The Dates Of Love

Chapter 7

This is written to lessen up the tension between the two. Hope you like it!

Don't forget to vote and comment :)

Lester Yu (Blaster Silonga) on the media ;)

And a special thanks to ajmsupan for making my story's cover. Mwaps!

---

Mechar Chefner's Point of View

Alam kong nagkulang ako sa kanya, pero hindi ko lang pinahalagahan. Alam kong hindi ko natupad ang gusto niya, pero hindi ko lang inisip. Alam kong hindi ko siya naipaglaban, pero binalewala ko lang. Masama na ba ako hindi bilang isang girlfriend niya kundi bilang isang tao?

Naalala ko nun last year lang, nung bago pa lang maging kami, medyo sikat na sila nun sa school namin kaya marami ang nagalit sa akin. One time, nasa cr ako nun, tinawag kasi ako ng kalikasan, akmang lalabas na ako sa cubicle nun nang bigla akong binuhusan ng isang baldeng tubig na may napakaraming ice. Ginaw na ginaw ako nun at si Krypton? Siya yung sumama sa akin upang makapagpalit ako ng damit. Nang malaman niya kung sino ang nasa likod nun, tinakot niya na kapag ginalaw pa ako, siya ang makakalaban nila. Takot na takot yung mga babaeng umaway sa akin nun at simula noon hindi na ako inaway ng mga schoolmates ko.

Tapos nung interview pa nila nung nakaraan lang, hindi ba pinagtakpan niya ako? Sabi niya wala lang daw time at hectic ang schedule kaya kami naghiwalay. Nagsinungaling siya para sa kapakanan ko. Nagsinungaling siya para hindi ako ma bash. Nagsinungaling si Krypton para hindi ako apihin.

Marami pang beses na ipinaglaban niya ako. Pero ako? parang walang nangyari. Hindi ko man lang nasuklian yung mga ginawa niya. Pinasaya ko siya, oo pero mas sinaktan ko siya. Not physically but emotionally? Yes. A very big yes. All this time, hindi niya deserve ang ganitong pagtatrato. Hindi niya deserve kung ano ang nararamdaman niya ngayon. Hindi niya deserve saktan. He deserves the other way around. And I deserve what I made him feel. I deserve all the pain he felt in his heart. I deserve all those shits.

Krypton, time will come, kung ako pa rin ang mahal mo, hindi na kita sasaktan, hindi mo na mararanasan kung ano ang naranasan mo ngayon, I will make you happy. I will make you feel that you are loved. I will make you feel like you're the most important person living in this world.

"Okay ka na ba?" napalingon ako nang magtanong sa akin si Tricia. Alam na niya ang mga nangyari doon. Naikwento ko. Kinwento ko sa kanya kung paano ko nasaktan si Krypton at alam  niya kung gaano ako nagsisisi sa mga ginawa ko kay Krypton. Pero nangyari na, all we have to do is to accept what we have done although we do not mean what we did. But I can't. I want to take back all the harsh words I said to him. I wan't to take it back and say that I love him. I want to take it back and hug him so that he can feel the never-ending love I feel for him.

I shooked my head as response. Hindi naman talaga ako okay eh. After what happened, I don't have the guts to be okay. My tears started to pour down. Every tear holds pain. Every tear holds regrets. Every tear holds sadness. I won't deny, I'm starting to regret what I did to him but thinking that he improved after that hurricane in our lives? It made me happy.

Hinagod ni Tricia ang likod ko at niyakap ako. "Everything's gonna be alright Mech, Don't worry." sabi niya na mas nagpaiyak sa akin. I know. I know everything will be alright but I'm scared. Im scared that if the time comes and everything will be alright, Krypton doesn't love me anymore.

"I know Trish, I know." I said. Pinunasan ko ang mga luhang pumatak sa mukha ko at inayos ang buhok ko. Pupunta kasi kaming lahat mamaya sa labas at sisindihan namin yung maraming wood na nandun para mainitan kami habang nasa labas. I know I'll see him and that 'Sha' later and I have to act like I'm not affected.