Hoofdstuk 32

70 1 0
                                    

~
We waren bij de haven van Chanyeol en J-hopes vader gekomen. "Wat nu" vroeg ik. "We gaan naar binnen" zei hij en stapte uit ik volgde hem naar binnen. Hoseok en Hoseok waren al binnen. Toen we binnen waren was er een man die in de midden liep en 2 langs hem. "Hallo zoons wat brengt jullie hier" vroeg de man. "Waar zijn Sarah en Yuta" vroeg Chanyeol. "Oww die zijn al weg" zei de man. "Weg" vroeg Hoseok(J-hope) de man knikte. "Waar zijn ze" vroeg Chanyeol. "Tjaahhh zeg ik niet" zei de man en liep weg. Chanyeol wou achter hem aan gaan maar werd tegengehouden door een van de andere mannen. Chanyeol gaf em een stoot en de man sloeg terug zo ontstond er een gevecht. Daarna kwam de man die Chanyeol en J-hopes vader moest voorstellen. Hij liep lachend naar ons toe en klapte in zn handen. "Blijf staan" zei zn vader en hield een pistool op hem gericht. "Wat bent u gek u gaat toch niet uw eigen zoon neerschieten" riep ik boos naar hem. Hij kreeg een grijns en haalde de trekker over ik kon niks bedenken en ging voor Chanyeol staan. !Poefff!(idk hoe je de geluid van een pistool na doet). Ik zette mn hand op mn wond om de bloed tegen te houden maar t bloed stopte niet want hij had mn hart geraakt. Ik keek ongelovig naar de man en viel neer. Alles werd zwart.
Pov Chanyeol
Ik keek ongelovig naar mn vader die een pistool op me gericht had. "Wat bent u gek u gaat toch niet uw eigen zoon neerschieten" riep Baekhyun boos naar hem. Hij grijnsde en haalde de trekker over. Voor ik het wist kwam Baekhyun voor me staan en werd neergeschoten hij zette zijn hand op zn wond en viel neer. "IEMAND BEL F*CKING AMBULANCE" schreeuwde ik huilend. Ik knielde me voor Baekhyun neer en zette mn handen op zn wond om de bloeding te stoppen. "BAEKHYUN WORD ALSJEBLIEFT WAKKER" schreeuwde ik naar hem die zat te doodbloeden. "Hij gaat niet dood" zei mn vader. "Wat hij gaat niet dood zie je niet hoe erg hij bloed" riep ik boos naar mn vader. "Ik heb zn hart niet geraakt" zei mn vader. Ik keek goed naar zijn wond zijn hart was inderdaad niet geraakt. Mn gehuil werd minder uiteindelijk toen de ambulance kwam werd het gesnik. "M-mag i-ik m-mee" vroeg ik snikkend. "Tuurlijk" zei de dokter. Ik stapte in en ging zitten.
Onderweg
Piep
Piep
Piep
Piep
Piep
Piep
Piiiiieeeeeeeppppppp
*Wat stopte zijn hartslag zojuist* dacht ik bij mezelf. "Dokter doe iets" riep ik naar de dokter de dokter knikte en ging hem gelijk reanimeren. Ik zat daar te huilen. Uiteindelijk kwam zijn hartslag terug. "Baekhyunnie verlaat me niet" fluisterde ik zacht.
~
"Waar is Baekhyun" zei Sehun huilend. Ik wees naar de operatiekamer. Iedereen was naar de ziekenhuis gekomen. Met iedereen bedoel ik echt iedereen: BTS Monsta X EXO NCT BlackPink Got7 GK4 en zelfs BigBang Inifinite Kard Seventeen Wanna one en B.A.P. waren gekomen. "Hoe is het gebeurt" vroeg Daniel(Wanna One) ik antwoordde niet en bleef voor me uit staren.
Na een paar uurtjes kwam de dokter de operatiekamer uitlopen. "Ik heb goed nieuws en slecht nieuws" zei de dokter. "Goed nieuws hij heeft de operatie gehaald slecht nieuws hij is in coma we weten niet hoelang maar volgens onze voorspelling niet heel lang" zei de dokter ik begon hard te huilen. "Allemaal door mij ligt zo'n onschuldige jongen in coma" zei ik huilend. Hoseok(Wonho) kwam voor me hurken . "Het is niet joun schuld geef jezelf niet de schuld" zei hij om me te troosten. Het hielp niet ik begon harder te huilen hij trok me in een knuffel en troostte me dat we hielp. "Bedankt hyung" zei ik snikkend.
Ik mocht in t ziekenhuis blijven slapen. De rest ging naar zn huis. Ik ging op t bed liggen die ze voor mij hadden gebracht. Ik deed de deken over me heen en draaide me om naar Baekhyun. Na een paar uur naar hem staren viel k in slaap

Caught in a lie || Bts || Exo || Monsta XWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu