Flirting with Danger

▪︎20▪︎

Μάντισον

Παρασκευή, 10:47 π.μ.

"Γιατί γκρινιάζεις πάλι;" αγανακτώ και κοιτάω τη Νόρα.

"Το πάρτι στου Αλμπέρτο ακυρώθηκε." κλαψουρίζει και χαμογελάω κρυφά.

Πάλι καλά. Άλλη όρεξη δεν είχα να πάω σε πάρτι σήμερα.

"Τι κρίμα." λέω δήθεν λυπημένη και η Νόρα με κοιτάει άγρια.

"Ξέρω ότι δεν σε νοιάζει καθόλου. Αλλά μη χαίρεσαι, η διανυκτέρευση ακόμα ισχύει." χαμογελάει σατανικά και ξεφυσάω.

"Καλά, τουλάχιστον δεν θα κάνει το πάρτι. Και πάλι, όμως, πρέπει να πάμε; Θα είναι η παρέα του Ζακ και δεν ξέρω κανέναν πέρα από αυτόν και τον Άλμπερτ. Και ξέρεις πως είναι τα πράγματα με τον Χιούγκο." της λέω στο τέλος με νόημα.

"Ναι, ξέρω. Και πάλι δεν με νοιάζει." προσθέτει και χαμογελάει ξανά.

"Τι σε έχει πιάσει τέλος πάντων και θέλεις τόσο πολύ να πάμε; Μόνο εγώ ανησυχώ ότι είναι λίγο νωρίς για να πάμε να μείνουμε στο σπίτι κάποιου που γνωρίζουμε ελάχιστα;" λέω αμήχανα.

"Οι φίλοι του Ζακ είναι πολύ καλά παιδιά, πίστεψε με. Επιμένω γιατί θέλω να τους γνωρίσεις και να κάνουμε όλοι μαζί παρέα. Εσύ, όμως, γιατί είσαι τόσο αντίθετη; Νόμιζα συμπαθούσες τον Αλμπέρτο." λέει μπερδεμένη.

"Τον συμπαθώ! Και είμαι σίγουρη ότι είναι καλά παιδιά, αλλά..." Δεν ολοκληρώνω την πρότασή μου.

Αλήθεια, γιατί είμαι τόσο αντίθετη; Έχω απορρίψει κι άλλες φορές τέτοιες προτάσεις από τη Νόρα, απλά και μόνο γιατί νιώθω άβολα, όμως ίσως είναι καιρός να γνωρίσω κι αλλά άτομα και να βάλω στην άκρη τις ντροπές μου.

Δεν πρέπει να με εμποδίζουν από το να περνάω καλά.

"Έχεις δίκιο. Δεν ξέρω γιατί είμαι τόσο αντίθετη. Απλά ξέρεις ότι νιώθω άβολα." δαγκώνω τα χείλη μου και εκείνη με κοιτάει με κατανόηση.

"Όμως.." την προλαβαίνω πριν μιλήσει. "Θα έρθω γιατί πιστεύω ότι θα περάσουμε τέλεια." χαμογελάω και η Νόρα τσιρίζει ενθουσιασμένη.

"Τέλεια! Σε λατρεύω! Λοιπόν, τι ώρα σχολάς σήμερα;" ρωτάει χαρούμενη.

Προσπαθώ να θυμηθώ το πρόγραμμά μου και ξεφυσάω μόλις το κάνω.

"Σήμερα σχολάω αργά. Στις έντεκα. Θα με περιμένετε μέχρι τότε ή το πάρτι θα έχει τελειώσει;" αστειεύομαι και η Νόρα με σπρώχνει απαλά με τον αγκώνα της.