After War. {Dramione}

Σε Αγαπάω.

22 ημέρες πριν το δικαστήριο.

" Είσαι έτοιμη;"

"Ναι είμαι έτοιμη."

"Καλή τύχη Ερμιόνη."

"Σε ευχαριστώ Χάρρυ. Για όλα."

Μου εγνεψε με χαμόγελο και τον έσφιξα πάνω μου. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσα ποτέ να έχω. Έκρυψα τον αόρατο μανδύα στην τσάντα μου. Περίμενα υπομονετικά έξω από την αίθουσα μεταμορφωσεων ώσπου να τελειώσει το μάθημα. Οι μαθητές άρχισαν σιγά σιγά να βγαίνουν από την αίθουσα. Μπήκα στην αίθουσα και αντίκρισα την καθηγήτρια ΜακΓκονακαλ να μαζεύει αργά τα πράγματα της από την έδρα. Στάθηκα απέναντι της.

"Καθηγήτρια ΜακΓκονακαλ θα μπορούσα να σας απασχολήσω για λίγο;"

Σήκωσε το βλέμμα της και με κοίταξε χαμογελώντας ελαφρά.

" Δεσποινίς Γκρειντζερ, μα φυσικά. Πρόκειται για το μάθημα;"

" Όχι είναι πιο σοβαρό. Πρόκειται για τον Ντρακο Μαλφοι."

Το χαμόγελο της πάγωσε και μαζί της πάγωσε και το αίμα μου. Κάτι πολύ σοβαρό συνέβαινε.

" Έλα στο γραφείο μου."

Την ακολουθούσα στους διαδρόμους ως το γραφείο της. Χάζευα το θεορατο γραφείο σαν να βρισκόμουν πρώτη φορά εκεί μέσα. Κάθισε στην καρέκλα της.

" Τι θέλεις να πούμε για τον Ντρακο;"

Είπε τελικά.

"Βασικά θα ήθελα να σας ρωτήσω σε πρώτη φάση για την υγεία του."

Αναστέναξε.

" Είναι καλύτερα. Το ξόρκι εκτελέστηκε με πολύ αδέξιο τρόπο από τον κύριο Ουεσλι. Ο Ντρακο είχε σοβαρά εσωτερικά τραύματα. Χθες όμως συνήλθε για μερικά λεπτά. Οπότε είμαι αισιόδοξη για την υγεία του. "

Πήρα μια βαθιά ανάσα. Συνήλθε. Έστω για λίγο.

" Δεν έφταιγε εκείνος. "

Είπα αποφασισμένη.

" Ερμιόνη ξέρεις κάτι; "

" Προσωπικά δεν είδα κάτι. Μου είπε ο Χαρρυ όμως τι έγινε που ηταν εκεί. "

" Πιστεύω τότε πως πρέπει να μιλήσω με τον κύριο Ποττερ για το θέμα. Ίσως θα πρέπει να καταθέσει και στο δικαστήριο αυτά που γνωρίζει."

" Καθηγήτρια ΜακΓκονακαλ δεν ξέρω αν ο Χαρρυ διατίθεται να καταθέσει.. "

" Η κατάσταση είναι σοβαρή Ερμιόνη. Το υπουργείο έχει σχεδόν προδικασει το αποτέλεσμα, ειδικά μετά το τελευταίο συμβάν. "