Flirting with Danger

▪13▪

Νιωθω ενα φως να με ενοχλει και μισανοιγω τα ματια μου απροθυμα.

Τα ξανακλεινω, ομως, γρηγορα οταν το δυνατο φως χτυπαει τα ματια μου. Απλωνω το χερι μου και νιωθω το κρεβατι διπλα μου, αδειο.

Σηκωνομαι γρηγορα ορθια και κοιταω γυρω μου με μισοκλειστα ματια. Θελω τοσο πολυ να πεσω και να κοιμηθω, αλλα φοβαμαι μην ξαναρθουν οι εφιαλτες.

Παραδοξως, οταν ξανακοιμηθηκα, δεν ειχα αλλους εφιαλτες. Κοιμηθηκα ησυχα, μετα απο χρονια.

Τριβω τα ματια μου με τα χερια μου και χασμουριεμαι. Υστερα, πλησιαζω την ακρη του υπερδιπλου κρεβατιου και ακουμπαω τις πατουσες μου στο πατωμα.

Κοιταω για λιγο γυρω μου, χαμενη απ'το πρωινο ξυπνημα, και σηκωνομαι περπατωντας προς την πορτα.

Κατεβαινω τα πολλα σκαλοπατια και βρισκομαι στο πολυτελες σαλονι, κοιτωντας γυρω μου.

Που πηγε ο Αξελ;

Προχωραω προς ενα τυχαιο προορισμο και, συντομα, βρισκομαι στην κουζινα. Εκει βρισκω τον Αξελ, με γυρισμενη την πλατη προς το μερος μου, να... μαγειρευει;

Τωρα τα εχω δει ολα.

Καθως τον κοιταω μια διαβολικη σκεψη ερχεται στο μυαλο μου.

Τον πλησιαζω αθορυβα, περπατωντας στα νυχια των ποδιων μου, και, οταν φτανω αρκετα κοντα του, γελαω απο μεσα μου σατανικα.

"Μπου!" τον ακουμπαω ξαφνικα στους ωμους κι αυτος πεταγεται τρομαγμενος πισω.

Αρχιζω να γελαω, αλλα οχι για πολυ...

Η ζυμη της κρεπας -προφανως- που εφτιαχνε ο Αξελ, πεταγεται απ'το τηγανι, κανει μια τουμπα στον αερα και προσγειωνεται... στο κεφαλι μου.

Το στομα μου ανοιγει διαπλατα κι ο Αξελ εχει σκασει στα γελια. Εγω καθομαι απλα και τον κοιταω σοκαρισμενη, με τη ζυμη να σταζει σε ολα μου τα ρουχα.

Αυτος με κοιταει και γελαει περισσοτερο. Σχεδον εχει πεσει στο πατωμα ετσι οπως γελαει, χωρις να μπορει να μιλησει.

"Θα... σε... σκοτωσω..." λεω κοιτωντας τον, ακομα, σοκαρισμενα.

"Δεν... δεν φταιω εγω... εσυ... με..." δεν ολοκληρωνει, γιατι, πλεον, εχει πεσει στο πατωμα και δακρυζει απ'τα γελια.

Οταν συνερχομαι απ'το σοκ, τον κοιταω με σταυρωμενα χερια και σηκωμενο φρυδι.

"Οκ οκ, σταματαω" σηκωνεται και με κοιταζει, ετοιμος να ξαναπεσει στο πατωμα.

"Σε μισω" στριφογυριζω τα ματια και κανω να φυγω.

"Οχι οχι, συγγνωμη" με πιανει απ'το χερι και δαγκωνει το κατω χειλος του για να μη γελασει.

"Παμε... παμε να κανεις μπανιο και να σου δωσω ρουχα.. πφφ" βγαζει ενα επιφωνημα και τον κοιταζω δολοφονικα.

Χαμογελαει και με οδηγει ξανα προς τα πανω.

Ουφ. Βαρεθηκα να ανεβοκατεβαινω αυτες τις σκαλες.

Μπαινουμε ξανα στο δωματιο του και πλησιαζει και ανοιγει μια πορτα, αποκαλυπτωντας το μπανιο.

"Παω να σου φερω ρουχα" λεει με ενα μικρο γελακι και κλεινει την πορτα.

Ρολαρω ξανα τα ματια μου και βγαζω τη λερωμενη μπλουζα απο πανω μου. Βγαζω και το εσωρουχο μου και το αφηνω πανω στον παγκο, διπλα απ'τον νιπτηρα.

Μπαινω στην μπανιερα και ρυθμιζω το νερο στο κρυο. Δεν μ'αρεσει και τοσο το ζεστο νερο, νιωθω σαν να με πηγαινει σε μια παραισθηση. Ενω, το κρυο νερο, μπορει να σε επαναφερει στην πραγματικοτητα και να ξες που βρισκεσαι και τι κανεις.

Τριβω με μανια τα μαλλια μου για να φυγει η ζυμη και, οταν τελειωνω, βγαινω και αρπαζω μια πετσετα που βρισκω μπροστα μου. Τυλιγομαι με αυτη και φοραω το εσωρουχο μου απο κατω.

Βγαινω απ'το μπανιο και βρισκω μια κοντομανικη, μαυρη μπλουζα πανω στο κρεβατι και μια φορμα, στο ιδιο χρωμα.

Στριφογυριζω τα ματια μου. Τοσο πολυ του αρεσει αυτο το χρωμα αυτου του ανθρωπου;

Τα φοραω προσεκτικα και στεγνωνω οσο μπορω τα μαλλια μου με την πετσετα. Η φορμα μου πεφτει λιγο μεγαλη -ας μη συζητησουμε και για την μπλουζα- και ξεφυσαω.

Την μαζευω λιγακι στα ποδια μου και κατεβαινω κατω, στην κουζινα. Βρισκω τον Αξελ να καθεται στο τραπεζι και να πινει τον καφε του.

"Ηρθες;" ρωταει με ενα στραβο χαμογελο.

"Για να με βλεπεις" λεω και γελαει.

Σηκωνεται και με πλησιαζει. Δαγκωνει το κατω χειλος του.

"Σου πανε τα βρεγμενα μαλλια. Εισαι πιο γλυκια, αν και μου σπας τα νευρα ωρες ωρες" λεει και προσπαθω να μη χαμογελασω.

"Τι καλος, ευχαριστω" τον ειρωνευομαι και τον προσπερναω, πηγαινοντας προς το τραπεζι.

Με αρπαζει ξαφνικα, κανοντας με να βγαλω μια κραυγη, και με ανεβαζει στο τραπεζι.

Τα κεφαλια μας τωρα, εχουν ερθει στο ιδιο υψος και χαμογελαει πονηρα. Με κοιταει εντονα και πλησιαζει προς το μερος μου.

"Μονο για σενα" λεει και απομακρυνεται, κλεινοντας μου το ματι.

"Επισης, ωραια ρουχα" συμπληρωνει.