XXVI. You Couldn't

1.1K 30 23
                                    

This is my most favorite chapter. Pati 'yung kasunod nito 😢💛

Kabanata 26

You Couldn't

Katahimikan.

Hindi talaga siya naimik.

I glanced at her.

Damn.

I just saw my two most favorite faces in the universe—Daff and her reflection.

"You have a tattoo?" she broke the silence in between us.

She hated tattoos. Sobra. Ayaw na ayaw niya sa mga taong may mga tattoo.  Untidy daw tingnan. Madumi.

Ayaw na ayaw niya daw na magka-tattoo ako, iyon daw ang isang bagay na huwag na huwag kong gagawain. Basta, sobrang hater siya ng tattoo.

Well, I wasn't a fan either.

And now, maybe... she hates me more.

Mas lalo sigurong ayaw niya na sa akin ngayon. Maliit lang naman 'yung tattoo ko sa side ng wrist ko. I wanted a tattoo there... to remind me of my fucking mistake, every fucking time that I'll see it.

It's printed in capital bold letters.

Ni hindi mo nga siya mapapansin eh.

Pero... napansin niya.

I nodded at her.

"Ilan?" takang-taka na tanong niya.

"You wanna know?"

She nodded. "Search me," biro ko at kinindatan ko siya. Napaawang naman ang bibig niya. "Baka pasukan ng langaw," sabi ko tas hinawakan ko ang baba niya.

"Manyak!" sabi niya, bago tampalin ang kamay ko at humalukipkip na. Kakatuwa talaga kapag naaasar 'tong si Daffney eh. Ang cute.

"Hiraeth." basa niya sa tattoo ko.

"What does it mean?" tanong niya pa.

"A homesickness for a home you can't return to... or that never was."

Tumahimik siya.

You're right.

You're that home.

And... I'm fucking homesick.

I wanted to go home.

Gusto ko ng umuwi sa bahay na hindi ko na pwedeng uwian dahil sa lahat ng mga kagaguhan kong ginawa.

Shelter me, Daffney. Shelter me.

"Why can't you return?"

I glanced at her, hindi siya nakatingin sa akin. Palagi na lang. Daffney, tingnan mo naman ako. "The doors are locked. I had no keys. The windows are closed and I couldn't fucking open it."

She sighed. "Where are the keys?"

"Na sa 'yo ah."

"Darlin..." pagpigil niya sa akin.

"What?" I asked. "You're that home that I couldn't fucking return to. Wala akong susi. Ang tagal-tagal ko ng hinahanap 'yung susi. Pero, saan ko 'yun hahanapin, Daff? Saan ko ba 'yan mahahanap?"

Tahimik ka lang.

"Naka-lock ang mga pintuan, naka-lock 'yang puso mo. Nakasarado ang mga bintana, sarado 'yang isipan mo. Now, how do I open it, Daffney? Tell me?"

After We HappenedWhere stories live. Discover now