Se7en Deadly Sins || BTS Fanfiction

스몰하나: Twenty One

스몰하나: Twenty One

A/N: I said I will be back. Here I am wahahaha. Enjoy muah 💜

Yoon-ah's Point of View

"The look on your face says it all." Jeon said with a chuckle. Andito na naman ako sa may dance floor with this dangerous man. "Are you tired? Gusto mo ba buhatin kita?" random na tanong niya sa akin.

I frowned. "What the hell?" sambit ko sa kanya. "Why are you saying stuffs like that? Bibingo na kayo pamaya-maya."

He grinned. Hinapit niya yung bewang ko kaya halos masubsob na ako sa kanya. Bahagya ko siyang itinulak. Hindi yata alam ng lalaking ito ang space. "Kapag ba bingo na ako, anong prize?" bulong niya sa akin. "Hmmm. Your heart?"

My what?

Sa inis ko ay binatukan ko nga siya. He seemed taken aback. "Sira ulo talaga kayong magkakaibigan!" I said in disbelief. "Kapag binigay ko ang puso ko sayo, eh di deads na ako. At paano mo nalaman na nandito ako?" takang tanong ko. Ang creepy nilang lahat. Hindi ko alam kung nilagyan nila ako ng tracker o ano pa man.

He looked directly into my eyes. Bigla naman akong kinabahan. Bakit ba ganito makatingin ang isang ito?  "I just know that you are here." sabi naman niya. "That dress suits you but pisses me off at the same time."

Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. "Galing ba sayo ang damit na ito?" takang tanong ko sa kanya.

He smiled. "Yeah. Sort of." mabilis niyang sagot. "Why? Would you take that off then give it back to me, baby?" Here we go again.

Tinapakan ko ang paa niya. I saw the opportunity so I took it. He laughed. Is this even funny? They are surely draining all my energy. Dalawang tao palang ang nakakausap ko mula sa kanila pero buong pagkatao ko yata ay pagod na. Kanya-kanya sila ng trip.

"I'm just kidding empress. Here." Hinubad niya yung coat niya at ipinatong sa balikat ko. "Sorry if that one makes you uncomfortable."

I pinched his cheeks. One minute he's dangerous the next minute he's cute. "It's fine. You're cute." hila-hila ko pa din ang pisngi niya. Minsan lang to kaya susulitin ko na.

Hinawakan niya yung kamay ko. "You're smiling." He replied. "Smile more often empress. I will be honored if I'm the one who will makes you happy." He kissed my forehead.

"Jeon." banta ko naman sa kanya. "Y--" Di pa ako nakakapagsalita  ay hinalikan niya ang tungki ng ilong ko. Agad kong tinakpan ang labi ko.

Yeah. Advance na akong mag-isip.

"Let's eat?" anyaya niya sa akin. He offers his hand. Tiningnan ko lamang ito. "Tsk. Stubborn."

Kinuha naman niua yung kamay ko. He led me to a table. Agad siyang umalis. "Enjoying the party?" I knew that voice.

"Seokjin." bati ko sa kanya. Bahagya siyang tumawa. He pointed the coat I'm wearing. "Gusto mo?" tanong ko sa kanya.

He shook his head. "Yung damit mo ang gusto ko. Ibibigay mo sa akin?" He said. What? "I'm just kidding woman. At bakit inuutusan mo si maknae? Sa pagkaka-alam ko ay matigas ang ulo niyan."

"Hindi ko siya inuutusan." mabilis na sagot ko sa kanya. "Bigla nalang siyang umalis. At ayan na siya."

"Hyung." bati niya sa katabi ko. "One seat apart please."

Tumaas lamang ang kilay ko. "What? Ano to, examination?" Seokjin replied.

Pinalo ko naman sa braso si Jeon. "Tumigil ka sa trip mo Jeon. Pwede bang kumain muna tayo?" sabi ko sa kanila. Tahimik lamang kaming tatlo na kumain.