Love On Air 2: Araw Gabi (Completed: Published by PHR, 2015)

Chapter Nine

"KUYA Joshua, ikaw pala! Kumusta?"

Nilinga ni Joshua ang kabuuan ng opisina ni Zia. Hindi niya nakita ang babaeng hinahanap. Dumaan na rin siya sa radio booth. Hindi niya kilala ang DJ na naroon. Nakapagtataka, malapit nang magsimula ang radio program ng hinahanap pero wala pa rin ito sa radio station.

"Kasama mo si Kuya Ryan?" tanong ni Zia.

"Hindi ko kasama ang kuya mo. May date yata," sagot niya.

"Thank God! Minsan kinakabahan ako kay Kuya. Feeling ko, tatandang binata siya."

Natawa siya, sabay gulo sa buhok ni Zia. "Ikaw talaga. Bata pa ang kuya mo. At saka nandiyan ka, papayag ka bang tumanda siyang mag-isa?"

"Over my sexy body! Sayang ang genes niya 'pag nagkataon!" Tinapik nito ang kamay niya. "Kuya, masisira ang ayos ng buhok ko! Susunduin na ako ni Gino anytime," saway nito.

"Hayaan mong makita niyang magulo ang buhok mo para magbago ang isip sa pagpapakasal sa 'yo."

"Nakakaasar ka, Kuya Joshua! 'Pag nakilala ko ang nililigawan mo, guguluhin ko rin ang buhok mo sa harap niya."

"'Yon, eh, kung maaabot mo ang buhok ko."

Tumili ito. "Grabe ka sa akin, Kuya!"

Natawa si Joshua. Iyon ang gustong-gusto niyang gawin kay Zia at sa kapatid na si Janicka-ang alaskahin ang mga ito.

"Hey, Zi! Ready?"

Napatingin si Joshua sa pinto. Nakatayo na roon si Gino.

"Nandito ka pala, Josh. Kumusta? May kailangan ka kay Zia?"

"Washroom lang ako, hon. Ito kasing si Kuya Joshua walang magawa kundi guluhin ang buhok ko," ani Zia.

Lumapit sa kanila si Gino at inayos ang nagulong buhok ni Zia. "Kahit magulo ang buhok mo, ang ganda-ganda mo pa rin."

"You're so sweet! Thanks, hon!"

Sa mismong harap ni Joshua ay naghalikan ang magkasintahan. Naiiling na nag-iwas siya ng tingin.

"Uy, si Kuya Joshua, naiinggit!" tukso ni Zia. "Washroom muna ako."

"I'll pack your stuff na, sweetheart. Para makaalis tayo agad."

"Okay!"

Pumasok ng washroom si Zia. Si Gino naman ay nag-ayos ng table na pinag-iwanan ni Zia. Umupo si Joshua sa visitor's chair habang pinagmamasdan ang ginagawa ni Gino. Sino'ng makakapagsabi na itong lalaking matiyagang naglilinis ng table ng iba ay siya ring general manager ng radio station?

"Naligaw ka yata? Late na, hindi ka pa ba uuwi?" tanong ni Gino.

"Naisip ko lang manggulo dito," ani Joshua, nakamasid pa rin kay Gino. "You're weird, pare. Inaayos mo ang table ng fiancée mo."

"Look who's talking? Ikaw rin kaya weird. Palagi kang nandito sa radio station. Umaga ang schedule ng radio program mo pero sa gabi, nandito ka rin. May plano ka bang mag-office dito? Sabihin mo lang, may bakanteng opisina pa kami."

Huminga si Joshua nang malalim. Hindi niya alam na masyado na pala siyang obvious. "Thanks, but no thanks. Mami-miss ako ng kapatid ko kung lilipat ako ng opisina."

"Okay." Natapos na nito ang pag-aayos ng table. Umupo ito at nakangiting tumingin sa kanya. "So, wala kang itatanong sa akin?" tanong nito, may naglalarong ngiti sa mga labi.

"Ano naman ang itatanong ko sa 'yo?"

Natawa si Gino. "Wala rito ang hinahanap mo. May pinuntahan na outreach program. Sa Monday pa ang balik niya."