(R18) BOSS KONG GWAPO BUT DANGEROUS

CHAPTER 40

((WARNING: SPG))

☆Here we go...😉☆

"DO YOU LIKE IT?!"Napapalunok na tanong niya.

"Uhmm! Ang ssarap."Tumango-tango naman na tugon ko habang puno ng spaghetti ang aking bunganga.

Nangasim ang mukha niya habang tinititigan ang bawat pagsubo ko sa spaghetting niluto niya with chocolate.

Sarap na sarap talaga ako sa paglamon. Nakatitig lang siya sabay iling sa ulo nito na para bang hindi siya makapaniwala sa kanyang nakikita.

"Tsk! Tsk! Seriously, Take it slow...the food won't runaway, you know!"Anito.

"Bbakit dika kumakain? Hindi kaba nagluto ng para sayo?!"Baling ko sa kanya.

Kanina pa kasi siyang nakatitig sa akin at wala ring pagkain na nakalapag sa mesa maliban dito sa niluto niyang spaghetti.

Pinagkrus nito ang matipunong braso sa harap ng kanyang tunned chest.

"I will eat later!"Mababang boses na tugon niya.

"Ha? Eh anong kakainin mo mamaya?!"Pangungulit kong tanong habang panay sa pagsubo.

"IKAW!"

Nabilaukan ako dahil sa kanyang sagot. Halos di na ako makahinga sa pagkat nalunok ko ang dipa nangunguyang spaghetti.

"God damn it!"Dali-dali siyang tumayo saka lumapit sa gawi ko."Hey...breathe...oh shit!"Nataranta na siyang nagsalin ng tubig sa isang baso saka pinainom sa akin.

Kaagad ko naman yon nilagok at ilang sandali pa ay nakahinga na ako ng maluwag.

Inuubo akong napahimas sa aking dibdib. Pakiramdam ko mamamatay na ako kanina.

"Are you okay now?!"Pinantayan niya ang mukha ko at bakas sa gwapo niyang mukha ang pag-aalala.

Tumango ako.

"O-okay na ako! Huhhh, Akala ko katapusan ko na."Napapabuntong-hiningang sambit ko.

Napaismid pa ako ng gawaran niya ng mainit na halik ang noo ko.

"Thank god! You scared me to death. Don't rush your food again, eat slowly para di ka mabilaukan. Is that clear?!"Malambing nitong anito.

Napalabi naman akong tumango ulit na parang bata. Pagkwan ay bumalik siya ng upo sa silyang katapat ko at muli niya akong pinagmasdan.

Shet! Bakit ba ang sweet niya? Nakakailang na talaga. Akala ko pagagalitan nanaman niya ako pero mali pala ako ng akala. He looks so worried!

"Kaya kaba nabilaukan ay dahil sa sinabi ko kanina?!"Pagkwan ay pukaw niyang tanong.

Marahan naman akong tumango.

"O-opo! Kasi naman...!"Pinutol nito ang sasabihin ko.

"Just continue your food. Don't mind what i said a while ago. Magpakabusog ka para malakas ka."

Pinamulahan ako bigla. Pakiramdam ko kasi may ibang kahulugan yung huli niyang sinabi eh.

Parang alam ko na!

Napalunok ako. Mayayari nanaman yata ako nyeto! Mukang tigang si bosing eh.

Hindi ko nalang siya pinansin bagkos ay patuloy lang ako sa paglamon hanggang sa nabusog na ako.

Inabutan ulit niya ako ng basong tubig at walang atungal ko iyon inabot saka binuhos sa bunganga ko.

"Ahhh...Grabeee nabusog ako."Ngiting malapad na ani ko sabay himas sa aking tyan.