagpatuloy pa rin ako sa paglalakad. May nakita naman akong tindahan kaya agad akong bumili ng dalawang boteng soju.

Nagpatuloy na ulit ako sa paglalakad habang tinutungga ang dalawang bote ng soju. Naramdaman ko naman na unti-unti akong nahihilo. Pagewang-gewang na rin ako sa paglalakad pero gaya ng sabi ko, wala akong pake. No one cares about me anyway.

Nung di ko na talaga kaya ay hinayaan ko nalang sarili na humiga sa daan. Nakita ko naman na may lumapit sakin na lalake.

Nagsasalita siya pero di ko marinig. Di ko rin maaninag ang mukha niya dahil blurry na ang paningin ko.

Inabot ko ang kamay niya. Nagsalita muna ako bago ako tuluyang mawalan ng malay.

"Just kill me, please."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ang haba na pala ng story na toh. BTW TNGNA DI KO INEXPECT ANG MV NG SOBER! 19+ NGA SIYA EH PERO WHO CARES? NO ONE CAN STOP ME KAHIT 14 PA LANG AKO NOH! HAHAHAHAHAHA! TSAKA ANG GANDA NG KANTA! MY NEW JAM!

-Ms. Nobody

Love Scenario ▪ k.sg x b.jhWhere stories live. Discover now