tut elimi buradan gidelim//chanbaek

belki öptüm belki sevdim belki senden bahsettim

chase atlantic - church

"Allah belanızı vermiş yani ne diyeyim."
Yixing, elindeki iğrenç muzlu sütü içerken bir yandan onu nasıl içtiğini düşünüyor bir yandan da anlattığım o kadar şeye rağmen verdiği bu tepkiye karşı cinnet geçirmemek için sabrediyordum.

"Sağ ol, o kadar yardımcı oldun ki." Kyungsoo benim yerime ona sahte bir gülümseme göndermiş, ardından iki saniye geçmeden suratsız haline geri dönmüştü.
Yixing tam tamına iki haftadır yanımızda bulunmadığından-çünkü babaannesi ciddi derecede hastalanmıştı- bu haftalarda yaşadığımız her şeyi anlatmak bana düşmüştü. Kyungsoo'nun Jonginden aldığı sözü, Jongin'in bunu gerçekleştirmemesi ve Kyungsoo'nun çıldırışına kadar her şeyi anlattığımda ilk başlarda beni nasıl aldatırsın diyerek Kyungsoo'ya yüz çevirmiş, ardından da geçen bir dergide okuduğu ilişki başlatma/yürütme yöntemlerinden bahsetmişti. Her şeyi anlattığımı düşünerek derin bir nefes alırken ve damağım kuruduğu için Kyungsoo'nun elindeki suyu alıp kafama dikerken Jongdae'nin bu salak da Chanyeol'e düştü demesi ve Yixing'in e bunu zaten biliyoruz hayatım demesiyle küçük çaplı bir öksürük krizine girmem oldukça kısa sürede gerçekleşmişti. Kyungsoo yavaşça sırtımı okşayarak alışırsın dedi ve dergisini okumaya devam etti.

Yine benim evimde ve yine benim odamdaydık. Evde benden başka kimse yaşamadığı halde ve salon varken neden odamda itişe kakışa oturduğumuz hakkında hiçbir fikrim yoktu ama sanırım seviyorduk, itişe kakışa oturmayı. Kyungsoo yatağın başlığına yaslanıyordu ve ben de sırtımı pencereye dayamıştım, Yixing ise tam yanımda oturuyordu. Kyungsoo'nun bir bacağı üstümdeydi ve oldukça rahat bir şekilde dergisini okuyordu. Yixing elindeki rubik küpünü çözmeye çalışıyor, Jongdae ise yerde uzanıp tavanıma yapıştırdığım yıldızlarımı sesli bir şekilde sayıyordu, bunu hep yapardı. Ben ise etrafı izliyordum ve düşünebilecek ne kadar saçma şey varsa düşünüyordum. Mesela Park Chanyeol'ün bugün sabah okulda, yanımdan ayrılırken söylediği sözleri. Hakkımda daha çok meraklanması beni germezdi ve bu onun sorunuydu çünkü hakkımda meraklanmaya değer hiçbir şey yoktu ve bu onu sadece hayal kırıklığına uğratırdı. Kimi kandırıyordum ki, adam bal gibi beni merak etmişti. Bu aklıma geldikçe karnımın ağrısından kıvranıyordum. Bu aklıma geldikçe şarkı söylemek istiyordum. Bu aklıma geldikçe mutlu oluyordum, dans etmek istiyordum, herkese sarılmak istiyordum. Tamam, Jongdae buna ilgi duymak diyorsa diyebilirdi, artık inkar etmiyordum. Güzel bir duyguydu ve oldukça yeni. Her zaman böyle hissettirecekse canımı verebilirdim, ya da birkaç plağımı.

"Baekhyun, biraz sessiz düşünür müsün, tatlım?" Kyungsoo gülümseyerek bana baktı ve ardından tekrar okuduğu dergisine döndü. Umarım bunların hepsini sesli düşünmemişimdir ve umarım bunların hepsini sesli düşündüysem Kim Jongdae şarkı söyleme isteğimle dalga geçmez çünkü şimdiden kızardığımı hissediyordum.

"Bunların hepsini sesli düşündün ve tabi ki de bu isteğinle dalga geçmeyeceğim Baekhyun, pekmez gibi sesin var." Jongdae'nin hayatında bana karşı ilk övgüsüyle şaşırmış bir şekilde kalırken bir daha hiçbir şekilde düşünmeme kararı aldım.

"E yani, şimdi Jongin ile kesin bir gün ayarladınız mı ayarlamadınız mı?" Yixing meraklı bir şekilde Kyungsoo'ya bakarken, Kyungsoo derin bir iç çekti ve oldukça sinirli bir şekilde yaslandığı yerden doğruldu, şu sıralar hep sinirliydi.

"Hayır, birden maç kayıtları için mi neymiş işte, onun için gitmesi gerekti ve giderken beni arayacağını söyledi ama Kim Jongin o kadar büyük bir şerefsiz ki sabahtan beri arama-"
Kyungsoo'nun konuşması çalan telefon ile kesilirken Jongdae yattığı yerden doğruldu, Kyungsoo'nun iki haftadır çatık kaşları havalandı, benim de Jongdae'yi rahatsız etme planlarım yıkılırken Yixing, açınsana lan şu telefonu, diyerek hepimizi şiddetli bir şekilde sarstı. Neden benim telefon numaramı verdiğini düşünürken Kyungsoo yataktan zıpladı ve boğazındaki olmayan gıcığı geçirerek telefonu açtı.