Love On Air 2: Araw Gabi (Completed: Published by PHR, 2015)

Chapter Eight

"PAANO mo ako nahanap, Jasmine?"

"Nakikinig ako ng radyo when I heard your voice. I knew it was you. Gusto ko sanang tumawag sa program mo kaya lang laging busy. Nag-hire na lang ako ng private investigator to confirm kung ikaw nga 'yong narinig ko."

Napangiti si Jammy. Matiyagang naghintay sa kanya si Jasmine hanggang sa matapos ang radio program niya. Hindi niya naramdaman ang paglipas ng tatlong oras dahil dito. Excited itong nagtanong at nagkuwento tuwing break niya. Nag-volunteer din si Jasmine na ihatid siya sa bahay. Marami pa raw silang kailangang pag-usapan. Ang driver nito ang nagmaneho habang nagkukuwentuhan sila sa likod ng kotse.

"Bakit ka nag-hire ng PI? Gumastos ka pa makita lang ako."

Nagtaas ito ng isang kilay. "Paanong hindi ako magha-hire ng PI, ang hirap mong hagilapin! Ang Web site mo lang yata ang nag-iisang Web site sa mundo na wala kahit isang picture mo. Kahit sa Web site ng radio station, general information lang ang meron ka. Is that how the radio station markets you? Pa-mysterious effect? Paano ko mako-confirm kung ikaw at si DJ Heart ay iisa?"

"It was my choice. Kasama 'yon sa contract na pinirmahan ko." Hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala si Jammy na nahanap siya ni Jasmine. Natutuwa siya na nagkita uli sila ng best friend niya noong high school.

"Let me guess? It has something to do with your allergy? Jammy, kung ayaw sa 'yo ng tao dahil diyan sa allergy mo, huwag mong pilitin. It's their loss, not yours."

"Matagal ko nang alam 'yan. Ayoko lang na maraming nakakakilala sa akin. I'm a very private person, you know."

"Sino'ng mag-aakala na ang kilalang writer ay DJ din sa gabi? Kung alam lang ng listeners mo."

"Secret lang natin 'yon, ha?"

"Of course."

"Ang dami mo nang alam sa akin, salamat sa nakuha mong PI. Pero sa 'yo, halos wala akong alam. Magkuwento ka naman."

"Wala masyadong nangyari sa akin."

Pasimpleng tumingin si Jammy sa suot ni Jasmine na dress, sa bag, at sa alahas sa katawan nito. Mukhang mamahalin lahat ng iyon. "'Yan ba ang wala masyadong nangyari? Mukhang big-time ka na."

"It's not me. Remember my father? Businessman na siya."

"Ano'ng business n'yo?"

"Pigs."

"Pigs?"

Natawa ito. "Baboy, piggery, meat shop. When you left eight years ago, nagsimula si Papa sa maliit na piggery sa likuran ng bahay namin. Nandoon yata ang suwerte niya. From three piglets, lumaki iyon at dumami. As of today, he has countless pigs na at iyon ang bumubuhay sa amin."

"Kaya pala prinsesa ng baboy ang pakilala mo sa akin kanina."

"Since high school iyon na ang tukso sa akin hanggang sa mag-college ako. Pinangatawanan ko na. At least I'm a princess... prinsesa nga lang ng baboy"

"At ikaw ang pinakamagandang prinsesa ng baboy sa buong mundo."

Nagkatawanan sila. Kahit ang driver nito na tahimik na nagmamaneho ay napangiti rin.

"Maiba ako, Jammy. Do you still remember Joshua? 'Yong officer na palaging to the rescue sa 'yo noong high school tayo? Alam mo bang ilang beses ka niyang tinanong sa akin noon? Ang dami niyang tanong: Bakit ka umalis? Saan kayo lumipat? Babalik ka pa ba? Paano ka niya mako-contact? Noong huli, ako na ang nalulungkot tuwing lumalapit siya sa akin. Alam mo 'yong feeling na excited siyang lalapit sa akin para magtanong, pero mapapalitan iyon ng lungkot after niyang marinig na wala pa rin akong balita sa 'yo. Kung makikita mo siya noon, matutunaw ang puso mo sa sobrang awa." Umisod ito sa tabi niya. "Bakit ka nga ba umalis noon, Jammy? Bakit hindi ka nagpaalam sa amin na aalis ka?"