After War. {Dramione}

Κεφαλαίο 4.

Hermione's Pov

"Ερμιόνη, όλα καλά?"

Ένιωσα ένα μικρό τράνταγμα στον ώμο.

"Ορίστε?"

"Λέω, όλα καλά?"

"Ναι, μια χαρά."

"Πάλι το βιβλίο σκέφτεσαι βρε αγάπη μου?"

"Ναι ρε συ Ρον. Ήταν δώρο από την μαμά μου."

"Μα δεν μπορείς να θυμηθείς που το άφησες?"

Του ενευσα αρνητικά. Δεν προλάβαμε να πούμε και πολλά. Δύο κορίτσια από το Ravenclow, τριτοετη μας πλησίασαν. Ήθελαν να ακούσουν και εκείνες τις περιπέτειες μας, λες και δεν τις είχαν ακούσει ήδη τουλάχιστον εκατό φορές ακόμη. Αρκετά, έχω καλύτερους τρόπους να σπαταλησω τον χρόνο μου. Σηκώθηκα από την θέση μου για να φύγω.

"Ερμιόνη.. Φεύγεις?"

Άκουσα τον Ρον να λέει.

"Ναι, πάω να διαβάσω. Εξάλλου εσύ τα λες καλύτερα."

Του απάντησα ενώ απομακρυνομουν. Το ήξερα ότι δεν θα με ακολουθούσε. Ποτέ δεν το έκανε πλέον. Ήθελα να με ακολουθήσει? Δεν ξέρω.

Πήγα στην βιβλιοθήκη. Ξεκίνησα να διαβάζω ένα βιβλίο φίλτρων. Τον τελευταίο καιρό ήταν η πιο ευχάριστη απασχόληση μου. Αυτό το βιβλίο κάτι μου θύμιζε. Το έκλεισα και επεξαργαστηκα για λίγο το εξώφυλλο του. Περίεργα οικείο, δεν θυμόμουν να το έχω διαβάσει ξανά. Έμεινα για λίγο να το κοιτάω. Ήταν εκείνο που διάβαζε ο Μαλφοι στο τρένο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά εκείνη την ημέρα και εκείνο το άκρως αντιπαθητικό κορίτσι. Δύο αντιπαθητικοι σε ένα βαγόνι..ηταν πραγματικά ένα πολύ δύσκολο ταξίδι. Πάλι καλά που είχα μαζί μου το βιβλίο της μαμάς μου για παρηγοριά. Το βιβλίο..το τρένο είναι το τελευταίο σημείο που θυμάμαι να το έχω. Μετά ήρθε ο Ρον, τσακωθηκαμε και έφυγα αναστατωμενη. Εκεί το ξέχασα. Αυτό ήταν κάθε ελπίδα που είχα να το βρω έκανε φτερά. Ποιος ξέρει που βρισκόταν τώρα. Μήπως το μάζεψε ο Μαλφοι? Αποκλείεται. Γιατί να το κάνει αυτό? Και αν? Ήταν η τελευταία μου ελπίδα.

Άφησα το βιβλίο πίσω στο ράφι και βαλθηκα να βηματιζω γρήγορα προς τους κοιτωνες του Σλιθεριν. Όπως οι σκάλες μετά κινούνταν ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι. Να μπουκαρω έτσι σε ένα δωμάτιο? Αγοριού? Μπορώ κάλλιστα να περιμένω μέχρι αύριο στο μάθημα να τον ρωτήσω. Οχι, δεν μπορώ να περιμένω. Εξάλλου θα χτυπήσω πρώτα.

Κοντοσταθηκα έξω από την πόρτα του δωματίου του. Ένας κόμπος στον λαιμό μου εμπόδιζε την ανάσα μου. Άλλη όρεξη δεν είχε να δω την μούρη του, ειδικά μετά την χθεσινή μας αντιπαράθεση. Ασοψεται το βιβλίο της μαμάς μου. Χτύπησα διστακτικά την πόρτα.