(R18) BOSS KONG GWAPO BUT DANGEROUS

CHAPTER 39

☆Marami ng nagmamahal kay Connor😉. Anyway i just wanna thanked Ms. Pretty belogskie for spending time to chat with me😉...And of course i want to say have a nice day to Shinrose active reader😊. At sa aking baby reader na si Mikaelarian,Skip mo muna ang next chapter okay? Alam mo na😉☆

KINIKILIG ako todamax dahil sa matamis na salitang binigkas ni señorito kanina habang nasa gitna kami ng biyahe.

Napapangiti akong mag-isa sa tuwina naalala ko iyon. Mistula akong loka-loka na ngingiti-ngiti habang nakayuko ang ulo at hindi ko na napagtuonan pansin ang nilalakaran ko.

Hanggang sa...

"Awwwwts!"Daing ko ng tumama ang aking noo sa matigas na bagay.

Napalunok akong tumingala sa bagay na iyon. My heart is dancing ng masalo ko ang napaka seryosong asul na mata ni señorito.

"Ay putik! Dibdib mo lang pala yan...Grabee ang tigas ah."Pilyong saad ko saka pasimpleng sinuntok ang matigas niyang abs.

Naks! So tigas talaga.

"Tsk! Ang bagal-bagal mo, What are you thinking desperately?"Nangunot ang noo niya.

Nanatili parin ang ngiti sa labi ko habang nakatingala sa nakakasilaw niyang kagwapuhan.

"Iyong sinabi mo kanina!"Derekta kong sagot.

My eyes sparking.

Pagkwan ay kumibot ang bibig nito at sinamahan pa niya ng salubong na kilay.

"Tsk! Get a grip already. Let's go!"Napapailing na banat nito.

"Sunget naman nyeto! Samantala kanina nilalanggam na ako sa kasweetan niya. Kaasar!"Napayamot na bulong ko.

"Did you say something?!"Seryoso nitong lingon sa akin.

Inirapan ko lang siya and i rolled my eyes.

"WALA PO!"Mariin na tugon ko.

"Tsk!"Usal niya.

Pagkatapos ay muli niya akong hinila sa kamay at nagpatianod nalang din ako.

Nakanguso kong tinuon ang atensyon sa napaka laking bahay na nasa harapan namin ngayon.

Nakakalula at nakakamangha talaga ang laki ng bahay or mansion. Malawak din ang bakuran nito, kasing lawak yata ng football court area kung mamarapatin mo.

Anong ginagawa namin dito?

"WELCOME HOME, SEÑORITO!"

Napatalon ako sa gulat ng bumungad sa amin ni señorito ang mga kawaksi na pumila sa gilid ng malaking pinto papasok. Napaka rami nila at mukang halos kasing edad ko lang yung iba.

Lahat sila naka suot ng magandang uniporme. Nakayuko silang lahat na para bang nanigas sa ganong pwesto.

"Hi...Hello...!"Nakayuko rin na bati ko sa kanila pero ni isa walang nagtangkang kumilos or tugunin ang sinabi ko.

Nakapasok na kami ni señorito sa loob subalit panay parin ang titig ko don sa mga kawaksi. Hanggang sa mistula silang langgam na nag spread at may kanya-kanyang ginagawa sa bawat parti nitong napaka laking mansion.

Ang yaman talaga ng pamilyang ito! Siguro milyones ang nagamit nila para ipatayo ang ganito kalaking mansion!?

"Señorito? Ano pong meron? Bakit tayo narito?"Habol na tanong ko sa kanya.

Dere-deretso lang siyang naglalakad patungo sa isang hallway na mahaba.

Hindi siya sumagot bagkos ay nagpatuloy lang ito sa paglalakad habang hawak ang kamay ko.