After War. {Dramione}

Ο Προστάτης.

Γαμωτο Γκρειντζερ, που είσαι?

Η βιβλιοθήκη είναι βυθισμένη στο σκοτάδι και τη σιωπή. Έχω διανύσει τρέχοντας την μισή ενώ οι πνεύμονες μου έχουν αρχίσει να με προδίδουν.

"Γκρειντζερ είσαι εδώ?"

Φωνάζω σε μία ανελπιδη προσπάθεια πως ίσως πάρω κάποια απάντηση. Ένας κόμπος νιώθω να πιέζει χαμηλά το στομάχι μου. Πλησιάζω στο απαγορευμένο τμήμα. Ένας αχνος ήχος με κάνει να παγωσω στην θέση μου ενώ νιώθω τον αυχένα μου να ανατριχιαζει. Είναι ένας απόκρυφος ήχος, σαν ένα σύρσιμο, σαν..

"Lumos."

Ψιθυριζω και το φως του ραβδιου μου με κάνει να νιώσω μία ασφάλεια.

"Γκρειντζερ.."

Η φωνή μου είναι μία άχνα, θέλω να τρέξω, να σηκωθώ  να φύγω από εδώ. Ξεκολλάω από την θέση μου και προχωράω βαθύτερα στην βιβλιοθήκη. Δεν είναι εδώ. Όχι δεν είναι. Ο ήχος δυναμώνει και αρχίζει να γίνεται οικείος. Όχι δεν μπορεί.

"ΕΡΜΙΟΝΗ! "

Ο λαιμός μου πονάει από την δύναμη της φωνής μου. Τα πόδια μου δεν τα ελέγχω, τρέχουν από μόνα τους προς την κατεύθυνση του ήχου, προς..

Και τότε την αντικρίζω. Το σώμα της είναι κολλημένο στα θεωρατα ράφια της βιβλιοθήκης. Το πρόσωπο της είναι πάρα μορφωμένο. Αυτό το πλάσμα ρουφάει την ψυχή από μέσα της. Θα την σκοτώσει. Θα την σκοτώσει Ντρακο, πρέπει να κάνεις κάτι. Πρέπει να κάνεις κάτι επιτέλους στη ζωή σου.

"Expecto Patronum."

Ορθωνω να πω μα καμία αντίδραση, κανένας προστάτης, τίποτα. Τι ηλιθιος που είσαι Ντρακο. Πήρα φόρα και έπεσα πάνω στον παράφρονα. Την ίδια στιγμή πόνος κυρίευσε κάθε κύτταρο του κορμιού μου. Ήταν πάνω μου. Είμαι έτοιμος να παραδωθω στον πόνο.

" Τρέξε Ερμιόνη.."

Ψελλιζω με την ελπίδα πως με άκουσε. Δεν αναγνωρίζω την μορφή της. Μόνο μία λευκή και γαλάζια λάμψη.. Είναι.. Είναι μία βιδρα. Το φως της έρχεται προς τα πάνω μου ενώ ο πόνος μειώνεται. Το σώμα μου σωριαζεται αδύναμο στο πάτωμα χωρίς να είμαι σίγουρος αν είμαι ζωντανός.

"Ντρακο.. Ντρακο.. Είσαι καλά.. Ντρακο.. Με ακούς.. Σε παρακαλώ Ντρακο.."

Είναι η φωνή της. Προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου. Το κεφάλι της είναι πάνω στο στήθος μου. Παίρνω μία βαθιά ανάσα και η μυρωδιά των μαλλιών της εισχωρεί στα πνευμόνια μου. Σερνω τα δάχτυλα μου ανάμεσα στις μπούκλες της.