▪19▪

827 68 31
                                    

Φοράω το παλιό μπουφάν μου και νιώθω όλους μου τους μύες να πονάνε. Έντεκα και δέκα, κοιτάω την ώρα στο κινητό μου και ύστερα βγαίνω από το δωμάτιο του προσωπικού.

"Τα λέμε αύριο. Καληνύχτα." χαιρετάω με ένα κουρασμένο χαμόγελο τα παιδιά της βάρδιας μου και βγαίνω από το μαγαζί.

Τρίβω τους κροτάφους μου και βγάζω μια κραυγή όταν νιώθω μία σκοτεινή παρουσία δίπλα μου. Βάζω το χέρι μου στην καρδιά και παίρνω μία ανάσα ανακουφισμένη όταν καταλαβαίνω ότι είναι μόνο ο Άξελ.

"Με τρόμαξες." παραδέχομαι και τον κοιτάζω στα μάτια.

Το σοβαρό ύφος δεν φεύγει από το πρόσωπό του και με κάνει να αγανακτήσω. Φτιάχνω καλύτερα την τσάντα στους ώμους μου και τον κοιτάω περίεργα.

"Τι κάνεις εσύ εδώ;".

"Ξέχασες το ραντεβού μας;" λέει παιχνιδιάρικα.

Στα λόγια του θυμάμαι τα μηνύματα που μου έστειλε και σηκώνω τα φρύδια μου στη συνειδητοποίηση.

"Δεν είπα ποτέ ότι συμφωνώ να έρθω μαζί σου. Μπορεί να μην ήξερα καν ποιος είναι αυτός που μου στέλνει μήνυμα και να τον περνούσα για τρελό, άρα να μην έδινα σημασία." αποφασίζω να τον πειράξω λίγο και διπλώνω τα χέρια μου μπροστά από το στήθος μου.

Εκείνος χαμογελάει στραβά. "Όμως ξέρεις ότι ήμουν εγώ, αλλιώς δεν θα καταλάβαινες για ποιο 'ραντεβού' σου μιλάω τώρα. Και γιατί παρακαλώ να μην θέλεις να έρθεις; Δεν σου αρέσουν οι μηχανές;" δαγκώνει το χείλος του χαμογελαστός, περιμένοντας την απάντησή μου.

Δεν κρατήθηκα και χαμογέλασα κι εγώ με το ύφος του και για λίγο έδωσα την προσοχή μου στα χείλη του.

"Όχι. Βασικά μου αρέσουν πολύ." λέω και τον κοιτάω σηκώνοντας το φρύδι μου.

"Ωραία. Άρα, πάμε;" ρωτάει και με το χέρι του δείχνει τη μηχανή του που στέκεται παρκαρισμένη λίγο πιο πίσω.

Αμέσως γεμίζει το κεφάλι μου με αμφιβολίες.

"Άξελ, δεν ξέρω. Είναι αργά, είμαι κουρασμένη και...".

"Έλα τώρα, θα σου αρέσει." με διακόπτει. "Άκου, θα κάνουμε μια συμφωνία. Θα σε πάω εκεί που θέλω και αν δεν σου αρέσει θα σε γυρίσω κατευθείαν σπίτι. Πώς σου φαίνεται αυτό;" προτείνει.

Flirting with Danger  Where stories live. Discover now