After War. {Dramione}

Το ίδιο βράδυ.

Το κεφάλαιο περιέχει ερωτική σκηνή.

Ερμιόνη

Φτάσαμε έξω από την πόρτα του δωματίου του. Το στομάχι μου είναι δεμένο κόμπος. Και αν ο Μπλέιζ είναι μέσα;

"Δες αν είναι ο Μπλέιζ μέσα πρώτα."

Του λέω σπρώχνοντας τον προς την πόρτα. Στριφογυρίζει τα μάτια του αλλά μπαίνει μέσα στο δωμάτιο.

"Μπλέιζ;"

Τον ακούω να ρωτάει αλλά δεν παίρνει καμία απάντηση. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μου κάνει νεύμα.

"Δεν είναι κανείς μέσα, έλα."

Μου λέει. Μπαίνω στο δωμάτιο του διστακτικά. Κάθομαι μαζεμένη στην άκρη του κρεβατιού του. Κατευθύνεται προς την βιβλιοθήκη του και τραβάει ένα βιβλίο και έπειτα κάθεται δίπλα μου δείχνοντας το μου.

"Αυτό είναι το ίδιο με το δικό μου. Το βιβλίο μαύρης μαγείας που μου πήρε η μητέρα μου."

Μουρμουριζω.

"Βασικά είναι το ίδιο το βιβλίο."

Λέει ανάλαφρα ανασηκώνοντας τους ώμους.

"Μα πώς;"

" Ίσως να σου το δανειστηκα."

"Μου το βουτηξες θες να πεις;"

Τονίζω την διαπίστωση μου.

"Ω έλα τώρα Γκρέιντζερ, το ξέρεις, δεν είμαι και ο καλύτερος άνθρωπος."

Λέει με ένα πονηρό χαμόγελο.

"Πίστεψε με το ξέρω από πρώτο χέρι."

Του απαντάω χαμηλόφωνα.

"Συγγνώμη."

Τον ακούω να μουρμουριζει. Μένω άφωνη ακούγοντας την μοναδική λέξη που δεν περίμενα ποτέ να ξεστομίσει αυτός ο άνθρωπος. Πιάνει το χέρι μου και ενώνει τα δάχτυλα μας.

" Ξέρεις έχω κάνει αρκετά άσχημα πράγματα και η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα δεν τα μετανιώνω, αλλά πραγματικά σου φέρθηκα χάλια. Σε υποτίμησα. Είσαι μία από τις πιο δυνατές μάγισσες που ξέρω, όχι τόσο δυνατή όσο είμαι εγώ, αλλά και πάλι.."

Τον σκουνταω στα πλευρά.

"Πρόσεχε τα λόγια σου Μαλφοι! Μπορώ να την επαναλάβω εκείνη την μπουνιά!"

Με κοιτάει και χαμογελάει γλυκά. Ενώνει τα χείλη μας σε ένα σύντομο φιλί.

"Το κάνεις συχνά αυτό;"